دست اروپا بازتر می‌شود
رابرت کوپر، مدیرکل امور خارجی، سیاسی و نظامی اتحادیه اروپا که ریاست نشست نیویورک را بر عهده داشته، اظهار داشته که :"امریکا، روسیه، بریتانیا، چین، فرانسه و آلمان به این جمع بندی رسیدند که ایران در پیگیری اصول توافق اکتبر برای مبادله اورانیوم، به ویژه با امتناع از برگزاری نشست‌های بیشتر برای مذاکرات هسته‌ای، کوتاهی کرده است." کوپر افزود که 6 قدرت نسبت به رویکرد دو طرفه گفت و گو و تهدید در مورد ایران متعهدند.
گفتاری از دکتر پیروز ایزدی، کارشناس مسائل اروپا در دفتر مطالعات وزارت امور خارجه:
به نظر می‌رسد با آغاز ریاست دوره‌ای فرانسه بر شورای امنیت سازمان ملل دست این کشور برای وضع تحریم‌های بیشتر علیه ایران بازتر باشد؛ همچنین برخی کارشناسان پیش بینی می‌کنند که امریکا و کشورهای اروپایی تا ماه فوریه (همزمان با ریاست دوره‌ای فرانسه بر شورای امنیت) برای بررسی تحریم‌ها علیه ایران صبر خواهند کرد تا آن زمان با فراغ بال بیشتری مساله تحریم را در شورای امنیت مطرح کنند.
کشورهای اروپایی بدان جهت که مساله هسته‌ای ایران به دغدغه‌ای مشترک برایشان تبدیل شده و می‌توانند بر سر آن اتفاق نظر داشته و سیاست خارجی مشترکی را اتخاذ کنند، موضع سخت‌تری علیه تهران اتخاذ کرده‌اند.
به نظر می‌رسد که در شرایط کنونی اتفاق نظری بیشتری میان سه کشور اصلی اتحادیه اروپا یعنی آلمان، فرانسه و بریتانیا در مورد مساله هسته‌ای ایران شکل گرفته است. در گذشته آلمان بیش از متحدان اروپایی‌اش در ارتباط با ایران تابع ملاحظات اقتصادی بود اما در شرایط فعلی همسویی بیشتری میان این سه عضو اروپایی گروه 1+5 ایجاد شده است.
از سوی دیگر چین و روسیه ملاحظاتی دیگر دارند؛ در نشست این هفته گروه 1+5 چین با دیپلماتی رده پایین حاضر شد و روسیه نیز به شکلی نسبی بر ادامه راهکار دیپلماسی در مورد ایران تاکید کرد؛ ظاهرا این دو کشور یا به دنبال کسب امتیازات بیشتر از امریکا هستند یا در مقطع فعلی تا کسب امتیازات بیشتر مایل به همراهی با دیگر اعضای گروه 1+5 نیستند.
اکنون مساله همراهی و اجماع میان اعضای این گروه پیچیده شده است و مستلزم رایزنی‌ها و چانه زنی‌های بیشتر میان امریکا و اروپا از یک سو و چین روسیه از سوی دیگر است. اکنون موضع چین به شکلی ویژه با دیگر اعضا ناهماهنگ است؛ در این ارتباط به نظر نمی‌رسد اجماع اعضای اروپایی گروه 1+5 که پیشتر با شدت و ضعف همراه بود و اکنون بیش از گذشته است در همراه ساختن چین برای اعمال تحریم‌های بیشتر علیه ایران موثر واقع شود چراکه پکن ملاحظات خاص خود را دارد.
در مقطع کنونی حتی آلمان که در گذشته ملاحظات اقتصادی را در تصمیم گیری پیرامون ایران مدنظر قرار می‌داد هم همکاری‌های اقتصادی خود با ایران را محدود ساخته و به سوی موضع مشترک اروپایی گرایش یافته است. ملاحظات گذشته آلمان در مورد ایران به دلیل حجم عظیم مبادلات اقتصادی میان دو کشور بود به طوری که آلمان در برخی مقاطع بزرگترین شریک تجاری ایران در بین کشورهای اروپایی بود و گاهی ایتالیا این نقش را داشت در حالی که امروز چین، جایگزین این کشورها در صحنه تجارت، صنعت و بازرگانی ایران شده است.
نظر شما :