ائتلاف يکپارچه جدید و اولويتهای آن
در دو هفته گذشته شاهد اتفاقات بزرگی در عراق بودیم که دو اتفاق مهمترین آنها بود. نخست، تشکیل بزرگترین ائتلاف سیاسی عراق که در آن تمام گروههای سیاسی از طائفههای مختلف از شیعه، سکولار، سنی، کرد و غیره در آن عضو بودند. ائتلاف سیاسی عراق پاسخی به نیازهای سیاسی جامعه عراق دقیقا در زمانی بود که کمبود و نبودش کاملا احساس میشد و اگر تشکیل نمیشد خلائی بزرگ در عراق به وجود میآمد.
اتفاق دیگر درگذشت سید عبدالعزیز حکیم رئیس مجلس اعلای اسلامی عراق و رئیس ائتلاف یکپارچه بود که نبودش را روز به روز بیشتر احساس میکنیم و جای خالیش در عرصه سیاسی کشور را واقعا درک میکنیم.
اما وی هنگامی هم که رحلتش نزدیک شد عراق را از میراث بزرگش بینصیب نگذاشت. تشکیل ائتلاف یکپارچه عراق مهمترین میراث سیاسی برای کشور است که تنها چند روز قبل از فوت سید عبداعزیز حکیم و با نظارت و رایزنی مستمر با خود او در حالی که در بستر بیماری به سر میبرد، به وجود آمد. ما باید قدر این میراث بزرگ را بدانیم.
حال دیگر این ائتلاف یکپارچه است که باید خواستههای عراق را با نادیده نگرفتن مواضع سیاسی احزاب و جریانهای دیگر و چالشها و تنگناهای آنها، دیپلماسی خود را به گونهای تعریف کند که مطالبات مشروع کشور و مردم عراق تامین شود.
آینده جدید عراق مرهون تلاشهای ائتلاف جاری است. مرجعیت دینی مایل است که شیعه و جامعه شیعی را واحد و یکپارچه ببیند. ائتلاف باید کاری کند که در تمام عرصههای سیاسی اصلاحات لازم صورت گیرد. در این میان یادآوری سه نکته الزامی است.
اول، ائتلاف یکپارچه نباید درهای خود را به روی احزاب و جریانهای دیگر ببندد. تنگنظری و تحمل نکردن حرف و خواسته مخالف آفتهایی هستند که به مرور زمان میتواند آسیبهای جدی سیاسی و اجتماعی به ائتلاف وارد آورند.
دوم، ما باید سیاست خود را به گونهای تعریف کنیم که روابطمان با هیچ کدام از کشورهای همسایه به هم نخورد. ائتلاف باید دیپلماسی خارجی خود را به خوبی تقویت کند. یکی از این کشورها سوریه است. سوریه از مهمترین کشورهای دوست و برادر برای عراق است که باید نگذاریم روابط حسنمان با آن کشور به هم بخورد. سوریه سالها میزبان عراقیها بود و از بهترین دوستان و میزبانان معارضان عراقی در زمان صدام حسین به شمار میرفت.
روابط ما با سوریه بر اثر روز چهارشنبه خونین تا اندازهای تحت الشعاع قرار گرفت. متاسفانه سوریه بعثیها را در خود پناه داده که این برای ما بسیار جای شگفتی دارد. بعثیها کسانی بودند که امنیت ملی خود سوریه را تحت تاثیر قرار داده بودند. گرچه وساطت اردن، ایران و ترکیه برای پایان دادن به تنشها در روابط عراق و سوریه بسیار موثر بود و این وساطتها باعث شد از تنش در روابط دمشق – بغداد بسیار کاسته شود. اما این بدان معنا نیست که ما از خواستههای به حقمان در برابر سوریه و اهمالکاری آن کشور کوتاه بیاییم. رفتار اخیر سوریه و عدم احساس پاسخگویی نسبت به رفتارهای خودسر عناصر بعثی در این کشور ما را ناچار ساخته که بگوییم، سازمان امنیت باید بر سر این انفجارها تحقیق و ابعاد و اسرار آن را کشف کند. عراق خواهان تشکیل دادگاه رسیدگی به مجرمان این واقعه است، باید این دادگاه تشکیل شود. ما از دولت سوریه میخواهیم از پناه دادن به عناصر حزب بعث جدا خودداری کند. آنها دشمنان سوریه هستند.
سوم، ما از آینده عراق بسیار نگرانیم. بیشترین این نگرانیها از سوی بعثیها است. نباید اجازه دهیم به هر نحوی بعثیها در کشور رخنه کنند و دست به شیطنت و خباثت بزنند. ائتلاف میهنی عراق وظیفه دارد که اجازه ندهد هیچ منفذی برای نفوذ بعثیها در کشور به وجود آید. اگر نتوانیم به آرزوهای ملت عراق جامه عمل بپوشانیم و از مشارکت در حرکت سیاسی در هر نوع آن دفاع کنیم آنگاه دشمنان ما به خصوص بعثیها راحتتر در کشور نفوذ خواهند کرد.
