آنگلا مرکل مجددا صدر اعظم آلمان شد

۰۶ مهر ۱۳۸۸ | ۲۰:۳۵ کد : ۵۸۱۷ اخبار اصلی
داشتن نخست وزیر زن در آلمان درست به این می‌ماند که سیاه پوستی به کاخ سفید راه بیابد.
آنگلا مرکل مجددا صدر اعظم آلمان شد

آنگلا مرکل سرانجام توانست تمام احزاب رقیب را شکست داده و به همراه حزبش برنده بلامنازع انتخابات شود. بدین ترتیب وی بار دیگر صدر اعظم آلمان می‌شود. بسیاری از ناظران انتخابات آلمان تلاش‌های موثر وی برای خارج کردن آلمان از بحران اقتصادی را عامل اصلی پیروزی وی در انتخابات می‌دانند. بدین ترتیب خانم مرکل برای چهار سال دیگر صدر اعظم آلمان باقی ماند.

آنگلا مرکل از نتیجه‌ انتخابات ابراز خرسندی کرد و گفت، این نتیجه نشان می‌دهد که حزب وی به هدف خود برای تشکیل یک دولت ائتلافی با لیبرال‌ها دست یافته است.

آنگلا مرکل در چهار سال آينده و اين بار با شريک ايده‌آل خود حزب ليبرال، صدراعظم آلمان خواهد بود. به اين ترتيب پس از چهار سال ائتلاف بزرگ در آلمان، اين کشور در چهار سال آينده، دولتى ائتلافى از احزاب مسيحى و ليبرال خواهد داشت.

آنگلا ٥١ سال پیش در شهر‌هامبورگ به دنیا آمد. در آن هنگام پدرش در رشته علوم دینی تحصیل می‌کرد و مادرش آموزگار بود. آنگلا کاسنر سه سال داشت که پدرش در نزدیکی شهر کوچک تمپلین آغاز به کار می‌کند؛ پدرش هورست کاسنر به عنوان کشیش مدرسه دینی بزرگسالان را اداره می‌کرد. آنگلا کاسنر در تمپلین دیپلم متوسطه را می‌گیرد و سپس راهی لایپزیک می‌شود و در آنجا در رشته فیزیک تحصیل می‌کند. ٢٣ ساله بود که در لایپزیک با اولریش مرکل ازدواج می‌کند. از این به بعد طبق رسم زمانه آنگلا مرکل نام می‌گیرد. یکسال پس از ازدواج درسش تمام می‌شود. در ٢٤ سالگی به برلین می‌رود و در انستیتوی شیمی - فیزیکال، آکادمی علوم برلین به عنوان کارمند پژوهشی مشغول به کار می‌شود. در سن ٢٨ سالگی از شوهرش مرکل جدا می‌شود. ٣٢ ساله است که درجه دکترای خود را در رشته فیزیک می‌گیرد. ٣٥ ساله است که پا به عرصه سیاست می‌گذارد و عضو حزب "دموکراتیشه آوف بروخ" (عزیمت به سوی دموکراسی) می‌شود. یک سال بعد سخنگوی مطبوعاتی این حزب می‌شود که حالا برای شرکت در انتخابات مجلس آلمان دموکراتیک، با دموکرات مسیحی‌ها وارد ائتلاف شده است.

١٨ مارس ١٩٩٠ آنگلا مرکل ، پس از انتخابات نسبتا آزاد آلمان دموکراتیک که در حال گزار به سوی دموکراسی است، معاون سخنگوی دولت دمزیر می‌شود. در اوت همان سال آنگلا مرکل وارد حزب دموکرات مسیحی می‌شود و چند ماه بعد یعنی سوم اکتبر همان سال آلمان دموکراتیک به جمهوری فدرال آلمان می‌پیوندد. دسامبر سال ٩٠ آنگلا مرکل که حالا ٣٦ سال دارد به عنوان نماینده حزب دموکرات مسیحی وارد پارلمان آلمان یگانه می‌شود. یک ماه بعد هلموت کوهل نخست وزیر آلمان مرکل را به سمت وزیر امور نوجوانان و زنان فرا می‌خواند. در زمان حکومت کوهل مرکل مورد توجه و به نوعی تحت حمایت صدر اعظم قرار می‌گیرد و گاهی رسانه‌ها از قول هلموت کوهل مرکل را "دختر" یا "دخترک" می‌نامند.

بهار ١٩٩٥ به ریاست کنفرانس جهانی سازمان ملل که پیرامون حفظ محیط زیست و جلوگیری از آلودگی هوا در برلین تشکیل می‌شود منصوب می‌شود. دو سال بعد کتابی در همین زمینه می‌نویسد. در سال ٩٨ به سمت دبیر کلی حزب دموکرات مسیحی بر گزیده می‌شود و در ٤٤ سالگی با یک استاد دانشگاه در رشته شیمی به نام یوآخیم زائر ازدواج می‌کند. این بار آنگلا مرکل که چهره‌ای شناخته شده‌ای است نام خود را که در اصل نام همسر سابق اوست حفظ می‌کند و آنگلا مرکل باقی می‌ماند.

در سال ١٩٩٩ جنجالی بر پا می‌شود زیرا دبیر کل افتخاری حزب یعنی هلموت کوهل حاضر نیست اعلام کند هدایای نقدی را که البته برای مصارف عمومی حزب در یافت کرده چه کسی به وی پرداخت کرده است. در این زمان آنگلا مرکل با نوشتن نامه‌ای سرگشاده از حزب می‌خواهد که حامی پیشین و دبیر کل افتخاری حزب یعنی هلموت کوهل را از سمت خود برکنار کند.

