صادق ملکی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: اگر تا کنون جمهوری اسلامی به‌واسطه چالش هایی که با نظام بین المللی و.... داشته و دارد کم و بیش از کشور غفلت کرده باشد، غفلت از سیستان و بلوچستان مضاعف بوده است. با اصلاح سیاست ها باید کوچکترین بستر مساعد اجتماعی برای سربازگیری دشمنان را نیز از بین برد.
ادامه مطلب
جلال خوش چهره در یادداشتی می نویسد: ورود دوباره به کریدور مسقط، ترجیح‌بند بالاگرفتن تنش در منطقه پس از یک هفته گمانه‌زنی‌های مختلف است. گمانه‌ها موجی از وحشت گسترش جنگ غزه بوده‌اند. حمله هوایی دوشنبه گذشته اسرائیل به کنسولگری ایران در دمشق، این گمان مدت‌دار را تقویت کرد که سرانجام تهران و تل‌آویو به نقطه رو در رویی مستقیم نزدیک شده و بسا تکلیف بیش از چهاردهه چنگ و دندان نشان دادن به یکدیگر را در این بزنگاه روشن می‌کنند. اما به نظر می‌رسد بازشدن دوباره کریدور مسقط، رودر رویی را به وقتی دیگر و یا شاید به شکلی دیگر واگذاشته است.
ادامه مطلب
سیدعلی سقائیان در گفت وگویی باور دارد که انتقاداتی مطرح شده است که ایران باید هرچه سریع‌تر به این حمله پاسخ سریع و مستقیم بدهد، اما نگاه راهبردی و یک قرائت استراتژیک ایجاب می‌کند ما به فراخور شرایط و تحولات منطقه و در زمان و مکان درست وارد عمل شویم. نمی‌توان به صرف مطالبه‌گری وارد مسیری شد که در نهایت نتایج و منافع اسرائیل را به دنبال داشته باشد. ما قطعا در زمین نتانیاهو بازی نمی‌کنیم. چون نتانیاهو می‌خواهد جنگ با ایران را گسترش دهد. نتانیاهو می‌داند تنها راه برای فرار از مرگ سیاسی، جنگ با ایران است و ما نباید این راه فرار را به نتانیاهو بدهیم
ادامه مطلب
اروپا چگونه به حمله اسرائیل به کنسولگری ایران در سوریه واکنش نشان خواهد داد؟ اتحادیه اروپایی، اهرم هایی بر روی تل آویو دارد اما تا به اینجا از بکارگیری آنها ناتوان مانده است.
ادامه مطلب
مشکل، بازدارندگی نیست بلکه این است که واشنگتن تلاش کرده کارهای بیش از حدی را با تهران انجام دهد، آن هم با یک مجموعه ابزارهای بسیار محدود و در یک دوره زمانی بسیار طولانی. با اولویت‌بندی اهداف ایالات متحده و پذیرفتن یک مجموعه پاسخ‌های انعطاف‌پذیرتر، وضعیت منطقه خاورمیانه به سامان نمی رسد اما قطعاً بهبود می‌یابد. ایران ممکن است چالشی برای سیاست‌گذاران ایالات متحده باقی بماند، اما حداقل یک چالش قابل پیش‌بینی‌تر خواهد شد.
ادامه مطلب
سهراب انعامی علمداری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: سیاست خارجی ایران اگرچه طی دهه های اخیر و برای دوره هایی از این چرخه تداوم و تغییر، انعطاف پذیری و دینامیک های راهبردی و ابزاری بهره برده و توانسته از دیپلماسی برای پیگیری منافع ملی بهره بگیرد اما در دوره هایی نیز به واسطه تکانه های بسیط رفتاری و کنش های هزینه زا این تغییرات به افزایش ضریب آسیب پذیری در منافع و امنیت ملی و کاهش تعامل بین المللی منجر شده است.
ادامه مطلب
علی ودایع در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: بی بی و کابینه دست راستی اسرائیل با استراتژی بحران به بحران و افزایش تنش ذیل جنگ غزه به دنبال حفظ قدرت هستند اما تعارض منافع واشنگتن و زمینه های داخلی سرزمین اشغالی امکان شکل گیری یک انقلاب مخملی را فراهم می کند.
ادامه مطلب