رويکردها و طرح‌هاى آمريکايى درباره ايران
ديپلماسى ايرانى: کتاب «رويکردها و طرح‌هاى مختلف آمريکايى درباره ايران» از منظر بازيگران موثر و صاحبنظران امريکايى رويکردها و طرح‌هاى آمريکايى در مورد ايران را مورد بررسى قرار داده است .
سوال اصلى این کتاب این است که الگوهاى قالب و ذی نفوذ آمريکایی در مواجهه با ايران کدام است ؟ این کتاب به دنبال پاسخ به چند سوال فرعی نیز هست :
1- رويکردهاى آمريکا در خصوص ايران چگونه است؟
2- طرح‌هاى مطرح و موثر در آمريکا پيرامون ايران کدام است و اين طرح‌ها از چه محتوايى برخوردارند؟
3- روش‌هاى نهادينه شده و به کار گرفته شده از سوى آمريکايى‌ها در مواجهه با جمهورى اسلامى کدام است؟
4- مراکز فعال امريکايى در خصوص ايران در زمينه تصميم‌گيرى و پشتيبانى از سياست خارجى در حوزه اجرا کدامند؟
این کتاب دارای 5 فصل است:
1- فصل اول: گرايش‌ها و نگرش‌ها در امنيت ملى آمريکا
2- فصل دوم: رويکرد جنگ نرم
3- فصل سوم: رويکرد تعامل گرايى
4- فصل چهارم: رويکرد تقابل گرايى
5- فصل پنجم: تبارشناسى نوعى محافظه کاران
در فصل اول گرايش‌ها و استراتژى امنيت ملى آمريکا در سال 1385 با تاکيد بر جمهورى اسلامى مورد بررسى قرار گرفته است. در این فصل سه رويکرد امنيتى آمريکا درباره جمهورى اسلامى مورد بحث و بررسى قرار مى گيرد. اين رويکردها عبارتند از:
رويکرد اول: بهره گيرى از برترى آمريکا جهت اقدام نظامى پيشگيرانه
رويکرد دوم: ايجاد ثبات با استفاده از برترى نظامى آمريکا براى بازدارندگى
رويکرد سوم: همکارى با سيستم بين المللى مشترک و قانونمند تحت حمايت آمريکا
در فصل دوم که تقريبا نيمى از کتاب را به خود اختصاص داده رويکرد جنگ نرم در چارچوب دو رهيافت با ذکر طرح‌ها روش‌ها و مراکز فعال مورد بررسى قرار مى گيرد. در این فصل دو رهیافت مورد بررسی قرار می‌گیرد:
رهيافت اول: ديپلماسى سياه (تقابل‌گرايى تعامل‌گرايانه) نویسنده اشاره می‌کند که این رهیافت از طریق دو مرکز دنبال می‌شود:
الف ـ کميته خطر کنونى
ب ـ موسسه هوور
رهيافت دوم: فروپاشي. نویسنده دو مرکز را به عنوان مراکز پیگیری کننده این رهیافت معرفی می‌کند.
الف ـ بنياد کمک ملى براى دمکراسى
ب- بنياد دفاع از دمکراسى (خانه آزادى)
در فصل سوم به مراکز و طرح‌هايى که به دنبال عادى سازى روابط با ايران است پرداخته مى‌شود. در این فصل به شورای روابط خارجی اشاره می‌شود.
در فصل چهارم که به رویکرد تقابل گرايى اختصاص دارد رويکردها طرح‌ها مراکز و روش‌هايى که در پى سرنگونى جمهورى اسلامى با تمرکز بر روش‌هاى خشونت محور از جمله اقدامات نظامى هستند بررسى شده است. در این فصل به لابی اسرائیل و نقش آن در ترویج رویکرد تقابل گرایی پرداخته می‌شود.
درفصل پنجم با نام تبارشناسى نومحافظه کاران نگاهی به نومحافظه‌کاران آمریکا می‌اندازد و افراد سازمان‌ها و رسانه‌هاى اين جريان را مورد بررسى و بحث قرار مى‌دهد. در این فصل مخازن فکری این جریان به این شرح مورد بررسی قرار می‌گیرند:
1- موسسه واشنگتن برای سیاست خاورمیانه
2- موسسه انترپرایز آمریکا
3- میزگرد خاورمیانه
4- بنیاد هریتیج
5- موسسه یهودی امور امنیت ملی
6- مرکز سیاست امنیتی
7- بنیاد دفاع از دموکراسی‌ها
بخش پايانى کتاب نيز به جمع بندى و نتيجه گيرى اختصاص يافته است .
این کتاب توسط على عبدالله خانى تالیف شده و توسط موسسه فرهنگى مطالعات و تحقيقات بين المللى ابرار معاصر ايران در اسفند 1385 در 220 صفحه منتشر شده است و در اختیار علاقه مندان قرار گرفته است.
نظر شما :