ایران را جدی بگیرید

دیپلماسی ایرانی: گلوبال در تازه‌ترین تحلیل خود باب پرونده هسته‌ای ایران می‌نویسد: آغاز به کار نیروگاه بوشهر خشم بسیاری از دولت‌های غربی را برانگیخت. در آمریکا و اسرائیل همگان آغاز به کار این نیروگاه را به باد انتقاد گرفتند و تعبیر به ابزار وحشت افرینی کردند. با این همه بر اساس آمار و ارقام رسمی‌که اواخر تابستان منتشر شد، 77 درصد از اعراب از کشورهای امارات متحده عربی، عربستان سعودی، اردن، مصر و مراکش اعتقاد دارند که ایران در دستیابی به تکنولوژی هسته‌ای از حق مسلم خود استفاده می‌کند. 57 درصد هم نتیجه برنامه هسته‌ای ایران را مثبت می‌دانند. بی‌شک این نظرسنجی مشتی است نمونه خروار. در حقیقت تغییر نگاه مسلمانان و جهان عرب نتیجه تلاش ایران برای تاثیرگذاری بر معادلات منطقه‌ای و جهانی است. محمود احمدی نژاد رئیس جمهوری ایران در سخنان خود همواره بر بازگرداندن ایران به روزهایی که این کشور در اوج جهان ایستاده بود تاکید می‌کند. وزیر امور خارجه او منوچهر متکی هم ادعا می‌کند که غرب از بلوغ سیاسی کافی برخوردار نیست. این چهره‌های ایرانی به سابقه 2500 ساله فرهنگی این کشور اشاره می‌کنند. به روزهایی که ایران مساحت عظیمی ‌را به خود اختصاص داده بود. رحیم مشایی معاون رئیس جمهوری ایران هم همواره تاکید می‌کند که غرب از بازگشت ایران به اوج قدرت در گذشته نگران است.

گلوبال در ادامه می‌نویسد: رهبران ایران هر از چندگاهی با رهبران افریقایی دیدار می‌کنند تا بر دامنه نفوذ ایران بر این منطقه بیفزایند. ایرانی‌ها با ارسال کمک‌های نقدی و غیرنقدی به کشورهای فقیر در حقیقت حمایت آنها را برای خود جلب می‌کنند. کشورهایی مانند سنگال اکنون ایران را شریکی مطمئن برای خود می‌دانند. تهران از زمان فروپاشی حکومت صدام حسین بر جمعیت شیعه در عراق تاثیر گذاشته است تا به نوعی روند شکل‌گیری قدرت در این کشور را از ان خود کند. حمایت از حماس در فلسطین و حزب الله لبنان در حقیقت بر محبوبیت ایران در جهان عرب افزوده است. همین حرکات کافی بود تا امریکایی‌ها و اسرائیلی‌ها طرح حمله نظامی‌ به ایران را مطرح کنند. یحیی رحیم صفوی که سابق بر این فرماندهی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی‌را بر عهده داشت در سخنان خود تاکید می‌کند که ایران قدرتی غیرقابل انکار در خاورمیانه است. در این میان ناگفته پیداست که عربستان سعودی، امارات متحده عربی و اردن هم از گسترش نفوذ ایران بر منطقه انگشت حیرت به دهان گرفته‌اند.

ایران در آسیا بر تاجیسکتان و افغانستان متمرکز شده است. تهران نه تنها قدرت واشنگتن را در این منطقه زیر سوال برده بلکه روسیه را هم به چالش کشیده است. ایران در حال معامله بر سر انتقال گاز از پاکستان به هند است. این حرکت تهران را تبدیل به تامین کننده اصلی انرژی در حوزه آسیای میانه می‌کند. در این میان ایران که خود یکی از بزرگترین تولید کنندگان نفت در منطقه است برای تامین سوخت مورد نیاز خود با مشکلاتی روبه‌رو است. ایران توانایی پالایش نفت و تولید سوخت را ندارد  و تحریم‌های شورای امنیت و اتحادیه اروپا هم عملا تهران را در این حوزه به دردسر انداخته است. تهران برای شکستن تحریم‌ها ایالات متحده و غرب دست به دامان چین شده است. چین تبدیل به اصلی‌ترین شریک تجاری ایران شده است. کره جنوبی که پیش از این از دوستان تجاری ایران در آسیا بود اندک اندک کنار امریکا در تحریم ایران ایستاده است. رئیس جمهوری ایران اعتقاد دارد که تحریم‌های غرب در حقیقت دولت و ملت ایران را مستقل‌تر از قبل می‌کند.

