خاورمیانه را به ساکنانش بسپارید
ديپلماسى ايرانى: خاورمیانه همچنان معضل درجه یک دستگاه دیپلماسی ایالات متحده است. سایت نشنال در تازه‌ترین تحلیل خود از مسائل امنیتی در این منطقه می‌نویسد: در نشست اخیر امنیت منطقه خلیج فارس در منامه بحرین، بحث‌ها و تبادل نظرهای انجام گرفته میان متحدان نشان داد که چگونه نقش استراتژیک دولت‌های غربی در خاورمیانه اندک اندک در حال تغییر شکل دادن است. نتیجه این نشست گویای یک حقیقت بود: همکاری کشورهای منطقه با هم می‌تواند بر میزان امنیت در منطقه بیفزاید.
لیان فاکس معاون وزیر دفاع بریتانیا در توضیح نقش سنتی که این نهاد در دفاع از اهداف استراتژیک خود در خاورمیانه ایفا کرده می‌نویسد: ارتش توانمند و منعطف ما که هم به تسلیحات هسته‌ای و هم تجهیزات متعارف نظامی دسترسی دارد، منتظر دستیابی ایران به تسلیحات هسته‌ای نمی‌ماند. به بیان کوتاه‌تر، در شرایطی که ایران به تسلیحات هسته‌ای دسترسی پیدا کند یا در مسیر آن قرار گیرد، لندن و دیگر متحدان در برابر تهران قد علم خواهند کرد.
در پاسخ به این موضع‌گیری مقام انگلیسی، یک کارشناس مسائل امنیتی و استراتژیست فرانسوی در این خصوص پرسش‌هایی را مطرح می‌کند که در حقیقت نقش بیدار باش برای همگان است: چگونه می‌خواهیم منطقی را که برای اروپا معنا دارد در منطقه‌ای دیگر با سنت‌ها و اداب خاص خودش معنا ببخشیم؟
این جمله بدین معنا است که انگلیسی‌ها و همراهان آنها در غرب نمی‌توانند به راحتی از جنگ افروزی در منطقه دیگر سخن بگویند. زمانی که انگلیس از حمله سخن می‌گوید باید این پرسش را از خود بکند که آیا دیگر قدرت‌های حاضر در منطقه هم می‌توانند با تبعات این حمله کنار بیایند؟ آیا این حمله مطلوب آنها هم است؟
نشنال در ادامه می‌نویسد: منطقه خلیج فارس ویژگی‌های خاص خود را دارد و بی‌شک اروپا نیست. شورای همکاری خلیج فارس هم بی‌شک ناتو نیست. بریتانیا و فرانسه به تازگی پیکان همکاری نظامی و امنیتی امضا کرده‌اند و بد نیست آقایان انگلیسی بدانند که پاریس به هیچ وجه تمایلی به گرفتار کردن خود در جنگ با کشوری ثانی آن هم با فرسنگ‌ها کیلومتر فاصله ندارد. کشورهای منطقه خلیج فارس با هم توافقنامه‌های همکاری‌های امنیتی و نظامی ندارند و به همین دلیل است که بریتانیا نمی‌تواند برای این منطقه نسخه بپیچد. کشورهای حاشیه خلیج فارس باید بر حجم همکاری‌های نظامی با هم بیفزایند نه تنها به دلیل برنامه نظامی که غرب ادعا می‌کند ایران در سر دارد. کشورهای حاشیه خلیج فارس باید به گونه‌ای با هم همکاری نظامی داشته باشند که گویا همگی بخشی از یک کنسرت بزرگ هستند. کم نیستند تحلیل‌گرانی که ادعا می‌کنند بیشتر مسئولیت تامین امنیت در منطقه خلیج فارس بر عهده کشورهای واقع شده در این حوزه است. این پروسه اندک اندک در حال تحقق است. امارات متحده عربی اخیرا بر حجم توانایی‌های نظامی خود می‌افزاید. این کشور کوچک عربی بر حجم دفاع موشکی خود می‌افزاید. توانمندی خود را در حوزه هوایی ارتقا می‌دهد و البته با ناتو هم بیش از پیش همکاری می‌کند. در چند ماه اخیر بر حجم رزمایش‌های مشترک میان ناتو و امارات متحده عربی هم افزوده شده است. این حرکت‌ها اندک اندک امارات را به نیرویی بازدارنده تبدیل می‌کند.
دیگر کشورهای حاضر در خلیج فارس هم ماجراجویی‌های مشابهی را تجربه می‌کنند. عربستان سعودی بیش از دیگر کشورهای حاضر در منطقه بر حجم توانایی‌های نظامی خود می‌افزاید. با این همه هر کدام از این کشورها به شکل انفرادی توانمندی نظامی را تجربه می‌کنند و چندان با هم همکاری نمی‌کنند. گاهی اوقات سخن از سامانه دفاع موشکی بر فراز خلیج فارس به میان می‌آید و البته در نشست اخیر خلیج فارس هم صحبت‌هایی از این دست میان دو طرف رد و بدل شد. عربستان سعودی طرح همراهی با امارات در خرید موشک‌های دفاعی را در سر دارد و همین مساله می‌تواند ساختار دفاع موشکی مشترکی را در منطقه ایجاد کند.
نشنال در ادامه می‌نویسد: تاکنون بحث امنیت خلیج فارس مورد حمایت ایالات متحده قرار گرفته است. ارتش‌های بریتانیا، فرانسه و استرالیا هم در منطقه حضور نظامی خود را حفظ کرده‌اند. حقیقت این است که یک ساختار سیاسی منطقه‌ای نمی‌تواند بر پایه توهم استوار باشد.
نمی‌توان تکذیب کرد که کشورهایی نظیر ایالات متحده در تامین امنیت منطقه نقش ایفا کرده‌اند اما باید بپذیریم که نقش کشورهای منطقه در تامین امنیت هم نباید نادیده گرفته شود. بیشترین وزنه باید بر گردن کشورهای منطقه باشد. این کشورهای منطقه هستند که باید با تبعات امنیت یا ناامنی در منطقه دست و پنجه نرم کنند. این در حالی است که تبعات این ناامنی مستقیما دامان فرانسه یا بریتانیا را نخواهد گرفت.
نشنال در پایان می‌نویسد: تامین امنیت منطقه خلیج فارس و همکاری کشورهای عربی با هم می‌تواند دو دو تا چهار تاهای استراتژی ایران را هم بر هم زند.
نظر شما :