ماهی گرفتن از آب گلآلود
دیپلماسی ایرانی: جهان بارها و بارها شاهد دیدار احمدینژاد و چاوز بوده است که صمیمانه یکدیگر را در آغوش کشیدهاند و درباره آینده دو کشور با یکدیگر گفتوگو کردهاند.
هوگو چاوز، رئیسجمهور ونزوئلا و همتای ایرانی او، محمود احمدینژاد، روز شنبه بر ادامه مبارزه خود علیه امپریالیسم تاکید کردند.
این دو رئیسجمهور در جلسهای پشت دربهای بسته با یکدیگر مذاکره کردند که گفته میشود محور این مذاکرات محور جنوب-جنوب و نقشه راه روابط دوجانبه در 10 سال آینده بود.
روزنامه هرالد تریبون آمریکای لاتین به نقل از پرس تی وی نوشت که چاور اعلام کرده است که ونزوئلا بر روی برنامهای برای منطقهای هستهای با همکاری ایران در ونزوئلا کار میکند.
منابع دیپلماتیک اعلام کردند که در دیدار دو روزه چاوز از ایران، این دو رهبر 200 توافقنامه همکاری با یکدیگر به امضا رساندند که این توافقنامهها حول محورهای نفتی، ساختمان سازی، صنعت، بهداشت و تبادل تکنولوژی است.
پروژههای نظامی مشترک و ایجاد همکاری در زمینههایی مانند واکسن و حق انحصاری موارد دارویی نیز از مواردی است که در برنامه کار قرار دارد. دو رهبر همچنین مواردی مانند مسائل بینالمللی ، مانند سیاست امریکا در آمریکای لاتین و خاورمیانه را نیز بررسی کردند. چاوز که برای اولین بار در سال 1998در ونزوئلا انتخاب شد از سیاستها و نفوذ امریکا در آمریکای لاتین انتقاد کرده است.
خبرگزاری فارس گزارش داد که چاوز قرار بود با وزیر دفاع جدید ایران، احمد وحیدی ملاقات کند. اما مشخص نیست که آیا این دیدار انجام شده است یا خیر.
چاوز یکی از اولین رهبران خارجی بود که ریاست جمهوری احمدینژاد را به وی تبریک گفت.
هوگو چاوز همچنین اعلام کرد که کشورش به ایران بنزین صادر خواهد کرد. تحریم بنزین یکی از احتمالاتی است که ممکن است کشورهای غربی علیه ایران اعمال کنند.
به گزارش منابع آگاه چاوز اعلام کرده است که در اکتبر سال 2009، ونزوئلا آغاز صادرات 20 هزار بشکه بنزین به ایران را آغاز خواهد کرد. چاوز همچنین اعلام کرد که این قرارداد 800 میلیون دلار ارزش دارد که این سرمایه برای همکاریها و سرمایهگذاریهای مشترک در تهران سرمایهگذاری خواهد شد که در آینده ونزوئلا از ایران ماشینآلات تهیه کرد.
ایران یکی از اصلیترین تولیدکنندگان نفت در جهان است اما احتمال اعمال تحریمهای نفتی میتواند این کشور را با مشکلاتی در همین زمینه مواجه کند.
اما بسیاری از تحلیلگران ایرانی بر این مسئله تاکید دارند که نقش آمریکای لاتین، نقش چندان مهمی نیست و قراردادهای اقتصادی و تجاری میان دو کشور تاثیرات اندکی بر روی اقتصاد ایران دارد.
بنابراین به نظر نمیرسد که در صورت اعمال تحریمهای بیشتر بر ایران، بخصوص تحریم بنزین که نیاز 3/2 کشور از طریق واردات تاکین میشود، کشورهای آمریکای لاتین بخصوص ونزوئلا بتوانند نقش موثری داشته باشند.
اما یادآوری چند نکته دیگر در این زمینه حائز اهمیت است. زمزمههای کاهش سهمیه بنزین و افزایش قیمت آن در ایران، شرایط را برای آمادگی بیشتر مردم برای تحمل شرایط سختتر فراهم میکند. از سوی دیگر اگر ونزوئلا تاثیر اندکی بر روی اقتصادی ایران داشته باشد، هستند کشورهایی که ایران را در این شرایط تنها نگذارند. کشورهای غربی از همکاریهای کشورهایی مانند ترکیه و عراق در تامین بنزین ایران در شرایط تحریم ابراز نگرانی کردهاند و احتمال میدهند که این تحریمها نتواند تاثیرات چندانی بر دولت ایران بگذارد و بیشتر مردم را تحت تاثیر قرار خواهد داد. از سوی دیگر به نظر نمیرسد که در شرایط کنونی چین و روسیه نیز همکاریهای لازم برای فشار بیشتر بر ایران را بپذیرند چرا که از این شرایط به نفع خود استفاده میکنند و از آب گلآلود ماهی میگیرند.
نظر شما :