وقتى اسرائيل آلمان را هم شاکى مىکند
ديپلماسى ايرانى: اختلافهاى دولت نتانياهو با اروپا چيز تازهاى نيست. با وجود نخستوزيرى به اين تندرويى و وزير امور خارجهاى از او هم تندروتر طبيعى است که روابط اسرائيل با اروپايى که لااقل در ظاهر تلاش دارد، خود را دموکراتيک، مدرن و مدارا با همه نشان دهد، چندان هم حسنه نباشد. اما در اين ميان ظاهرا رابطه آلمان و اسرائيل از همه بدتر است. انتقادهاى صريحى که آنگلا مرکل، صدر اعظم آلمان عليه بنيامين نتانياهو، نخستوزير اسرائيل انجام داده، در نوع خود بىسابقه است. البته روابط اسرائيل و آلمان تنها در چارچوب روابط اتحاديه اروپا با تلاويو عادى است و الا آلمانىها چندان تمايلى به حفظ رابطه با رژيمى که سالها عليه آن جنگيدند و نسلکشى بر سر آن راه انداختند، ندارند. ظاهرا اکنون برخورد آلمانىها با اسرائيلىها شديدتر شده است. البته به هيچ وجه رنگ و بوى نژادپرستانه ندارد، آلمانىها از اين که رژيم اسرائيل تا اين اندازه تندروى مىکند و حاضر به کوتاه آمدن از خواستههايش براى مذاکره با فلسطينىها نيست، ناخرسندند.
در غرب ديدگاهى به وجود آمده مبنى بر اين که اگر مسئله خاورميانه بيش از اين طولانى شود و هيچ کدام از موارد اختلافى آن حل و فصل نشود و اسرائيل حاضر نباشد از خواستههاى تماميتخواهى يا به عبارت ديگر "همه يا هيچ" خود کوتاه بيايد، بىشک منطقه به آشوب کشيده خواهد شد و چون عموم کشورهاى عربى و اسلامى حس اسرائيلستيزى و يهودستيزى پيدا کردهاند و از ستمهايى که از جانب اين رژيم به خصوص عليه فلسطينىها مىشود احساس حقارت مىکنند، روزى اين خشم چنان فوران خواهد کرد که ديگر نمىتوان به سادگى جلوى آن را گرفت. به اعتقاد آنها در خوشبينانهترين حالت گرايش به جريانهاى افراطى نظير القاعده افزايش خواهد يافت و اين موضوع نه تنها حيات و امنيت اسرائيل بلکه امنيت کشورهاى حامى آن را نيز به خطر خواهد انداخت.
از سويى کشورهاى عرب منطقه دچار دگرگونىهاى شگرفى شدهاند که سرريز آن را در سرنگونى نظامهاى حاکم بر آنها شاهديم. مصر و تونس کشورهايى بودند که با دولتهاى اسرائيلى سازش داشتند يا اين که با سياستهاى افراطى آن مدارا مىکردند. حال با سقوط نظامهاى حاکم بر آنها، اسرائيل و کشورهاى منطقهاى طرفدار سازش با اين رژيم از ميان برداشته شدهاند و اين مىتواند ضمن تقويت جايگاه مقاومت آيندهاى غير قابل پيشبينى براى اسرائيل و همپيمانان غربىاش رقم بزند. به همين دليل است که اروپايىها به سمت به رسميت شناختن کشور مستقل فلسطينى حرکت کردهاند. پروسهاى که از امريکاى جنوبى و در راس آن برزيل شروع شده و اکنون به اروپا رسيده است. تا کنون اسپانيا و نروژ اعلام کردهاند که کشور مستقل فلسطينى را به رسميت خواهند شناخت و کاترين اشتون، وزير امور خارجه اتحاديه اروپا نيز اعلام کرده، به رسميت شناختن کشور مستقل فلسطينى تا ماه سپتامبر در دست بررسى است.
گويا اسرائيلىها نمىخواهند اين حقيقت را درک کنند. به قول حسن بن طلال، وليعهد سابق اردن، اسرائيلىها چون نظامىاند مىخواهند همه چيز را در دايره نظامىگرى و حوزه امنيتى بررسى کنند. اين مسئله اروپايىها را به خشم آورده است. به همين دليل است آنگلا مرکل، صدر اعظم آلمان در تماس تلفنى نتانياهو به او مىگويد: تو مايه خجالت ما هستي.
