دعوای قدرتهای بزرگ برای ورود به هائیتی در اوج فاجعه
دیپلماسی ایرانی: زلزله در هائیتی فقط سقف را بر سر مردم عادی فرو نریخت بلکه رئیس جمهوری این کشور را هم بیخانمان کرد. اگر نظری به تصاویر قبل و بعد از زلزله هائیتی بیندازیم به خوبی میبینیم که کاخ زیبای ریاست جمهوری هائیتی چگونه به ویرانهای تبدیل شد. حالا دولت ناتوان هائیتی تنها نظارهگری خاموش برای مشاهده دعوای کشورهای قدرتمند برای ورود به کشورش شده است.
در حال حاضر امدادگران در هائیتی در تلاش هستند تا کنترل وضعیت را در این کشور فاجعهزده به دست بگیرند. نیروی هوایی ارتش امریکا تا کنون بیش از ۱۴ هزار وعده غذا و همچنین ۱۵ هزار لیتر آب آشامیدنی را به زمین پرتاب کرده است. کمک هوایی امریکا در حالی صورت گرفته که این نوع آذوقهرسانی منتقدان فراوانی داشته است.
رابرت گیتس وزیر دفاع ایالات متحده در این باره گفت: «چنین اقداماتی آن هم اندکی پس از وقوع فاجعه صحیح نیست، زیرا کمبود ساختارهای منظم کمکرسانی باعث بالا رفتن خطر آشوب در منطقه میشود.»
در پاسخ به این انتقادها سخنگوی ارتش امریکا گفته است، این کمکها در یک منطقه امن به زمین نشستهاند و این حرکت در اصل آزمایشی بوده تا مشخص شود که آیا میتوان از این روش برای کمکرسانی به دیگر نقاط این کشور نیز استفاده کرد یا خیر.
ویرانیهای به بار آمده از زلزله در هائیتی نه تنها دامان مردم عادی این کشور را گرفته بلکه دولت هائیتی را نیز در امان نگذاشته است. اکنون از وزارتخانهها، پارلمان و زندانهای این کشور چیزی به جز آوار به جای نمانده است.
در این میان حتی اعضای دولت نیز محلی برای برگزاری جلسات خود ندارند و به نوشته روزنامه والاستریت ژورنال تمامی تصمیمات کشوری از سوی رئیس جمهوری و نخست وزیر هائیتی در حیاط یک پاسگاه پلیس و در زیر درختان انبه گرفته میشوند.
در کنار بحثهای فراوان بر سر نحوه کمکرسانی به مردم زلزلهزده نکته دیگری که در این بین حرف و حدیثهای فروانی را به همراه داشته است، نقش پررنگ سه کشور آمریکا، فرانسه و برزیل در هائیتی است که باعث شده تا برخی کارشناسان از مستعمره شدن دوباره این کشور سخن به میان آورند.
به گزارش اشپیگل، اگر تا چند وقت پیش یک گفت و گوی تلفنی میان روسای دولت امریکا و هائیتی امری نه چندان آسان به شمار میآمد، اینک وقوع زلزله و ناتوانی دولت باعث شده تا رنه پروال رئیسجمهوری هائیتی فرودگاه پایتخت را به روی هواپیماهای امریکایی بگشاید و اداره آن را به دست امریکاییها بسپارد. این تصمیم تازه باعث به وجود آمدن دلخوریهای بینالمللی شده است.
فرانسه و برزیل شکایت رسمی خود را به دولت واشنگتن اعلام کردهاند. محور اصلی شکایتها این است که چرا نیروهای هوایی امریکا اجازه رسمی فرود در هائیتی را به دست آورده اما هواپیماهای بسیاری از سازمانهای امدادی مجبور به فرود در جمهوری دومینیکن کشور همسایه هائیتی هستند.
در عین حال دولت برزیل نیز اعلام کرده است که بازسازی هائیتی باید بر اساس خواستهای ریودوژانیرو به عنوان قدرت اصلی منطقه جزئی از پروژه امریکای لاتین باقی بماند.
در حالی که باراک اوباما رئیس جمهوری ایالات متحده به همتای برزیلی خود پیشنهاد داد تا همراه با امریکا و کانادا، مدیریت بحران کمکهای انساندوستانه به هائیتی را بر عهده بگیرد.
رئیس جمهوری دومینیکن به تازگی پس از دیدار با رئیس جمهوری هائیتی گفته است که برای بازسازی هائیتی باید حداقل 10 میلیارد دلار هزینه شود و این کشور به برنامه کمکرسانی پنج ساله نیازمند است.
وی همچنین برای کنترل و حفظ امنیت کمکهای ارسالی به این کشور زلزلهزده از تشکیل سازمانی مرکزی سخن به میان آورده است.
در همین راستا و در چارچوب اعزام نیرو به هائیتی دو هزار 200 تفنگدار امریکایی برای استقرار امنیت وارد پورتو پرنس پایتخت این کشور شدهاند. به گفته امریکاییها این سربازان همچنین محمولههای مواد غذایی، آب و داروهای مورد نیاز را با خود به همراه دارند و کار پخش آنها را نیز به سرعت آغاز خواهند کرد.
در همین حال گفته میشود که تیمهای امدادی امریکا موفق شدهاند در روز یکشنبه 10 نفر را از زیر آوار نجات دهند که در طی این عملیات نجات، یک نفر از امدادگران امریکایی جان خود را از دست داده است.
یکی دیگر از معضلهای کنونی در هائیتی شمار بالای کودکانی هستند که والدین خود را از دست داده و بیسرپرست شدهاند. در همین راستا امریکا قوانین مربوط به ورود این کودکان به این کشور را تسهیل کرده است.
به گفته ژانت ناپولیتانو وزیر امنیت داخلی ایالات متحده این کودکان میتوانند بدون داشتن مدارک کافی وارد خاک امریکا شوند تا در آنجا کمکهای مورد نیاز را دریافت کنند.
روز دوشنبه ۱۹ ژانویه فرانسه نیز دستورالعمل مشابهی را برای این کودکان در دستور کار قرار داد.
سازمان بهداشت جهانی تاکنون بیش از صد هزار بسته غذایی و ۲۰ هزار چادر در میان بیخانمانها توزیع کرده است. اما با این همه بیل کلینتون فرستاده ویژهی سازمان ملل متحد به هائیتی نحوه کمکرسانی به بازماندگان این فاجعه طبیعی را مورد انتقاد قرار داد و گفت: «سرعت رساندن کمکهای مورد نیاز به دست مردم بسیار کند است.»
نظر شما :