در ژاپن زلزله آمد، اعراب از ايران ترسيدند
ديپلماسى ايرانى: انفجار نيروگاه هسته‌اى فوکوشيما در ژاپن در پى زلزله 9/8 ريشترى که جمعه گذشته در اين کشور رخ داد، باعث نگرانى جامعه جهانى شده است. بى‌شک حادثه فوکوشيما ژاپن پس از حادثه چرنوبيل روسيه دومين فاجعه هسته‌اى جهان از لحاظ زيست محيطى محسوب مى‌شود. نگرانى‌ها زمانى بيشتر مى‌شود که کارشناسان شاهدند که اين حادثه در تاسيساتى رخ داده که ساخت غرب است و ادعاى برخوردارى از پيشرفته‌ترين تکنولوژى هسته‌اى دنيا را يدک مى‌کشد.
از سويى اين مسئله دستاويزى براى کشورهاى عربى شده تا جنجال تازه‌اى را بر سر برنامه هسته‌اى ايران راه بيندازند. بوشهر نزديک‌ترين منطقه هسته‌اى ايران به کشورهاى عربى است و اکنون اين مسئله جزء اخبارى است که رسانه‌هاى عربى اهميت زيادى به آن مى‌دهند. مثلا شبکه العربيه در گزارش‌هاى متعدد خود به اين اشاره مى‌کند که فاصله نيروگاه هسته‌اى بوشهر از کويت 220 کيلومتر، از بصره 250 کيلومتر، از رياض 330 کيلومتر، از ابوظبى 360 کيلومتر و از قطر 340 کيلومتر است در حالى که فاصله آن از تهران، پايتخت ايران 1200 کيلومتر است. اين شبکه سپس مدعى شد که نيروگاه هسته‌اى بوشهر در صورت بروز هر حادثه‌اى مشکلات زيست محيطى آن بيش از همه متوجه کشورهاى عرب منطقه خواهد شد.
روزنامه الحيات، چاپ لندن در يادداشتى به قلم رنده تقى الدين در اين زمينه نوشت: فاجعه هسته‌اى نيروگاه هسته‌اى فوکوشيما در ژاپن پرسش‌هاى تازه‌اى را در در برابر سناريوهاى مخاطره‌آميز تمامى رآکتورهاى هسته‌اى دنيا مطرح کرده است. زلزله ويرانگرى که در پى آن سونامى شديدى را در ژاپن منجر شد و تاسيسات هسته‌اى اين کشور را به حالت تعليق در آورد. اما به گفته کارشناسان انرژى هسته‌اى مشکل اصلى که باعث شد رآکتورها از کار بيفتند غير فعال شدن دستگاه‌هاى خنک‌کننده موجود در قلب نيروگاه هسته‌اى فوکوشيما بود. در اين لحظه بود که همه چيز ويران شد و آب موجود در مخزن‌ها نتوانستند که به رآکتورها برسند در نتيجه موتورهاى برق رآکتور قطع شدند، دستگاه‌هاى کمک‌کننده نيز از کار افتادند و چون دستگاه‌هاى خنک‌کننده کار نمى‌کردند، رآکتور به مرز انفجار رسيد و فاجعه‌اى که هنوز اداره دارد را شاهديم. اين موضوع باعث نگرانى تمامى کشورهايى که تکنولوژى هسته‌اى دارند، شده است. به گونه‌اى که اکثر آنها بازنگرى در عملکرد تاسيسات هسته‌اى خود را در دستور کار قرار داده‌اند و دستور داده‌اند که تمامى سناريوها و حالت‌هاى اضطرارى که ممکن است براى آن کشورها مشکل ايجاد کنند را مورد بررسى قرار دهند. اين درست است که حادثه‌اى که در ژاپن رخ داد يک اتفاق استثنائى و پيش‌بينى نشده در پى حادثه سونامى بود ولى استثنا باعث نشده تا کارشناسان نگران نباشند. اين مسئله براى بسيارى از کشورها که تعدادشان هم کم نيست، مطرح شده است. به خصوص کشورهايى مثل فرانسه که 80 درصد انرژى برق خود را از انرژى هسته‌اى تامين مى‌کنند.
