سیاست های صنعتی در دوران رضاشاه

سیاست های صنعتی در دوران رضاشاه (1304-1320)

زهرا صادقی

224 صفحه

انتشارات خجسته

آغاز سیاست گذاری در جهت بکارگیری صنایع نوین در ایران به اوایل دوره قاجار بازمی گردد. برخی از دولت های این دوره مانند امیرکبیر و سپهسالار در جهت صنعتی کردن ایران سیاست هایی را اتخاذ کردند اما همواره بسیاری از سیاست ها و برنامه های صنعتی به مرحله عمل درنیامد تا اینکه با روی کار آمدن رضاشاه، روند صنعتی شدن ایران و سیاست گذاری در این زمینه وارد مرحله جدیدی شد.

دولت پهلوی با درنظرگرفتن نظام برنامه ریزی به صورت رسمی به سیاست گذاری در زمینه صنعت پرداخت. در اولین مرحله، دولت مراکز و نهادهایی در جهت برنامه ریزی صنعتی تشکیل داد تا در کنار مقام سلطنت، دربار، مجلس شورای ملی و هیئت وزیران به اتخاذ تدابیر صنعتی بپردازد. در مرحله ای دیگر دولت مطابق با بسیاری از نیازهای اجتماعی اقتصادی و سیاسی جامعه سیاست های صنعتی را در قالب قوانین، مقررات، اساس نامه، نظام نامه و متحد المال تصویب کرد. این برنامه ها در پنج گروه تنظیم شد: ضوابط و مقررات حقوقی، تربیت نیروی متخصص و ماهر، راه اندازی تاسیسات صنعتی، تخصیص منابع مالی و تاسیس موسسه ها و نهادهای ذی ربط برای به اجرا درآوردن سیاست های صنعتی اتخاذ شده از سوی دولت.

"سیاست های صنعتی در دوران رضاشاه" به توصیف آماری و بررسی و تشریح مهم ترین سیاست های صنعتی اتخاذ شده توسط دولت پهلوی اول پرداخته است.

کتاب حاضر از هشت فصل تشکیل شده است: زمینه تاریخی سیاست گذاری های صنعتی در ایران، نهادهای سیاست گذاری و سلسله مراتب تصمیم گیری در حوزه صنعت، بررسی آماری سیاست های صنعتی دولت، بررسی ضوابط و مقررات حقوقی حوزه صنعت، بررسی سیاست های دولت در حوزه راه اندازی تاسیسات صنعتی، سیاست های دولت در حوزه تربیت نیروی انسانی متخصص، تخصیص منابع مالی دولت در حوزه صنعت، مراکز و نهادهای اجرایی سیاست های صنعتی دولت.

گردآوری اطلاعات این کتاب برپایه روش اسنادی و کتابخانه ای و با مراجعه به آرشیوهای اسنادی موجود در بایگانی های راکد وزارتخانه ها، مجموعه قوانین و مقررات و سالنامه ها انجام شده است.