لحظه برخورد با واقعیت در ارتباط با ایران
دیپلماسی ایرانی: باراک اوباما، رئیس جمهور امریکا خطاب به ایران اعلام کرد تا این کشور تاسیسات هسته‌ای جدید قم را به روی ناظران سازمان ملل بگشاید. مذاکره کننده هسته‌ای ایران نیز اعلام کرد که با بازرسان آژانس همکاری خواهد کرد.
خاویر سولانا، مسوول سیاست خارجی اتحادیه اروپا گفت که ایران اعلام کرده است که آماده است تا به طور کامل و فوری با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی همکاری کند و از مسوولان دعوت خواهد کرد تا از تاسیسات غنی سازی اورانیوم این کشور بازدید کنند.
قدرت‌های بین‌المللی تهدید کرده‌اند که اگر ایران روش خود را تغییر ندهد، تحریم‌های سخت‌تری را علیه ایران اعمال خواهند کرد.
فرید زکریا، کارشناس مسائل بین‌المللی در گفت‌وگو با سی.ان.ان مواضع خود را در ارتباط با موقعیت هسته‌ای ایران بیان کرد.
سی.ان.ان: آیا با توجه به تاسیسات غنی سازی اورانیوم جدید ایران، پاسخ امریکا به این کشور مناسب است؟
زکریا: البته این مساله که باراک اوباما به همراه گوردن براوون (نخست وزیر بریتانیا ) و نیکولا سارکوزی (رئیس جمهور فرانسه) رفتار ایران را مورد انتقاد قرار دارند بسیار خوب بود. مقابله هماهنگ بین‌المللی از اهمیت بالایی برخوردار است.
از طرف دیگر، مقامات دولتی نیز تهدید کرده اند که اگر ایران از مقررات پیروی نکند تحریم‌های بیشتری را اعمال خواهند کرد. تا کنون ایران از همکاری و مذاکره سرباز زده بود.
سی.ان.ان: خوب اکنون باید چه کرد؟
زکریا: لحظه واقعیت در ارتباط با مساله ایران نزدیک است. کشورهای غربی باید با این واقعیت روبه‌رو شوند که اگر ایران همکاری نکند تنها دو راه وجود دارد. اولین راه حمله نظامی است تا از ادامه توسعه قابلیت هسته‌ای ایران جلوگیری کنند. راه دوم این است که بیاموزند چگونه با ایران هسته‌ای زندگی کنند.
سی.ان.ان: حمله نظامی به ایران چقدر می‌تواند وحشتناک باشد؟
زکریا: خیلی، من بر این باورم که حمله به ایران اولین تاثیری که دارد این است که کشور را پشت حکومت متحد می‌کند. این اتفاق در هر کشوری که مورد حمله خارجی قرار بگیرد اتفاق می‌افتد.
محبوبیت جورج بوش در 10 سپتامبر سال 2001، حدود 40 درصد بود. طی یک ماه پس از 11 سپتامبر محبوبیت او به 93 درصد رسید. مخالفان ایرانی اعلام کرده‌اند که فردای حمله امریکا و یا اسرائیل به ایران در حمایت از حکومت قدعلم خواهند کرد.
سی.ان.ان: آیا چنین واکنشی تغییری هم ایجاد خواهد کرد؟
زکریا: بله، در حال حاضر دولت ایران از حوادث بعد از انتخابات رنج می‌برد. آخرین کاری که ما می‌خواهیم انجام دهیم این است که از آنها حمایت کنیم و آنها را در داخل یکپارچه کنیم. ما باید به پیامدهای بلندمدت این مساله فکر کنیم.
همان طور که گیتس (وزیر دفاع امریکا) در هیات سنا مطرح کرد، حمله نظامی به ایران تنها می‌تواند برنامه هسته‌ای ایران را به تاخیر بی‌اندازد. این حمله به برنامه هسته‌ای پایان نخواهد داد. بنابراین در طولانی مدت ما به دولت ایران مشروعیت داده‌ایم بدون آنکه برنامه هسته‌ای آنها پایان پذیرفته باشد.
در عوض واکنش‌های سیاسی و نظامی چنین حمله‌ای در کشورهای عربی وحشتناک خواهد بود. ایران به نظامیان عراق و افغانستان کمک می‌کند. اگر این نظامیان فعالیت‌های خود را افزایش دهند، مسلما جان امریکایی‌ها و اروپایی‌ها در خطر خواهد بود. از بعد اقتصادی هم افزایش قیمت نفت به اوج خود خواهد رسید. در نتیجه حمله نظامی تنها برنامه هسته‌ای ایران را برای چند سال به تاخیر خواهد انداخت و پایانی برای آن نخواهد بود.
سی.ان.ان: اما ما نمی‌توانیم با یک ایران هسته‌ای زندگی کنیم. آیا می‌توانیم؟
زکریا: در واقع می‌توانیم. اما اجازه بدهیم واضح‌تر بگویم. زندگی با ایران هسته‌ای گزینه ساده و آرامی نیست. اگر ایران همکاری نکند، رفتارهای این کشور می‌تواند احتمال تحریم‌های بیشتر را بالا ببرد. عدم همکاری ایران کشورهای غربی را بیشتر متحد می‌کند و از همه مهم‌تر اینکه کشورهای عربی اتحاد بیشتری برای همکاری با اروپا و امریکا خواهند داشت.
دیگر تهدید بزرگ استراتژیک منطقه اسرائیل نخواهد بود بلکه در چنین موقعیتی این ایران است که یک تهدید استراتژیک به شمار می‌آید. این کشورها به شدت تلاش خواهند کرد تا ایران را از بعد سیاسی و نظامی مهار کنند. و زرادخانه عظیم هسته‌ای اسرائیل بعلاوه زرادخانه هسته‌ای امریکا به عنوان سلاح بازدارنده حکومتی خواهد بود که می‌خواهد همچنان در قدرت باقی بماند.
سی.ان.ان: این مساله ایده‌آل به نظر نمی‌آید. آیا این تمام آن چیزی است که ما می‌توانیم انجام دهیم؟
زکریا: شما درست می‌گویید. این گزینه ایده‌آلی نیست. اما در جهان واقعیت، به نظر من چنین گزینه‌ای بیشتر از حمله نظامی به ایران برای حل مشکل کارآمدی دارد.
نظر شما :