آشنایی با قانون اساسی طالبان

طالبان کتابى منتشر کرده که حاوى قانون و دستور‌العمل واحد اقدامات عادى شبه‌ نظاميان اين گروه است.

این کتاب با نام "لایحه" (دستورالعمل مجاهدين در امارت اسلامى افغانستان) توسط کادر رهبرى طالبان موسوم به "شوراى حل و عقد" و در راس آنها ملا محمد عمر تدوين شده است.

تاريخ تدوين اين دستورالعمل، روز نهم ماه مى 2008 و شامل 13 فصل و 67 ماده است. اين دستورالعمل به منزله "مرجع الزام آور براى رهبرى و افراد طالبان" معرفى شده و فصول و مواد آن نزديک به قوانين اساسى ديگر کشورهاست ولى از جنبه بيان برخى جزئيات شبيه به قوانين معمولى است.

در مقدمه اين دستورالعمل آمده است که "دستورالعمل به دليل متقضيات وضعيت کنونى در افغانستان و بر اساس احکام شريعت اسلامى تهيه شده و رهبرى و علماى امارت اسلامى، اين اصول را تدوين کرده اند تا مسلمان يا مجاهد بتواند هدف خود را مشخص و با دشمنان برخورد کند."

 در ابتداى دستورالعمل، برخى اصطلاحات مندرج در آن مانند "امام" تعريف و تصريح شده است؛ منظور از امام "ملا محمد عمر" است.

فصل هاى اين دستورالعمل 65 صفحه اى شامل اين موارد است: مسائل امنيتى، زندانيان، مزدوران، احکام کسانى که با دشمنان معامله دارند يا از آنها پشتيبانى لجستيکى مى کنند، احکام غنايم، امور ادارى، امور داخلى مجاهدين، آموزش، موسسه ها و شرکت ها، نحوه برخورد با امور امت، امور ممنوعه، توصيه هايى براى مجاهدين و امت و توصيه هايى درباره اين دستور العمل.

بر اساس فصل اول اين دستور العمل، هر مسلمان مى تواند از کارمندان دولت مزدور (مراد از دولت مزدور دولت فعلی افغانستان است) بخواهد شغل خود را رها کنند. کسانى که اين دعوت را بپذيرند، به دستور مسئول طالبان در آن ولايت يا مديريت، در امنيت خواهند بود.

در ماده ديگرى آمده است که اگر يکى از مجاهدان، متعرض فرد امنيت يافته شود، محاکمه خواهد شد. در فصل مربوط به زندانيان آمده است که اگر يک کافر حربى بازداشت شود، کشتن يا مبادله او يا دريافت فديه به نفع مسلمانان و اختيارات مربوط به آن مربوط به امام يا نايب اوست و اگر عساکر دشمن به مجاهدين تسليم شوند، کشته نمى شوند و اگر سلاح خود را تحويل دهند پاداش مى گيرند.

بر اساس فصل سوم، اگر ثابت شود يک فرد براى دشمنان جاسوسى مى کند، مفسد تلقى شده و والى مى تواند او را مجازات يا اخراج کند و تنها حق امام يا نايب اوست که تصميم به قتل او بگيرد. هيچ کس حق ندارد بندهاى اين دستور العمل را تغيير دهد و هر گونه تغيير جزو اختيارات امام است.

کتاب قانون طالبان که به زبان پشتو و درى نوشته شده، درباره آزادى بيان شفاف است: "هر افغانى حق بيان احساسات و ديدگاهش را از طريق نوشتن يا هر ابزار ديگرى مطابق با قانون دارد. اين در حالى است که تعاليم غيراسلامى شديدا ممنوع است و ناقضان بر اساس شريعت مجازات مى‌شوند."

بر اساس اين قانون زنان نيز مى‌توانند به تحصيل آموزش بپردازند اما تنها در محدوده‌ شريعت.

اين قانون تاکيد دارد که دولت حجاب را بر اساس شريعت به طور کامل به اجرا در مى‌آورد و اين بدان معنى است که زنان بايد به طور کامل خودشان را بپوشانند.

اين کتاب همچنين بر اهميت جهاد به عنوان وظيفه‌ هر شهروند تاکيد دارد. در منشور ارائه شده از سوى طالبان آورده شده که از اصول سازمان ملل و حقوق بشر مادامى‌ که مغاير با تعاليم اسلام نباشد، حمايت مى‌کند.

در اين منشور آمده است: امارت اسلامى افغانستان روابط خوب کارى را با تمام کشورهاى همسايه خواهان است به ويژه با کسانى که از ملت افغانستان در خلال اين جهاد حمايت کرده‌اند.

در اين کتاب از حملات انتحارى و لزوم کمتر لطمه زدن اين حملات به غيرنظاميان براى جلب افکار عمومى سخن گفته شده و آمده است که از اين به بعد هيچ مبارزى نبايد به ‌صورت انفرادى عمل کند.

همچنين در اين کتاب از ملاعمر نقل شده که تشکيل گروه‌هاى جداگانه مجاهد و سازمان‌هايى جدا از طالبان ممنوع است. در بخش ديگر اين کتاب آمده است که حملات انتحارى از اين به بعد فقط بايد براى اهداف بسيار مهم و حياتى انجام شود.