لاریجانی: آمریکایی ها ادبیات مرا نمی فهمیدند
على لاريجانى، دبير سابق شوراى عالى امنيت ملى تاکيد کرد هرگونه اقدام نظامى عليه ايران، براى آمريکايى‌هاى حاضر در منطقه خليج‌فارس خسارت‌بار خواهد بود.
آقای لاريجانى در گفت‌وگويى تفصيلى با هفته‌نامه کويتى "المُشاهد السياسى" که خبرگزاری فارس آن را منتشر کرده است، هدف از برکنارى خود را تغيير ادبيات ايران در تعامل با غرب ذکر و تصريح کرد: آمريکايى‌ها ادبيات مرا نمى‌فهميدند بنابراين دولت تصميم گرفت افراد ديگرى را با ادبيات ديگرى جايگزين من کند.
وى با بيان اينکه همچنان به کار براى خدمت به کشور ادامه خواهد داد، سياست‌هاى آمريکا در قبال جمهورى اسلامى ايران را تقبيح کرد.
خبرنگار اين نشريه که از لاريجانى 49 ساله به عنوان يکى از نمايندگان جريان بازهاى محافظه‌کار ايران در مقابل اصلاح‌طلبان و سردمداران عمل‌گرايى نام مى‌برد، از او پرسيد: آيا با کنار رفتن شما از مسؤوليت دبيرى شوراى عالى امنيت ملى و خارج‌شدن پرونده هسته‌اى و امنيت ملى از دست شما، کار شما هم پايان يافته است، خاطرنشان کرد: «جايى براى سخن‌گفتن از "پايان" نيست زيرا عرصه براى فعاليت سياسى همچنان باز است.»
وى گفت: «من آنچه را بر عهده‌ام بود انجام دادم و مى‌توانم به کار براى خدمت به کشورم ادامه دهم اما من نه خطايى مرتکب شده‌ام و نه تغيير خواهم کرد و اگر باز هم به همان جايگاه باز گردم تمام هم و غمم اين خواهد بود که هر گونه مشکل و خطرى را از کشورم دور کنم.»
دبير سابق شوراى عالى امنيت ملى با تأکيد بر اينکه کنار رفتن من ناشى از اختلاف ديدگاه بود و نه چيز ديگر، تصريح کرد: «چه‌بسا شرايط تغيير کرده که قطعاً اين گونه هم هست و دولت ترجيح داده با ديگران اعم از اتحاديه اروپا و آمريکا با زبان ديگرى تعامل داشته باشد و چه‌بسا حق داشته باشند زيرا واشنگتن ادبياتى را که من براى گفت‌وگو با آنها استفاده مى‌کردم نمى‌فهميد اما صرف‌نظر از اينکه چه کسى به نمايندگى از ايران انتخاب شود بايد گفت اگر آمريکايى‌ها به تهران گوش ندهند دچار اشتباه مى‌شوند.»
وى در پاسخ به اين پرسش که آيا جليلى مى‌تواند نتايجى را بهتر از آنچه شما در دوره خود به دست آورديد محقق سازد، گفت: «شايد بتواند و شايد هم نه؛ اما دست‌يافتن به آن دشوار است زيرا اين کار نياز به اعتمادسازى دارد تا تفاهم را تسهيل کند.»
لاريجانى تصريح کرد: «البته اين اعتماد از سوى ديگران وجود ندارد اما گويا ايران با توجه به اعتمادهاى گذشته و تکيه‌کردن به وعده‌هاى آنها از اقناع‌شان خسته شده است که اين مشکل آنها (غربى‌ها)است.»
خبرنگار المشاهد السياسى با بيان اين ادعا که لاريجانى دست خالى از مسؤوليت خود خارج شده است، گفت: «برخى شما را به کوتاهى و ناتوانى در رويارويى با بازى‌هاى اروپايى‌ها و آمريکايى‌ها متهم مى‌کنند.» که لاريجانى در پاسخ اظهار داشت: «براى من مهم نيست که درباره‌ام چه مى‌گويند بلکه آنچه برايم اهميت دارد اين است که ايران با سختى‌ها و چالش‌هايى که ممکن است بهاى آنها براى همه سنگين و سخت باشد مواجه نشود. ما خواستار زندگى در امنيت و صلح هستيم و نمى‌خواهيم ديگران به ما سوء ظن داشته باشند اگرچه فکر نمى‌کنم چنين خواسته‌اى، چيز بزرگ يا دشواريابى باشد زيرا برخوردارى از فعاليت هسته‌اى براى اهداف صلح‌آميز بويژه در عرصه توليد سوخت هسته‌اى حق ماست.»