ایران در امریکا لاتین هم دست به تحرکات جالبی زده است. ونزوئلا، بولیوی، نیکاراگوئه و کوبا از نزدیک‌ترین دوستان ایران در این منطقه هستند. تمامی‌ این کشورها در حقیقت به نوعی به دنبال جایگزینی دموکراسی مورد ادعای ایالات متحده با دوستی با ایران هستند. ایران از طریق دوست و متحد استراتژیک خود در منطقه، سوریه به ونزوئلا و بولیوی تسلیحات می‌فروشد. تهران نه تنها با این کشورها که با دولت‌های در حال توسعه بیشتری هم وارد مذاکره و امضا توافقنامه نظامی ‌شده است.

گلوبال در ادامه می‌نویسد: این بسط و گسترش دادن فعالیت‌های ایران در سطح منطقه‌ای در حقیقت بخشی از برنامه این کشور برای اعمال نفوذ بین‌المللی و تغییر دادن خط کشی‌های قدرت است. ایران در حقیقت طرفدار آن منطق جهان سومی‌ است که کشورهای مورد ظلم واقع شده باید در کنار هم قرار بگیرند. این قدرت‌ها در حقیقت بی‌توجه به قومیت و مذهب باید علیه امپریالیسم قد علم کنند. ایران هر روز بر دامنه قدرت خود در گروه پانزده که اکنون هفده عضو دارد می‌افزاید. این گروه کشورهایی از افریقا، آسیا و امریکا لاتین را در بر می‌گیرند. رئیس جمهوری ایران در ماه می‌ سال جاری در نشست گروه چهارده در ایران، تاکید کرد که این کشورها باید پلی از تفاهم و همکاری را میان خود ترسیم کنند و در مقابل ایالات متحده، اتحادیه اروپا و اسرائیل بایستند. گروه غیرمتعهدها با 118 عضو هم هر روز در حال تاثیرپذیری بیش از پیش از ایران است. این گروه تاکنون چندین بار حمایت خود را از برنامه هسته‌ای ایران اعلام کرده است. نشست آتی این گروه در سال 2012 میلادی در کیش برگزار خواهد شد.

ایران در سازمان ملل نیز هر روز بر دامنه نفوذ و گسترش خود می‌افزاید. ایران معاون نهاد ممنوعیت تولید و تکثیر تسلیحات شیمیایی را هم عهده‌دار است. این کشور در آژانس‌های متعدد در سازمان ملل هم کرسی دارد. ایران در نهادهایی مانند مواد مخدر و جرایم بین المللی، کمیسیون علم و تکنولوژی، برنامه تحول و توسعه و کمیسیون زنان و امور پناهندگان و برنامه غذا عضویت دارد.

ایران در مواجهه با شورای امنیت همواره از نوعی حمایت چشمگیر برخوردار بوده است. کشورهایی مانند روسیه و چین در زمره اعضا ثابت شورای امنیت هستند که همواره در مقابل قدرت‌هایی مانند بریتانیا، روسیه و فرانسه ایستاده‌اند. همراهی روس‌ها با ایران در نیروگاه بوشهر نمونه بارزی از این حقیقت است که ایران از قدرت‌های مطرح در نزدیکی خود برای رسیدن به اهداف داخلی که مصرف خارجی هم دارند استفاده می‌کند. ایران از طریق مذاکرات انجام گرفته با اعضای غیرثابت شورای امنیت مانند ترکیه و برزیل هم حمایت آنها را در سطح بین‌المللی جلب کرده است. لبنان هم در آخرین دور از رای گیری‌ها رای ممتنع خود را به سبد شورای امنیت انداخت.

ایران در عرضه فن اوری هسته‌ای هنوز تا تولید بمب هسته‌ای فاصله دارد. جامعه جهانی در حال حاضر از دست ایران برای دستیابی به تکنولوژی هسته‌ای و انتقال آن به کشورهای جهان سوم به شدت عصبانی است.

گلوبال در پایان می‌نویسد: ایران در حال حاضر از آنکه قدرت جامعه جهانی را به چالش کشیده است، احساس رضایت می‌کند. ایران چه در رفتار و چه در عمل رسما به دنبال گسترش نفوذ خود بر منطقه است. قدرت‌های بین المللی باید قدرت در حال نفوذ ایران را جدی بگیرند.