مرکل در سال ٢٠٠٢ به ریاست حزب دموکرات مسیحی انتخاب می‌شود.

تا به حال ٩ بیوگرافی به شکل کتاب پیرامون این زن و روند رشد سیاسی او در آلمان منتشر شده است. رسانه‌های آلمانی زبان و طنز نویسان در سالهای ٩٠ این زن سیاستمدار را زیر ذره بین گذاشتند. اگر نظرات مردان و جدال‌های سیاسی ایشان یا احیانا رفتار‌های جنسی و رشوه‌گیری و ناسازگاری‌های درون حزبی تیتر روزنامه‌ها را به خود اختصاص می‌داد در مورد خانم مرکل بیشتر اوقات آرایش مو که بسیار ساده و بی‌پیرایه بود و طرز راه رفتن این زن سیاستمدار و لباس پوشیدن وی توجه رسانه‌ها را بر می‌انگیخت. بسیاری از طنز نویسان و روزنامه‌نگاران به مرکل توصیه می‌کنند در آرایش موهای کوتاه خود که لخت و بی حالت چهره کشیده و چشمان بی‌حالت و گونه‌های آویزان او را قاب گرفته، تجدید نظر کند. در حالی که کمتر روزنامه‌نگاری در همین سال‌ها به رئیس پیشین حزب، هلموت کول که وزنش به بیش از ١٥٠ کیلو رسیده بود و تنها در صندلی مخصوص افراد تنومند جا می‌گرفت توصیه می‌کرد کمتر غذا بخورد و بنوشد. سخن گفتن در مورد ظاهر خانم مرکل تنها موردی نیست که زندگی را بر این زن دشوار می‌کند. بسیاری از هم حزبی‌های مرکل نیز با رقابت و کینه ورزی و سخنانی که تحویل رسانه‌ها می‌دهند زندگی را بر مرکل ٥١ ساله دشوار می‌کنند. آقای اشتویبر رئیس حزب سوسیال مسیحی که در انتخابات پیشین خود نامزد نخست وزیری بود تمام کوشش خود را بکار برد تا این بار نیز خود به عنوان رئیس حزب کوچک‌تر بار دیگر نامزد صدر اعظمی شود. وقتی موفق به این کار نشد، ضمن حفظ ظاهر دوستانه اکنون یک صدا با مخالفان سوسیال دموکرات خود خواستار این است که مرکل در حکومت آینده از حقی که قانون اساسی در ماده ٦٥ برای نخست وزیر پیش بینی کرده یعنی تعیین سیاست‌های کلی دولت صرفنظر کند.

مرکل مخالفت و رقابت مردان همراه را بر انگیخته بی آنکه دوستان و پشتیبانانی در میان زنان و فمنیست‌ها یافته باشد. زیرا در دوران وزرات خود در سمت وزیر امور زنان و نو جوانان توجهی به فشار دو گانه بر زنان شاغل نداشت و اصولا هیچ نشانه ای از زنیت در رفتار و کردار خود ندارد. وی همیشه تاکید بر این دارد که بیشتر به موضوعات توجه می‌کند و اینکه جنسیت او زن است هیچگونه اهمیتی ندارد و در انتخاب موضوعات و ارجحیت‌های او نقشی ایفا نمی‌کند. برعکس شاید برای پاک کردن آخرین آثار زنانه از وجود خویش از حزب محافظه کار دموکرات مسیحی هم تند تر می‌رود. مرکل مشاوری صاحب نام برای خود برگزیده بنام پرفسور پاول کیرش هوف که می‌گوید: «زنان باید در خانه و خانواده پیشرفت شغلی کنند. هدف ایشان باید رواج دوستی باشد نه به دست آوردن قدرت.» برخی این بی اعتنایی مرکل را به مسائل زنان به این واقعیت نسبت می‌دهند که مرکل فرزندی ندارد و از مشکلات زنانی که میان دو سنگ آسیاب کار خانگی و کار شغلی له می‌شوند بی خبر است.

با این که وجود یک صدر اعظم زن در آلمان برای زنانی که به برابری حقوق باور دارند، به هر حال نوعی جذابیت دارد، آنگلا مرکل موفق شده است با اندیشه و رفتار‌هایش که با برابری حقوق دو جنس همخوانی ندارد این جذابیت را کاملا خنثی کند. رناته کوناست، وزیر کشاورزی و پشتیبانی از مصرف کنندگان کابینه شرودر از حزب سبز که یکی از محبوب‌ترین و موفق‌ترین سیاستمداران آلمان است در باره مرکل می‌گوید: «همیشه نمی‌شود به برچسب روی جنس اعتماد کرد. وقتی روی بسته‌ای اتیکت چسبانده باشند زن، دلیلی ندارد، وقتی بازش می‌کنی واقعا زنی در آن باشد.»

وی خانم مرکل را زنی با برچسب تقلبی می‌نامد.

آلیس شوارتزه تنها فمینیست صاحب نامی است که امروز از مرکل دفاع می‌کند. او شاید درست به دلیل دو آتشه بودنش به این جنس تقلبی قانع است و می‌گوید، به نخست وزیری رسیدن مرکل برای زنان آلمانی در مجموع پیامد‌های مثبتی دارد و تاکید می‌کند، داشتن نخست وزیر زن در آلمان درست به این می‌ماند که سیاه پوستی به کاخ سفید راه بیابد!


نظر شما :