استاکس نت، تیری که به خودی می‌خورد
دیپلماسی ایرانی: استاکس نت را چگونه مهار کنیم؟ ویروس اینترنتی که از چند ماه پیش با برملا شدن هدف سرویس‌های اطلاعاتی غرب و اسرائیل در صدر رسانه‌های خبری قرار گرفت، اکنون از کنترل مخترعان آن خارج شده است. نیویورک تایمز در تازه ترین نگاه خود به ماجرای استاکس نت می‌نویسد: ویروس اینترنتی که از سال گذشته میلادی به سیستم یارانه ای تاسیسات هسته‌ای ایران حمله کرد در معادلات جدید جنگ نرم افزاری حرف جدید بسیاری برای گفتن دارد. این کد نیم مگابایتی با اتصال یک یو اس بی ساده به سیستم کامپیوتری راه پیدا می‌کند.
استاکس نت همان ویروس اینترنی است که غربی‌ها ادعا می‌کنند توانست کاری را انجام دهد که چهار قطعنامه شورای امنیت نتوانست. غربی‌ها اخیرا با استناد به اطلاعات سرویس‌های جاسوسی اسرائیل ادعا می‌کنند که برنامه هسته‌ای ایران دچار توقف و سکون شده است. استاکس نت ویژگی‌هایی دارد که به تازه گی کشف شده است. این استاکس نت است که نوع جنگ نرم افزاری سالهای آتی را معلوم می‌کند. البته این بار قرار نیست طرف‌های درگیر در جنگ دست به سلاح شوند بلکه ابزار جنگ می‌تواند یک اس بی ساده باشد.
با این همه استاکس نت یک ایراد بزرگ دارد و آن هم غیرقابل کنترل بودن آن است. در فضای سایبر اعمال کنترل غیرممکن است. در عصری که بحث امنیت ملی حرف نخست را می‌زند هر ازچندگاهی حقوق مدنی افراد، کمپانی‌ها و دیگر کشورها به راحتی زیرپا گذاشته می‌شود. در این جنگ همواره قربانیانی مظلوم وجود دارند. استاکس نت برای ضربه رساندن به برنامه هسته‌ای ایران طراحی شد اما در حقیقت قابل نصب بر روی سیستم‌هایی بود که از غرب به ایران انتقال داده شده بود. سیستم‌هایی که شرکت زیمنس در اختیار تاسیسات هسته‌ای ایران قرار داده است. در این فضا هر کشور دیگری که همین تحهیزات را از زیمنس خریداری کرده نیز هدف قرار گرفته است. کشورهایی مانند استرالیا، بریتانیا، اندونزی و ایالات متحده همگی در معرض خطر قرار دارند. این شیوه خسارت رسانی اندک اندک در عصر تکنولوژی تبدیل به روندی عادی می‌شود و بی شک اقتصادهای پیشرفته ای که بر مبنای علم روز و مدرن هم شکل گرفته اند بیشترین آسیب‌ها را خواهند دید. از این پس بحث اطلاعات دفاعی و تهاجمی با هم پیونده خورده خواهد بود. در این فضا صنعت نظامی بیش از پیش معنا خواهد داشت.
نرم افزاری که برای مقابله با استاکس نت مورد نیاز است نیز از سوی طراحان آن در اختیار هیچ کشور و کمپانی قرار نگرفته است. گفته می‌شود که طراحان استاکس نت اطلاعاتی را که زیمنس در اختیار ایالات متحده قرار داده نیز از میان برده اند.زیمنس اصلی ترین کشور تولید کنننده تجهیزات مورد استفاده در تاسیسات هسته‌ای ایران و چند کشور دیگر است. زیمنس برای کمک به واشنگتن در دفاع بود که این اطلاعات را در اختیار این کشور قرار داد. نوعی خوش خدمتی برای امریکایی‌ها تا بتوانند در مقابل حملات سایبری از خود دفاع کنند. اکنون سوال اینجاست که آیا بار دیگر که امریکا و متحداتش به زیمنس زنگ بزنند روسای این کمپانی دوبار به ادامه همکاری فکر خواهند کرد یا خیر؟ حقیقت این است که ایالات متحده در افغانستان و عراق سلاح به دست دارد و البته خود را وارد جنگ نرم افزاری دیگری هم کرده است. درست مانند اسرائیل، ایالات متحده، روسیه و چین، آمریکا هم این روزها به جمع آنها پیوسته است که در حوزه سایبر و اطلاعات جنگی نرم را آغاز کرده اند. جای اندک تعجبی ندارد اگر تا چند وقت دیگر بشنویم که تکنولوژی هم در اختیار سرویس‌های اطلاعاتی و جاسوسی قرار گرفته است و البته در این حوزه هم خودی و غیر خودی تعریف شده است.
در حال حاضر هم در حوزه ارتباط از راه دور این جنگ نرم آغاز شده است. کمپانی‌هایی وجود دارند که با اختراع نرم افزارهای خاص به جنگ با سانسور اعمال شده از سوی برخی دولت‌های می‌روند. همزمان برخی کمپانی‌ها هم ترجیح می‌دهند در کنار دولت‌ها بایستند.
استاکس نت و فعالیت‌های فرامرزی این نرم افزار برخی بحث‌های حقوقی را هم به راه انداخته است. امروزه روز حتی اگر عامل آغاز به فعالیت استاکس نت هم مشخص باشد نمی‌توان از منظر حقوقی وی را تحت تعقیب قرار داد و یا گزینه‌های محدودی برای مقابله وجود دارد. هیچ گونه ابزار قانونی برای مقابله با این حملات ویروسی کامپیوتری وجود ندارد.
در ایالات متحده هم همین سوال حقوقی مطرح است. در این کشور انتقال دادن کدهای کامپیوتری مخرب در بسیاری از موارد جرم محرز است. این قانون هم توجیه خوبی دارد چرا که بسیاری از اطلاعات محرمانه شرکت‌ها و بار بزرگی از مسئولیت اقتصادی این کشور در همین فضای سایبر خلاصه شده است. این فقدان حقوقی بسیار مشکل ساز شده است چرا که بخش اعظمی از اطلاعات نظامی و امنیتی هرکشور در معرض خطر حملات سایبر قرار گرفته است بدون آنکه احتمال تعقیب آن وجود داشته باشد. اکنون نوبت به کنگره ایالات متحده رسیده که برای تصویب قانونی در خصوص محکومیت عملیات‌های سایبری وارد عمل شود. آنها که این روزها از توقف برنامه هسته‌ای ایران به ضم اسرائیلی‌ها به واسطه استاکس نت شاد هستند باید بدانند که هرچه این رقابت سایبر و جنگ در فضای اینترنتی جدی تر شود، مبارزه با آن و درمانش هم سخت تر خواهدشد.
نظر شما :