تحریم‌های هوشمند تکراری است
نویسنده خبر:
رحمان قهرمانپور
هیلاری کلینتون، وزیر امور خارجه امریکا گفته: "آشکار است که گروه نسبتا کوچکی در ایران تصمیم سازند. آنها هم در روابط تجاری و هم در مناسبات سیاسی هستند، و اگر ما بتوانیم با وضع تحریم‌هایی، افرادی را هدف قرار دهیم که واقعا از تصمیم گیرندگان هستند، تصور می‌کنیم که این مسیر هوشمندانه‌تری برای اعمال تحریم هاست". آیا این تحریم‌های هوشمند بر تغییر سیاست‌های ایران موثر خواهد بود؟
گفتاری از دکتر رحمان قهرمانپور، مسئول کمیته خلع سلاح مجمع تشخیص مصلحت نظام و تحلیل‌گر مسائل سیاست خارجی:
تحریم‌های هوشمند ابعاد و معانی متفاوتی دارد. این نوع تحریم‌ها در مورد عراق در سال 1990 نیز اعمال شد و هدف از بررسی تحریم‌های هوشمند افزایش کارایی این گزینه است.
ورود به بحث تحریم‌های هوشمند در مورد ایران، در شرایط کنونی و از سوی گروه 1+5 نشان می‌دهد که بر خلاف انتظار آنها تحریم‌های اعمال شده قبلی کارآمد نبوده است.
اگر در شرایط کنونی منظور از تحریم‌های هوشمند تمرکز محدودیت‌ها بر نهادها و برخی مقام‌ها باشد باید گفت که این هدف‌گذاری پیشتر در سه قطع نامه صادره شورای امنیت وجود داشته و هر بار فهرست افراد و نهادهای مورد تحریم افزایش یافته است.
بر این اساس اعمال تحریم‌های هوشمند در قالب تحریم مقام‌ها یا نهادهای خاص، امری جدید نیست مگر آن این بار و بنا به گفته‌های خانم کلینتون تحریم‌ها بر برخی افراد کلیدی در نظام متمرکز شود. البته وزیر خارجه امریکا تنها به طور کلی به این موضوع پراخته و افراد مورد نظر را مشخص نکرده است.
نکته دیگر این است که بحث تحریم افراد یا نهادهای خاص شاید به دلیل سخت بودن اجماع در داخل گروه 1+5 بر سر تحریم بنزین و دیگر تحریم‌هایی بوده که روسیه و چین با آنها مخالف بوده‌اند. شاید امریکا و اروپا به دنبال آن هستند که با طرح تحریم‌های هوشمند و گسترش دامنه تحریم‌های افراد و برخی موسسات، چین و روسیه را متقاعد کنند که به ادامه همراهی با غرب در شورای امنیت بپردازند.
اما در مورد کارآمدی تحریم‌های هوشمند برای تغییر سیاست‌های ایران باید گفت که پیشتر نیز تحریم‌های مشابه علیه برخی افراد و موسسات بوده و طبعا اگر چنین تحریم‌هایی موفق بود، اکنون امریکا و اروپا به دنبال تحریم‌های جدیدتر نبودند.
ارتباط تنگاتنگ مردم و دولت
شاید فرض تحلیلی گروه 1+5 در مورد ایران این است که مرز روشنی میان مردم و دولت وجود دارد در حالی که چه به لحاظ نظری و چه به لحاظ عملی در مورد ایران چنین مرزی وجود ندارد. مردم در ارتباط تنگاتنگ با دولت و دولت در ارتباط تنگاتنگ با جامعه است و این دو در هم تنیده شده هستند.
بر این اساس در عالم واقع نمی‌توان جامعه را از دولت جدا کرده و تحریم‌ها را با این مبنا اعمال کرد.
نظر شما :