نويسنده الحيات از اين جا به نيروگاه هسته‌اى بوشهر مى‌رسد و مى‌نويسد: اگر فرض را بر اين بگذاريم که ژاپن کشور بسيار پيشرفته‌اى در استفاده از تکنولوژى هسته‌اى است و با چنين بحرانى مواجه شده است، پس کشور مثل ايران با نيروگاه هسته‌اى بوشهر که روس‌ها براى آن ساخته‌اند، چه مخاطراتى خواهد داشت؟ اين درست است که سواحل خليج فارس با خطر سونامى مواجه نمى‌شوند اما ايران خود روى خط زلزله واقع شده و همين مسئله خطرناکى است. اين درست است که قطعا مقامات ايرانى مى‌گويند کسانى که نيروگاه بوشهر را ساخته‌اند به اين نکته توجه داشته‌اند که ايران روى خط زلزله قرار دارد و در حال ساخت نيروگاه هسته‌اى در مکانى بسيار خطرناک هستند از اين رو همه جوانب لازم براى مهار بحران زلزله را سنجيده‌اند. اما سئوال اين است که آنها تا چه اندازه نيروگاه هسته‌اى بوشهر را در برابر حوادث طبيعى ايمن ساخته‌اند؟ در فرانسه يکى از کارشناسان برجسته هسته‌اى اعلام کرد که تمامى زلزله‌هايى که در کشور حادث شده را بررسى کرده و مخاطرات آن را دو برابر تخمين خواهند زد تا بتوانند ايمنى نيروگاه‌هاى هسته‌اى خود را حتى در برابر بدترين احتمالات بررسى کنند. آيا کشورهاى ديگر نيز چنين تدابيرى را در دستور کار خود قرار داده‌اند؟
تقى الدين در ادامه مى‌نويسد: به رغم همه اين مخاطرات همچنان کارشناسان معتقدند که انرژى هسته‌اى بهترين گزينه براى تامين انرژى است. چرا که دنيا نيازمند منابع انرژى‌اى است که بتواند در طولانى مدت مايحتاج کشورها را تامين کند. چرا که منابع انرژى‌زيرزمينى مثل نفت و گاز به هر حال روزى به پايان مى‌رسند. به خصوص در تکنولوژى هواپيماسازى و توليد موتورهاى بزرگ صنعتى انرژى هسته‌اى همچنان نقش مهمى را ايفا مى‌کند. به اعتقاد آنها مسئله استفاده از تکنولوژى هسته‌اى نيست بلکه مسئله اين است که چگونه ايمنى لازم براى آن تامين شود و براى جلوگيرى از هر گونه مخاطره احتمالى تمامى جوانب آن سنجيده شود تا بتوان سال‌ها از آن استفاده کرد. از اين زاويه است که فاجعه ژاپن به عنوان يکى از پيشرفته‌ترين و مدرن‌ترين کشورهاى جهان پرسش‌هاى بسيارى را به وجود آورده است. وى يادداشت خود را اين گونه به پايان مى‌رساند: اکنون پس از حادثه چرنوبيل در سال 1986 خطرناک‌ترين حادثه زيست محيطى هسته‌اى را شاهديم. موضوعى که لزوم تقويت تاسيسات هسته‌اى جهان را بيش از پيش مطرح کرده است. در آلمان انگلا مرکل، صدر اعظم اين کشور براى بازنگرى در تاسيسات هسته‌اى کشورش فعاليت انرژى هسته‌اى را براى سه ماه به تعويق انداخت. ژاپن 30 درصد برق خود را از انرژى هسته‌اى تامين مى‌کند در حالى که اين رقم براى فرانسه 80 درصد است. آلمان نزديک به 10 سال است که در استفاده از انرژى هسته‌اى تجديد نظر کرده و به دنبال منابع انرژى جايگزين است و اکنون تنها 20 درصد برق مورد نياز خود را از انرژى هسته‌اى تامين مى‌کند. در هر صورت طرفداران انرژى پاک پس از فاجعه ژاپن مى‌گويند که بايد در استفاده از انرژى هسته‌اى حتما تجديد نظر شود.
نظر شما :