صلحی که در دستان ما نیست

سازمان ملل پس از یک جنگ ویرانگر بنا نهاده شد تا به مستحکم شدن روابط بین المللی کمک کند و پایه های صلح بین المللی را محکم تر کند.

در میان درگیریهای تمام نشدنی منطقه ای، پاسداری از صلح به یکی از مهم ترین فعالیت های سازمان ملل تبدیل شد و رد پای سربازان حامی صلح این سازمان در اقصا نقاط دنیا قابل مشاهده است.

بان کی مون، دبیر کل سازمان ملل در پیامی به مناسبت روز جهانی صلح اعلام کرد که صلح ماموریت های ما را مشخص می کند، به گفتمان ما انگیزه می دهد و تمام تلاش های ما را از پاسداری از صلح تا گسترش حقوق بشر در یک دایره گرد هم می آورد.

به همین دلیل است که سازمان ملل به یک سازمانی فراتز از پاسداری از صلح و دادن راه حل برای پایان دادن به درگیریها تبدیل شده است. 

 در بسیاری مواقع سازمان ملل همراه با خانواده بزرگش بدون اینکه توجه کسی را به خود جلب کند برای نجات زندگی انسان ها در سراسر جهان با یکدیگر به طور گسترده ای فعالیت می کنند که تمام این فعالیت ها برای برقراری صلح است.

از میان این فعالیت های می توان به کمک برای رشد و نجات کودکان، حفاظت از محیط زیست، حقوق بشر، تحقیقات در امور پزشکی، توسعه اقتصادی، توسعه کشاورزی، توسعه آموزش و پرورش، بهبود وضعیت زنان و کمک به مردم در شرایط بحرانی و ... اشاره کرد.

اما ما برای اینکه بتوانیم به موفقیت های بیشتری دست پیدا کنیم به سرمایه نیازمندیم تا از این سرمایه ها برای توسعه زندگی تمام انسان های کره زمین استفاده کنیم. درگیرهایی که در سراسر جهان امروز وجود دارد سرمایه های انسانی را هدف قرار داده است و موجب زجر کشیدن بشر امروزی می شود.

متاسفانه هزینه های نظامی در سال 2005 به رقمی حدود 1.1 تریلیون دلار در سال رسیده است. با توجه به گزارش انجمن تحقیقاتی صلح بین الملل استهکلم در سال 2006، این رقم برابر است با 2.5 درصد از جمع کل تولیدات داخلی جهان.

سازمان ملل به تنها امید کسانی تبدیل شده است که از سوانح طبیعی و یا غیر طبیعی رنج می برند. به طور مثال، تنها در سال 2006 پاسداران حافظ صلح سازمان ملل برای برگزاری انتخابات در جمهوری کنگو بعد از چهل سال کمک کردند، در آفریقای غربی، جنایتکاران جنگی از جمله چارلز تیلور رییس جمهور پیشین لیبریا را برای جنایتهایی که در سیرالئون مرتکب شده بود به دادگاه کشاندند، از اجرایی شدن تفاهمنامه صلح در جنوب سودان حمایت کردند و با کمک به پلیس محلی از انتخابات هائیتی حمایت کردند.

از سال 1945، پاسداران صلح سازمان ملل در بیش از 60 ماموریت شرکت کرده اند، 170 مورد در به اجرا در آمدن تفاهمنامه های صلح که به درگیریها پایان می داد کمک کرده اند و در بیش از 45 کشور راه را برای برگزاری انتخابات آزاد هموار ساخته ا ند.

همچنین نیروهای حافظ صلح سازمان ملل نیز در فعالیت های صلح آمیز در اقصا نقاط جهان نقش سازنده ای را بازی کرده است. آنان در این مدت از نقش سنتی خود که نظاره گر عملیات های پاسداران صلح بود به آموزش نیروهای محلی می پردازد. نیروهای حافظ صلح سازمان ملل امروزه می تواند نقش موثرتری را در جوامع محل حضور خود داشته باشند.

نقش جهانی سازمان ملل در 5 دهه گذتشه توسط با اهدای جایزه نوبل به 9 تن از فعالان سازمان ملل مورد قدردانی قرار گرفته است؛ محمد البرادعی، دبیر کل سازمان بین المللی انرژی اتمی در سال 2005، کوفی عنان، دبیر کل پیشین سازمان ملل در سال 2001این جوایز را از آن خود کردند. در سال 1988 این جایزه به نیروهای حامی صلح سازمان ملل داده شد.

 در سال 1981 جایزه نوبل به کمیساریای پناهندگان سازمان ملل اختصاص یافت و در سال 1969 به آزانس کار سازمان ملل. همچنین جایزه نوبل در سال 1965 به بخش یونیسف سازمان ملل تعلق گرفت.

داگ هامرشولد، دومین دبیر کل سازمان ملل توانست در سال 1961 این جایزه را از آن خود کند. در سال 1954 کمیساریای پناهندگان سازمان ملل برنده این جایزه بود و در سال 1950 رالف جی. بونکه به خاطر تلاش هایش در روند صلح خاورمیانه توانست جایزه صلح نوبل را از آن خود کند.

صلح یک موضوع حیاتی است اما دست یافتن به آن بسیار دشوار است و امروزه به واژه ای ناملموس در جوامع بشری تبدیل شده است.

 از اردوگاه های آوارگان جنگی در چاد و دارفور تا کوره راه های بغداد جستجوی برای صلح با وجود تمام سختی ها همچنان ادامه دارد.

21سپتامبر روز جهانی صلح فرصتی است تا تمام تلاش های خودرا برای برقراری صلح در سراسر جهان به کار گیریم.