بحرین به کمک آمریکا می‌آید یا ایران؟
ديپلماسى ايرانى: تا دیروز منافع سیاسی ایالات متحده در منطقه به خطر افتاده بود و امروز منافع نظامی این کشور هم در سراشیبی قرار گرفته است. اگر بیست روز تمام مصر خواب شب را بر آمریکایی‌ها حرام کرده بود، این بار قرعه به نام بحرین افتاده است. کشوری که پایگاه‌های نظامی ایالات متحده را در خود جای داده است. نشنال پست در نیم نگاهی به ماجرای بحرین می‌نویسد: آیا این کشور کوچک حاشیه خلیج فارس می‌رود تا سومین قطعه از دومینوی به راه افتاده در منطقه باشد؟ سومین کشوری که تا دیروز شریک بی‌قید و شرط ایالات متحده بود اما امروز خاری در چشم همین دوست قدیمی شده است.
معترضان اصلاح طلب با باتوم و گاز اشک آور مود تهاجم قرار گرفتند. منافع واشنگتن در منطقه بی‌شک در مسیر سقوط قرار گرفته است. موج انقلابی دموکراسی خواهی در خاورمیانه و بخصوص در کشورهایی که دولت‌های آنها رابطه حسنه‌ای با آمریکا داشتند، به راه افتاده است. روزی که عمر سلیمان با حضور در برنامه‌ای تلویزیونی اعلام کرد که حسنی مبارک استعفای خود را تقدیم کرده و قاهره و قدرت را ترک کرده است، باراک اوباما شب‌هایی نسبتا آرام‌تر را پیش بینی کرد. کمتر از 48 ساعت پس از رفتن مبارک و بازگشت آرامش نسبی به قاهره، خبر رسید که موج سونامی اصلاح طلبی به بحرین رسید. موجی که از شمال آفریقا آغاز شد به خاورمیانه رسید و پس از آن به جنوب آسیا. جزیره‌ای کوچک اکنون با ناآرامی‌هایش خواب شب را بر کاخ سفید نشین‌ها حرام کرده است. جزیره ای که 70 درصد جمعیت ان را شیعیان تشکیل می‌دهند اما حاکمیت سنی در آن حرف نخست را می‌زند. شیخ حامد بن عیسی آل خلیفه روزهای سختی دارد. معترضان درخواست خود را در حال حاضر به اصلاحات محدود کرده‌اند: بازنویسی قانون اساسی به شکل و شمایلی که شیعیان هم با توجه به جمعیت بالا در قدرت دستی داسته باشند و البته سهمی. شیعیان خواهان فرصت‌های برابر اقتصادی و سیاسی با اهل تسنن هستند. سالهاست که شیعیان مخالف حاکمیت شکنجه شده و حبس‌های طولانی مدت را تحمل می‌کنند. اکنون یکی از مطالبات معترضان پایان دادن به این موج سرکوب و خفقان است. 500 شیعه از پاییز تاکنون در زندان‌های دولتی بحرین شب را سحر می‌کنند و همرزمان آنها در خیابان‌های پایتخت، آزادی بی‌قید و شرط دوستان را فریاد می‌کنند.
در بحرین هم درست مانند تونس و مصر، بازی را سایت‌هایی مانند تویتر و فیس‌بوک اداره کردند. درست در دهمین سالروز تلاش شیخ خلیفه برای تبدیل کردن حکومت به نوعی پادشاهی قانون‌مدار بود که بحرینی‌ها به خیابان ریختند. هزاران نفر در فیس‌بوک قرارهای خود را تثبیت کردند و سپس خیابان‌های بحرین مملو از معترضان شد. بحرین هم کوچک‌ترین کشور حاشیه خلیج فارس است و هم آتشفشانی‌ترین آنها. سالهاست که اهل تسنن و شیعیان در بحرین با هم اختلاف دارند. اهل تسنن در این کشور بسیار به عربستان سعودی نزدیک هستند و این در حالی است که برخی شیعیان این کشور را به ایران نزدیک می‌دانند. شیعیان بحرین سالهاست که از نادیده گرفته شدن در ساختار قدرت در این کشور شکایت می‌کنند. سالهاست که بسیاری از مناصب دولتی تنها در اختیار اهل تسنن قرار می‌گیرد. مناطق شیعه نشین عمدتا از مواهبی که اهل تسنن از آن برخوردار هستند، محروم بوده و استاندارد دوگانه معیشتی بر بحرین سایه انداخته است.
بیم آمریکا در بحرین از چند جنبه است. عربستان سعودی هنوز از رفتن حسنی مبارک رفیق شفیق خود در شوک است و اکنون بحرین هم به این دغدغه‌ها اضافه شد. اقلیت شیعه در عربستان هم از اوضاع جاری راضی نیستند و همزمان بیم الگوبرداری آنها از شیعیان بحرین می‌رود. حقیقت دیگری هم بر گوش ایالات متحده در بحرین سیلی می‌زند: واشنگتن در صورت ادامه ناآرامی‌ها باید بار و بنه نظامی خود را از این کشور جمع کند.
کشوری کوچک در شرق عربستان سعودی سالهاست که میزبان پایگاه‌های نظامی ایالات متحده است. قلب نظامی‌‌گری واشنگتن در خاورمیانه در بحرین می‌تپد. جنگنده‌های جاسوسی و جنگی از خاک بحرین برای فرود استفاده کرده و از حریم هوایی این کشور برای در کنترل داشتن اوضاع بهره می‌گیرند. از این کشور کوچک است که ایالات متحده رفت و آمدها در تنگه هرمز را زیر نظر دارد. 40 درصد از نفت مورد نیاز جهان از این تنگه عبور می‌کند. از همین بحرین است که ایالات متحده بیش از سی سال است تحولات ایران را زیر نظر دارد و البته جاسوسی تهران را می‌کند. از همین بحرین است که واشنگتن تمامی مراوده‌های دیگر متحدان عرب خود را مانیتور می‌کند.
ایالات متحده از 1947 تاکنون در بحرین حضور نظامی داشته و البته هنوز هم این حضور را حفظ کرده است. البته در سال 1977 این حضور به دلیل اعتراض شیعیان کمرنگ‌تر و در نهایت به صفر رسید. اغاز دهه نود با بازگشت نظامی آمریکا به بحرین همراه بود. در نتیجه جنگ نخست خلیج فارس، حضور آمریکا اجتناب ناپذیر شد. از 1991 تاکنون به شکل مستمر بحرین پایگاه ایالات متحده بوده است. از همان سال تاکنون هم حضور نظامی ایالات متحده در بحرین دردسر ساز شده است. واشنگتن بیم این را دارد که مبادا کشورهای مسلمان منطقه از این حضور نظامی ازرده خاطر شوند.
این سایت در ادامه می‌نویسد: ایران از نبود آمریکا در منطقه بیشترین سود را خواهد برد. ناآرامی‌های بحرین می‌تواند نه تنها ایران بلکه منطقه را از شر حضور نظامی یک عامل خارجی رها کند. اکنون بحرین در آشوب است و بی‌شک در شرایطی که این ناآرامی‌ها شدت یابد ایالات متحده برای جمع آوری اجماع علیه ایران با دردسرهای بیشتری روبه‌رو خواهد بود. از دست رفتن بحرین یعنی از دست دادن متحد دیگر آمریکا در قبال ایران.
نظر شما :