التهاب داخلی به زیان مناسبات خارجی است

جفری فلتمن، دستیار ویژه وزیر امور خارجه امریکا در امور خاورمیانه با اشاره به آن چه که نادیده گرفتن مقررات و قوانین ناظر بر فعالیت‌های هسته‌ای از جانب ایران عنوان کرده است گفت: "لازم است جامعه جهانی در این زمینه یک صدا باشد تا به ایران نشان داده شود که (سرپیچی از این مقررات) پیامدهایی برای این کشور به دنبال خواهد داشت و بحث تشدید تحریم‌ها نیز مطرح خواهد بود."

در عین حال کشورهای عرب حاشیه خلیج فارس هم خواستار مشارکت در گفت و گوها بر سر برنامه اتمی ایران به منظور در میان نهادن نگرانی‌های خود شده‌اند. اما آیا مسیر دیپلماسی غرب در برابر ایران رو به پایان است؟

گفتاری از دکتر علی بیگدلی، استاد روابط بین الملل و تحلیل‌گر مسائل سیاست خارجی:

این مساله از چند بعد قالب بررسی است. بحران‌هایی اخیر در ایران بروی عملکرد دولت در حوزه سیاست خارجی بسیار موثر بوده است و حوادث داخلی تا حدود زیادی سیاست خارجی کشور را در تنگنا قرار داده است.

سخنان وزیر امور خارجه کشورمان در منامه بحرین نشان از میزانی انعطاف در سیاست خارجی است. از سوی دیگر باراک اوباما، رئیس جمهور امریکا تا پایان سالجاری میلادی به ایران زمان تصمیم گیری داده است.

سخنانی که به این هفته وزیر خارجه امریکا خطاب به ایران بیان داشت نیز حاکی از مذاکرات و بررسی‌های کارشناسی فراوان بود با هدف متوقف ساختن روابط ایران و کشورهای آمریکای لاتین بود. در واقع سخنان خانم کلینتون منتج شده از یکسری فرایندهای دیپلماتیک بود که بطور قطع بر روابط ایران و کشورهای آمریکای لاتین تاثیر خواهد داشت.

مسئله دیگر این که اگر ایران وارد فاز جدیدی از تحریم‌های جهانی شود، بطور قطع بحران‌های داخلی ایران نیز توسعه بیشتری خواهد یافت؛ جامعه ایران در حال حاضر آمادگی پذیرش بحران را دارد و ما شاهد جامعه‌ای بحران خیز با بروز و ظهور حوادث پی در پی و جدید هستیم.

چنانچه جامعه ملتهب ایران دستخوش تحریم‌های جدید شود بطور قطع باید در انتظار تاثیر این اوضاع بر مناسبات خارجی کشور نیز باشیم و غرب این مساله را به خوبی درک کرده است.

غربی‌ها در شرایط کنونی بطور لحظه‌ای حوادث داخلی ایران را دنبال می‌کنند و این در حالی است که ناسازگاری های موجود میان مقامات کشور به اهداف و برنامه‌های غرب در مورد ایران کمک کرده است.

همه این اوضاع سبب شده که طرف‌های مذاکره کننده با ایران درصدد پایان فرایند مذاکره باشند و زمان محدود ایران برای تصمیم‌گیری را بطور مرتب به تهران یادآوری کنند تا ایران مجبور به پذیرش پیشنهاد آژانس که پیشتر با آن موافقت کرده بود، شود.

بر این اساس رویدادهای جاری در سیاست خارجی کشور متاثر از نا به سامانی‌هایی است که در داخل ایران وجود دارد؛ اعتقاد دارم که تهران با این اوضاع نمی‌تواند زمان را به نفع خود خریداری کند و غربی‌ها تلاش دارند با استفاده از شرایط داخلی کشور مسیر دیپلماسی و خرید زمان را رو به پایان می بینند.

ایران باید تصمیم قاطعی اتخاذ کند، دیگر نمی‌توان گفت که با اعمال تحریم‌ها اتفاقی رخ نخواهد داد؛ شاید در گذشته اعمال تحریم‌های با نتایج ملموسی همراه نبوده اما اکنون با توجه به این که جامعه ایران ملتهب است بطور قطع تصمیمات غربی‌ها در اعمال فشارهای جدید بروی مناسبات داخلی کشور اثر خواهد داشت، به خصوص تحریم بنزین که برای جامعه ایران بسیار حیاتی است.