وى افزود: «من نمى‌دانم مشکل‌شان چيست؟ چرا از برخوردارى ايران از توان هسته‌اى مى‌ترسند. کشورهاى زيادى هستند که از اين انرژى برخوردارند پس چرا در حالى که کشورهاى مشابه ما از اين انرژى برخوردارند ما بايد از آن محروم بشويم؟»
لاريجانى در پاسخ به اين پرسش که آيا درست است که شما خبر استعفا يا پذيرش استعفاى خود را از راديو شنيده‌ايد؛ گفت: اين مسأله، چيزى را تغيير نمى‌دهد من در مسير بودم که استعفاى رسمى خود را تقديم آقاى احمدى‌نژاد [رئيس شوراى عالى امنيت ملى] کنم.
خبرنگار اين نشريه کويتى پرسيد با چه کسى اختلاف داشتيد که تصميم گرفتيد استعفا کنيد؟ لاريجانى پاسخ داد: «درباره شيوه مذاکره با اروپا و حتى درباره روش مديريت بحران هسته‌اي. من ديدگاه و نظر خاص خودم را داشتم که از آن کوتاه نمى‌آمدم اما اختلاف در جامعه ما و ديگر جوامع، امرى طبيعى است و مهم اين است که حوادث اسف‌بار رخ ندهد. مهم اين است که ساز و کار مفاهمه برقرار باشد و همه يقين داشته باشند که گفت‌وگو بهتر از جنگ است.
وى در پاسخ به اين پرسش که آيا شما به ساز و کار تفاهمى که بتوان بر اساس آن، آرامش را بازگرداند و شبح جنگ را دور کرد نزديک شده بوديد؛ گفت: «هميشه که نه؛ اما در برخى موارد معدود به اين ساز و کار نزديک شديم اما برخى ديدگاه‌هاى داخلى از سوى طرف ديگر و چه‌بسا فشارهايى که از سوى واشنگتن وارد مى‌شد ساز و کارى را که مى‌شد از طريق آن به تفاهم دست يافت از بين برد.»
دبير سابق شوراى عالى امنيت ملى ادامه داد: «يک بار با طرف اروپايى به اين ساز و کار بسيار نزديک شديم و بطور ويژه آقاى البرادعى اين را درک مى‌کند اما فشارهاى آمريکا، تفاهم را به تعويق انداخت، سايه دورى از يکديگر را باز گرداند و به اختلافات دامن زد و من هنوز نمى‌فهمم چرا آمريکايى‌ها اين‌قدر بر تشديد تنش اصرار دارند و بسوى جنگ يا رويارويى پيش مى‌روند؟»
وى تأکيد کرد: « ما هرگز به مرحله انحراف بسوى ساخت سلاح هسته‌اى منحرف نشده‌ايم و هيچ برنامه‌اى هم براى آن نداريم و اگر هم آمريکايى‌ها يا ديگران بخواهند حقيقت را دريابند امکان آن وجود دارد. ما همواره در گفتار خود صادق بوده و هستيم و به هيچ کس هم دروغ نگفته‌ايم و هيچ وقت هم نخواسته‌ايم بسوى رويارويى حرکت کنيم اما طرف مقابل همواره با تشکيک و توسل به دستاويزهاى مختلفى که به سود گفت‌وگو و طرف‌هاى مرتبط با موضوع و حتى اهداف مد نظر خود واشنگتن را هم محقق نمى‌کند، در قضيه کارشکنى مى‌کند.»
لاريجانى افزود: «اهداف آمريکا شامل تضعيف و مجازات تهران و جلوگيرى از هر گونه فرصتى است که اجازه دهد ايران به الگويى براى ملت‌ها و بسيارى از کشورهاى کم‌قدرت‌تر از ايران در همه زمينه‌ها، تبديل شود.»
وى در ادامه با تأکيد بر اينکه ايران با ديگر کشورهاى منطقه فرق دارد، گفت: امکاناتى که ايران از آن برخوردار است و نيز مساحت، تاريخ، جمعيت، موقعيت جغرافيايى راهبردى و منافع ايران بيشتر از ديگر کشورهاى منطقه است و اينها واقعياتى است که ما را از ديگران متمايز مى‌کند؛ اما اينکه چرا آمريکا آنها را رد مى‌کند قطعاً به خاطر حمايت از رژيم صهيونيستى اين کار را انجام مى‌دهد.»