داستان از اين قرار است که به نوشته روزنامه هاآراتص، هنگامى که نتانياهو با مرکل تماس تلفنى مىگيرد و به او مىگويد که براى خواسته فلسطينىها براى محکوميت شهرکسازى در شوراى امنيت، آلمان راى منفى دهد، قبل از آن که خواسته خود را مطرح کند، آلمانىها را به باد انتقاد مىگيرد. وى به مرکل مىگويد: «ما از آلمان و مواضع آن کاملا نااميد شدهايم. هنگامى که ما از آلمان خواستيم تلاش کند، طرح فلسطينىها به شوراى امنيت نرسد، آلمان هيچ محلى به ما نداد و اجازه داد که فلسطينىها کار خود را پيش ببرند. شما ما را خجالتزده کرديد.» در اين جا مرکل عصبانى مىشود و به نتانياهو مىگويد: «چگونه جرات مىکنى بگويى ما تو را خجالتزده کرديم. اين تو هستى که ما را خجالتزده کردى، تو حتى يک گام کوچک براى پيشبرد عمليات صلح برنداشتي.» هاآراتص نوشته که با پاسخ غضبناک مرکل، نتانياهو شوکه مىشود و تلاش مىکند براى اين که فضا را آرام کند، به مرکل وعده دهد که ظرف دو تا سه هفته آينده تلاش سياسى تازهاى را براى پيشبرد روند صلح آغاز کند. البته نتانياهو توضيح نداد که اين طرح جديد او چه طرحى است ولى مشاور نزديک وى که خبر برخورد مرکل با نخستوزير اسرائيل را به مطبوعات کشانده گفته است که طرح نتانياهو دو تا سه هفته آماده نمى شود چرا که وى بايد براى اين طرح رضايت ديگر اعضاى کابينه خصوصا مرد جنجالى دولت يعنى آويگدور ليبرمن را جلب کند.
ليبرمن خود درباره طرح نتانياهو گفته است که به نظر مىرسد طرح او همان پروژه بار ايلان دو باشد. در طرح بار ايلان يک تشکيل دو کشور مستقل فلسطينى در کنار هم بدون هيچ توضيح و جزئيات بيشترى مطرح بود. در طرح بار ايلان دو علاوه بر به رسميت شناختن دو کشور حق حاکميت فلسطينىها بر 50 درصد اراضى کرانه باخترى به استثناى بيت المقدس به رسميت شناخته مىشود. کارشناسان در گفتگو با هاآراتص گفتهاند که نتانياهو در اين طرح جدى نيست. چرا که خوب مىداند با چنين طرحهايى فلسطينىها به شدت مخالفت مىکنند. از اين رو فقط مىخواهد طرحى ارائه دهد و بگويد ببينيد اين فلسطينىها هستند که پاى ميز مذاکره نمىنشينند.
تا به حال در اروپا اين آلمانىها بودند که بيش از همه با دولت تندروى اسرائيلى از همه بدتر برخورد کردهاند. سال گذشته هنگامى که آويگدرو ليبرمن، وزير امور خارجه اسرائيل به آلمان رفت، آلمانىها آن چنان با او بد رفتار کردند که تا مدتها اسرائيلىها سفر به برلين و ديدار با مقامات آلمانى را براى خود منع کردند. البته اين فقط آلمانىها نيستند که از اسرائيل ناخرسندند. بريتانيا نيز تا کنون بارها به اسرائيل هشدار داده که با ادامه اين شيوه، خود را بيش از پيش به انزوا مىکشاند و ممکن است به زودى کار به جايى برسد که حتى غرب نيز کارى از دستش بر نيايد که بتواند براى اسرائيل انجام دهد. حرفى که آخرين بار ويليام هيگ، وزير امور خارجه بريتانيا زد و گفت که اسرائيل مجبور است يک سرى امتيازها حتى اگر دردناک باشد، بدهد. ولى آيا گوش در اسرائيل گوش شنوايى براى اين شنيدن هشدارها وجود دارد؟
نظر شما :