عبرت تاریخ

26 بهمن (دلو) بیستمین سالگرد خروج (اخراج) ارتش شوروی سابق از افغانستان است.

عجبا بر تاریخ که بزرگترین پیمان نظامی ناتو امروز و رقیب دیروز پیمان ورشو (سابق)، از سرنوشت رقیب دیروز درس نگرفته و در همین ایام بنا به اظهارات خودشان بزرگترین عملیات نظامی پیمان ناتو و امریکا در جنوب افغانستان شهرستان مارجه (والسو ولایتی از ولایت هلمند) را با بیش از چهارده هزار نیرو و تعدادی نیروهای نظامی محلی آغاز شده است.

بیست سال قبل نگارنده این یادداشت به عنوان کاردار جمهوری اسلامی ایران و جوانترین دیپلمات مقیم کابل، به همراه همسر و دو فرزند (در شرایطی که مانند امروز کابل، سایر دیپلمات ها بدون خانواده حضور داشتند) در کابل مشغول به کار شدم.

لذا شاهد بودم که چگونه روند تحولات، سرنوشت افغانستان را به روزگار امروز تبدیل نمود و جای حیرت دارد چطور کشورهای غربی امروز در افغانستان بیش از صد هزار نیروی نظامی دارند و بزرگترین تلفات جانی و ضایعات اقتصادی را متحمل شده و شرایط سختی را به مردم افغانستان و منطقه تحمیل کرده­اند عبرت از تاریخ نگرفته­اند.

با گذشت ساعت­های اولیه از آغاز عملیاتی تحت عنوان "مشترک" در منطقه مارجه در هلمند در جنوب افغانستان به نظر می­رسد این عملیات با تبلیغات سیاسی زیاد با اهدافی نامعلوم و غیرقابل توجیه باعث زحمت مردم منطقه و تحمیل هزینه بر مالیات دهنده­های غربی خواهد شد و نهایتا منجر به توزیع ناامنی و گسترش آن به طرف مرزهای ایران خواهد شد.

افغانستان دارای کمتر از چهارصد شهرستان(385 والسوالی) است که بر اساس برآورد کارشناسان غربی پنجاه درصد جغرافیای افغانستان حوزه نفوذ جریان افراط است (خصوصا شرق و جنوب).

لذا بر اساس چه برآوردی حتی اگر شهرستان مارجه و نادعلی و حتی استان هلمند از حضور جریان افراط خالی گردد، چطور ممکن است به معنی موفقیت نظامی باشد؟

بنابراین به نظر می­رسد بعد از گذشت حدود هشت سال از حضور نیروهای غربی (ناتو) در افغانستان دور باطل ارزیابی غلط و اجرای تصمیمات غلط در جریان است که انجام عملیات پرتبلیغات "مشترک" از همین دست و همان بی­حاصلی گذشته را در پی خواهد داشت.

عجبا زمان حضور ناتو در افغانستان در آینده نزدیک به مدت زمان حضور شوروی سابق در افغانستان منطبق خواهد شد و چه بسا همان سرنوشت در انتظار ایشان است.