دبير سابق شوراى عالى امنيت ملى در پاسخ به اين پرسش که آيا نقش شما به عنوان مذاکره‌کننده، پس از کنار رفتن از مسؤوليت پرونده هسته‌اى به پايان رسيده است، گفت: ما به کشورمان خدمت مى‌کنيم. به نظرم در شرايطى که در آن قرار داريم نيازى نيست که از من بخواهند در جايگاه خدمت به برنامه مذاکرات ايران و اروپا حضور داشته باشم و نيستم. حساسيتى هم در همکارى يا در سطوح ديگر با هيأت رسمى ايران وجود ندارد و مسؤول جديد پرونده هسته‌اى هم دوست و همکار من است و من بهترين ياور او خواهم بود و همه با هم در خدمت ايران هستيم.
وى در پاسخ به اين پرسش که آيا شايعات منتشرشده در برخى رسانه‌ها مبنى بر اينکه اختلاف شما با احمدى‌نژاد در مورد طرح پيشنهادى ولاديمير پوتين، رئيس‌جمهورى روسيه مزيد بر علت شده است، گفت: اگرچه اينکه مى‌گوييد بر من و ديگران يا ديگرانى که با سمت و جايگاه من در ارتباط بوده‌اند تطبيق نمى‌کند اما مى‌خواهم در پاسخ شما اذعان کنم که تمامى اختلافات، ناشى از شيوه‌ها و راه‌هاى تعامل با ديگران بوده که همين مسأله، جلوى نزديک‌شدن واقعى من و آقاى احمدى‌نژاد را گرفت.
در هر حال، همگى ما در نهايت براى يک هدف واحد و منافع واحد کار مى‌کنيم که خدمت به ايران و حمايت از کشور است و حتى اگر اختلافى هم داشته باشيم، بر روى اصول اتفاق‌نظر داريم؛ اما هر کدام، نظريات و ديدگاه خاص خود را نسبت به مسائل داريم ولى مصلحتى که همه تلاش داريم آن را تأمين کنيم حمايت از امنيت ملى ايران است که پرونده هسته‌اى نيز بخشى از اين هدف است.»
لاريجانى درباره اينکه آيا پوتين پيشنهاد خاصى را در سفر به تهران مطرح کرده است، تصريح کرد: «رئيس‌جمهورى روسيه، يک سرى ايده‌هاى قابل توجه مطرح کرد و ايران هم آنها را رد نکرد و اختلاف، تنها بر سر کيفيت تعامل با اين ايده‌ها بود. البته همان طور که مى‌دانيد روسيه منافع خود را دارد که ضرورتاً با منافع ما تطبيق ندارد اما منافع فراوانى هست که ما را با مسکو مرتبط مى‌کند که از جمله آنها مى‌توان به پژوهش‌هاى علمى و زمينه‌هايى چون نفت، گاز و برخى صنايع اشاره کرد.»
خبرنگار المشاهد السياسى پرسيد: «آيا مسکو تعهدى به شما داده که در صورت بروز هر گونه بحران نظامى يا حمله به تأسيسات هسته‌اى ايران، در کنار تهران بايستد يا خير؟» لاريجانى گفت: «کشورهاى بزرگ، پيش از هر چيز، حساب منافع خود را مى‌کنند و اگر هم به مسائل ديگر مى‌پردازند براى اين است که اوضاع را آرام يا اصلاح کنند تا از وقوع هر گونه مشکلى براى منافع يا امنيت‌شان جلوگيرى کنند.»
وى افزود: «روسيه همچنان به تعهدات خود مبنى بر نقش‌آفرينى در هر جايى که بتواند اقدامى بکند پايبند است و تمام تلاش خود را کرده تا هر مصوبه‌اى را که ممکن است شوراى امنيت درباره مجوز حمله نظامى به ايران بدهد باطل کند. آنها اين را گفته‌اند و به آن پايبند بوده‌اند و تا امروز هم به اين تعهد خود وفادار مانده‌اند اما هنوز نتوانسته‌اند مانع تحريم‌هاى جديد شوند و جلوى تشديد روزافزون تنش از سوى آمريکا را بگيرند.»
لاريجانى درباره احتمال حمله نظامى قريب‌الوقوع آمريکا به ايران اظهار داشت: «آمريکايى‌ها از هيچ اقدامى که به هر قيمتى آنها را به اهداف‌شان برساند باکى ندارند و تا کنون هم حماقت‌هاى فراوانى را در منطقه و خارج از آن مانند عراق، فلسطين، لبنان، افغانستان، پاکستان و بسيارى از مناطق ديگر مرتکب شده‌اند.»
