آرشیو اخبار
نگاهی به مستند «تنها میان طالبان»
لابیرنت یا معمای افغانستان!
طالبان از یک سو با به تعویق انداختن و کندی مذاکرت با دولت کابل فرصت بیشتری برای افزایش قدرت خود در خاک افغانستان و حتی منطقه می‌یابد، هم چنان‌که شاهد دو دور مذاکرات سران این گروه با جمهوری اسلامی ایران در تهران بودیم و به موازاتش سفر هیات های سیاسی این گروه به کشورهایی نظیر چین، روسیه و ... در حال انجام است و از سوی دیگر نیز اگر این مذاکرت به تیجه برسد، طالبان مشروعیت سیاسی خود را در بدنهٔ دولت تثبیت خواهد کرد. لذا طالبان طی این سال ها به گونه ای عمل کرده است که نه می توان آن را به کل نادیده گرفت و نه می توان کامل آن را پذیرفت. از این رو است که طالبان به واقع در حکم لابیرنت و یا بهتر بگوییم معمای افغانستان ظاهر شده است.
ادامه مطلب
نقش روسیه در خاورمیانه و شمال آفریقا (بخش یازدهم)
اشتباهات آمریکا و اروپا مسیر را به روی «استراتژی نوظهور» روسیه گشود
روسیه بین سال های ۲۰۰۰ و ۲۰۱۵ تلاش کرد در راستای حفظ نفوذ خود در منطقه مِنا، نقش میانجی را به خوبی ایفا کند. کرملین نتوانسته بود از مداخلات نظامی آمریکا در عراق در سال ۲۰۰۳ و در لیبی در سال ۲۰۱۱ جلوگیری کند. بحران در لیبی در تعیین نگرش روسیه به تحولات خاورمیانه، رویکرد کلی آن در قبال روابط با ایالات متحده و قضاوت درباره اتحادیه اروپا اهمیت حیاتی داشت. از دیدگاه روسیه، به دلایل زیادی نمی شود به غرب اعتماد کرد که مهم ترین آنها این است که چشم انداز استراتژیک ندارد و در مواجهه با عواقب اقدامات خود کوتاهی می کند. این نتیجه گیری عواقب فوری در سوریه داشت؛ جایی که قیام غیرنظامی علیه بشار اسد در مارس ۲۰۱۱ آغاز شد و در پی استفاده اسد از نیروهای نظامی برای متوقف کردن اعتراضات، به یک جنگ داخلی تبدیل شد.
ادامه مطلب
لبنان و سایکس پیکو
ضربت دیروز، جراحت امروز، گودال فردا
احسان سپه وند در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: بسیاری معتقدند در شرایط فعلی لبنان که امریکا نقش قدرت ، سعودی نقش مالی و فرانسوی ها نقش مذاکره کننده را دارند ، بنظر می رسد راه حل بحران ها را می بایست از طریق حمایت های جامعه جهانی و اصلاح ساختار درونی دولت جستجو کرد که در این مسیر نیز با عنایت به ساختار اجتماعی لبنان،کودکان دراین کشور راهی بس بلند تا دستیابی به رفاه را پیش رو دارند.
ادامه مطلب
به مناسبت یکصدمین سالگرد امضای پیمان دوستی
ایران و افغانستان: دو هویت سیاسی و یک حوزه فرهنگی
محمدرضا پاسبان در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: بر نخبگان افغانستانی است تا بر تعدیل نگاه قومی دولت افغانستان پافشارند و تکلیف اندیشمندان ایرانی است تا به تغییر نگاه ایدئولوژیک-امنیتی حکومت ایران به کشورهای حوزة تمدنی ایرانی، به ویژه افغانستان و بالاخص مهاجرین، تلاش نمایند. هم چنین قوانین ایران باید برای اعطای حقوق اولیة شهروندی برای مهاجرین مجاز و متولدین در ایران بازبینی شود.
ادامه مطلب