در دو هفته گذشته شاهد اتفاقات بزرگی در عراق بودیم که دو اتفاق مهمترین آنها بود. نخست، تشکیل بزرگترین ائتلاف سیاسی عراق که در آن تمام گروههای سیاسی از طائفههای مختلف از شیعه، سکولار، سنی، کرد و غیره در آن عضو بودند. ائتلاف سیاسی عراق پاسخی به نیازهای سیاسی جامعه عراق دقیقا در زمانی بود که کمبود و نبودش کاملا احساس میشد و اگر تشکیل نمیشد خلائی بزرگ در عراق به وجود میآمد.
اتفاق دیگر درگذشت سید عبدالعزیز حکیم رئیس مجلس اعلای اسلامی عراق و رئیس ائتلاف یکپارچه بود که نبودش را روز به روز بیشتر احساس میکنیم و جای خالیش در عرصه سیاسی کشور را واقعا درک میکنیم.
اما وی هنگامی هم که رحلتش نزدیک شد عراق را از میراث بزرگش بینصیب نگذاشت. تشکیل ائتلاف یکپارچه عراق مهمترین میراث سیاسی برای کشور است که تنها چند روز قبل از فوت سید عبداعزیز حکیم و با نظارت و رایزنی مستمر با خود او در حالی که در بستر بیماری به سر میبرد، به وجود آمد. ما باید قدر این میراث بزرگ را بدانیم.
حال دیگر با ائتلاف یکپارچه است که خواستههای عراق را با نادیده نگرفتن مواضع سیاسی احزاب و جریانهای دیگر و چالشها و تنگناهای آنها دیپلماسی خود را به گونهای تعریف کند که مطالبات مشروع کشور و مردم عراق تامین شود.
آینده جدید عراق مرهون تلاشهای ائتلاف جاری است. مرجعیت دینی مایل است که شیعه و جامعه شیعی را واحد و یکپارچه ببیند. ائتلاف باید کاری کند که در تمام عرصههای سیاسی اصلاحات لازم صورت گیرد. در این میان یادآوری سه نکته الزامی است.
اول، ائتلاف یکپارچه نباید درهای خود را به روی احزاب و جریانهای دیگر ببندد. تنگنظری و تحمل نکردن حرف و خواسته مخالف آفتهایی هستند که به مرور زمان میتواند آسیبهای جدی سیاسی و اجتماعی به ائتلاف وارد آورند.
دوم، ما باید سیاست خود را به گونهای تعریف کنیم که روابطمان با هیچ کدام از کشورهای همسایه به هم نخورد. ائتلاف باید دیپلماسی خارجی خود را به خوبی تقویت کند. یکی از این کشورها سوریه است. سوریه از مهمترین کشورهای دوست و برادر برای عراق است که باید نگذاریم روابط حسنمان با آن کشور به هم بخورد. سوریه سالها میزبان عراقیها بود و از بهترین دوستان و میزبانان معارضان عراقی در زمان صدام حسین به شمار میرفت.
روابط ما با سوریه بر اثر روز چهارشنبه خونین تا اندازهای تحت الشعاع قرار گرفت. متاسفانه عراق بعثیها را در خود پناه داده که این برای ما بسیار جای شگفتی دارد. بعثیها کسانی بودند که امنیت ملی خود سوریه را تحت تاثیر قرار داده بودند. گرچه وساطت اردن، ایران و ترکیه برای پایان دادن به تنشها در روابط عراق و سوریه بسیار موثر بود و این وساطتها باعث شد از تنش در روابط دمشق – بغداد بسیار کاسته شود. اما این بدان معنا نیست که ما از خواسته به حقمان در برابر سوریه و اهمالکاری آن کشور کوتاه بیاییم. رفتار اخیر سوریه و عدم احساس پاسخگویی نسبت به رفتارهای خودسر عناصر بعثی در این کشور ما را ناچار ساخته که بگوییم، سازمان امنیت باید بر سر این انفجارها تحقیق و ابعاد و اسرار آن را کشف کند. عراق خواهان تشکیل دادگاه رسیدگی به مجرمان این واقعه است، باید این دادگاه تشکیل شود. ما از دولت سوریه میخواهیم از پناه دادن به عناصر حزب بعث جدا خودداری کند. آنها دشمنان سوریه هستند.
سوم، ما از آینده عراق بسیار نگرانیم. بیشترین این نگرانیها از سوی بعثیها است. نباید اجازه دهیم به هر نحوی بعثیها در کشور رخنه کنند و دست به شیطنت و خباثت بزنند. ائتلاف میهنی عراق وظیفه دارد که اجازه ندهد هیچ منفذی برای نفوذ بعثیها در کشور به وجود آید. اگر نتوانیم به آرزوهای ملت عراق جامه عمل بپوشانیم و از مشارکت در حرکت سیاسی در هر نوع آن دفاع کنیم آنگاه دشمنان ما به خصوص بعثیها راحتتر در کشور نفوذ خواهند کرد.
نظر شما :