وى افزود: «در هر حال ما هوشيار هستيم و اميدواريم مجبور نشويم وارد مواجهه با آمريکا شويم زيرا اين مسأله، خسارات فراوانى را به همه وارد خواهد کرد که هيچ کس حتى طرف آمريکايى که در خليج فارس هم حضور دارد چنين چيزى را نمى‌خواهد. اگر آنها بخواهند به هر گونه اقدام نظامى عليه ايران دست بزنند حضور آنها در منطقه خليج فارس، خسارت خواهد ديد.
لاريجانى در پاسخ به اين پرسش که آيا اين جملات شما، تهديد کشورهاى خليج فارس است يا تهديد آمريکا، تأکيد کرد: «روابط ما با کشورهاى همسايه، برتر از آن است که نقشه‌ها و برنامه‌هاى واشنگتن بخواهد آن را تخريب کند. اين کشورها همسايه، دوست و برادر ما هستند. ما نمى‌خواهيم بر سر آنان فرياد بکشيم يا اهداف و رويکردهاى نامناسبى را در قبال آنها اعمال کنيم و هرگونه اظهاراتى که دربردارنده اين مضمون نباشد نادرست است.»
وى ادامه داد: «ما به همه کشورهاى منطقه احترام مى‌گذاريم و نمى‌خواهيم آنها آسيبى ببينند و اگر هم قرار باشد جنگى رخ دهد که اميدواريم رخ ندهد جنگ با کسانى خواهد بود که بخواهند ما را اذيت کنند و فکر نمى‌کنم هيچ يک از کشورهاى همسايه چنين نيتى در مورد ما در دل داشته باشند.»
خبرنگار اين نشريه کويتى پرسيد:«اين حرف شماست اما آيا حرف جانشين شما هم همين است؟» لاريجانى بلافاصله جواب داد: «به نظر من، همه ايرانى‌ها خير کشورهاى منطقه را مى‌خواهند و جز صداقت، تفاهم و همکارى، انتظار چيز ديگرى از آنها ندارند. چند لحظه پيش اشاره کردم که هر اظهار نظرى که با اين موضع در تناقض باشد اظهار نظرى نادرست است و کسى که آن را به زبان مى‌آورد بايد مؤاخذه شود زيرا موضع رسمى ايران، بر حمايت از خليج فارس و تقويت محبت، همکارى، احترام متقابل استوار است و نه دشمنى، مکر، تروريسم و ويرانى منطقه.»
دبير سابق شوراى عالى امنيت ملى همچنين درباره نقش مثبت ايران در عراق گفت: «مسؤول مشکلات جارى در عراق، آمريکاست زيرا حضور نظامى آمريکا نه‌تنها براى ايران بلکه براى همه کشورهاى منطقه تحريک‌برانگيز است. به نظر من هيچ کشورى وجود ندارد که از اقدامات آمريکا در عراق خرسند باشد. ما در دو دور مذاکره با آمريکايى‌ها در عراق به آنها نصيحت کرديم که براى جلوگيرى از خسارت‌هاى بيشتر، نه‌تنها بايد از عراق بلکه بايد از منطقه خارج شوند تا ديگران را هم بدبخت نکنند.»
وى خاطرنشان کرد: «حضور آمريکايى‌ها در عراق و منطقه خليج‌فارس، يک حضور استعمارگرانه است که ثروت‌هاى منطقه را مى‌بلعد و بين کشورهاى حوزه خليج فارس حالتى از بى‌اعتمادى را ايجاد مى‌کند. واشنگتن عامدانه مشکل‌آفرينى مى‌کند تا کشورهاى کوچک بترسند و راهى به جز مسلح‌شدن نيابند و از درآمد نفتى خود براى خريد اسلحه‌اى که نيازى به آن ندارند هزينه کنند و در اين ميان، اين آمريکاست که ثروت‌هاى هنگفتى از قِبل فروش اسلحه به جيب مى‌زند.»
لاريجانى تصريح کرد: «اگرچه ما هم مجبوريم براى دفاع از خود، از هر وسيله‌اى استفاده کنيم اما تفاوت ما با کشورهاى منطقه در اين است که آمريکا و رژيم صهيونيستى خود را در جايگاه دشمنى مستقيم با ما قرار داده‌اند و در کمين هستند تا به ما آسيب بزنند اما کشورهاى عربى حوزه خليج فارس، دشمن ندارند.
آمريکايى‌ها هم به خاطر اهداف متعدد و شناخته‌شده‌اى که دارند آنها را از ايران مى‌ترسانند تا حضور خود در منطقه را توجيه کنند و مديريت نفت را در دست بگيرند و با مجبور کردن اين کشورها به خريد سلاح، بر توليدات نفتى آنها مسلط شوند و اقدامات و هزينه‌هاى مالى حضور نظامى خود در منطقه را بر دوش آنها بيندازند.
نظر شما :