ايران هسته‌اى، ميگرن لاعلاج براى اوباما
نشريه فارين افيرز متعلق به شوراى روابط امور خارجى ايالات متحده در يکى از تازه‌ترين گزارش‌هاى خود در باب ايران و پرونده هسته‌اى اين کشور، گام را يک قدم فراتر از بحث‌هاى رايج مى‌گذارد و براى نوشتار کوتاه خود عنوان " پس از آنکه ايران هسته‌اى شد. " را انتخاب مى‌کند:
جمهورى اسلامى ايران عزم خود را براى تبديل شدن به دهمين کشور داراى تسليحات هسته‌اى جزم کرده است. ايران در برابر هشدارهاى بين‌المللى ايستاده و البته دست از برنامه غنى‌سازى اورانيوم خود بر نمى‌دارد. تا‌کنون چند قطعنامه عليه برنامه هسته‌اى اين کشور تنظيم و به تصويب رسيده است اما تهران همچنان به ادعاى غربى‌ها از ارائه توضيحات کافى در خصوص برنامه هسته اى خود سر باز مى‌زند. همگان به اين نتيجه رسيده‌اند که حتى يک حمله نظامى موفق هم مى‌تواند تنها چند سال دستيابى ايرانى‌ها به اين تکنولوژى هسته‌اى را به تاخير انداخته و البته بر عزم ايرانى‌ها براى تبديل شدن به قدرت هسته‌اى هم مى‌افزايد.
اين نشريه در ادامه يادداشت کوتاه خود به ناآرامى‌هاى اخير در ايران پس از انتخابات رياست جمهورى اشاره مى‌کند و ادعا مى‌کند که اين ناآرامى‌ها مى‌توانست به تغيير حاکميت در ايران و برنامه‌هسته‌اى اين کشور منتهى شود!:
البته تغيير حاکميت نتيجه قطعى اين بازى نخواهد بود. اگر برنامه هسته‌اى ايران با همين سرعت پيش رود، در پايان دور نخست رياست جمهورى باراک اوباما تهران مى‌تواند به تسليحات هسته‌اى دست پيدا کند.
فارين افيرز در ادامه به خطرهاى تبديل شدن ايران به يک قدرت هسته‌اى تمام عيار اشاره مى‌کند و مى‌نويسد:
همگان از تبعات اين اتفاق آگاه هستند:
1. تهران از قدرت هسته‌اى خود براى اعمال نفوذ بر همسايگان استفاده خواهد کرد و البته منافع اسرائيل و ايالات متحده را در منطقه به خطر خواهد انداخت!
2. احتمال آغاز جنگ چه از نوع نظامى و چه هسته‌اى در منطقه افزايش خواهد يافت.
3. کشورهاى منطقه به نوعى حس رقابت براى دستيابى به تسليحات هسته‌اى مى‌رسند.
4. جغرافياى سياسى در خاورميانه مجددا تعريف خواهد شد.
5. تلاش‌هاى جهانى براى خلع سلاح با شکست جدى‌ترى روبه‌رو مى‌شود.
حتى اگر با نگاهى خوش بينانه فرض کنيم که ايران به دنبال تکنولوژى هسته‌اى و نه تسليحات هسته اى است، باز هم پرونده هسته‌اى اين کشور با همين فرض حداقلى دردسرى بزرگ براى دستگاه ديپلماسى ايالات متحده است. دشمنان و دوستان واشنگتن منتظر مانده‌اند تا از نوع تعامل يا تقابل دولت اوباما با تهران در خصوص توانايى اين دولت در برون‌رفت از بحران در خاورميانه قضاوت کنند. دوستان بى‌شک با فاصله گيرى از واشنگتن پاسخ مى‌دهند و دشمنان بيش از پيش تيغ‌هاى انتقاد خود از دستگاه ديپلماسى اوباما را تيز مى‌کنند.
نظر شما :