جنگ، خارج از اردوگاه

شرایط و روندی آشنا در جریان بود. در حالی که لبنانی‌ها به یک پیروزی دیگر در میان خرابه‌ های اردوگاه فلسطینی نهرالبارد افتخار می‌کردند، این آشوبگران و شورشیان القاعده‌ مانند بودند که در مقابل اقتدار و سربلندی دولت می‌ایستادند. یکی از سخنگویان اسلامگرا در نواری صوتی اعلام کرد که برخی از دزدان مسلح و تفنگداران غیرمجاز، فرار کرده ‌اند و طرح یک روز سیاه را برای دولت لبنان می‌ریزند .

این در واقع خبری تلخ و ناگوار برای کشوری بود که با بحران انتخابات ریاست جمهوری مواجه است و مدیریتش به عنوان بخشی از برنامه‌ی جنگ علیه تروریسم، پشتیبانی نظامی می‌شود . این نوار صوتی تنها چند ساعت پس از اینکه آمریکا اعلام کرد گروه فتح الاسلام به عنوان یکی از 43 نهاد بین‌المللی و قدرتمند تروریستی در لیست سیاه قرار گرفته و اموال و دارایی‌هایشان در آمریکا باید مسدود شود و اجازه‌ ورود به این کشور را نخواهند داشت، منتشر شد.

بسیار مشکوک و دور از ذهن به نظر می‌رسد که این تفنگداران و دزدان مسلحی که در میان خرابه‌های اردوگاه با مرگ می‌جنگند، در بورس وال‌استریت حساب بانکی داشته باشند یا برای گرفتن ویزای ایالات متحده ثبت نام کرده‌اند. اما "جنگ علیه تروریسم" اینگونه عمل می‌کند. هر کدام از طرفین دعوا، جانهای بیشتری را می‌گیرد و انسانهای بیشتری را نابود می‌کند.

فقط نشانی از اینکه شرایط موجود در لبنان چه قدر جدی و بغرنج است را در آمارها می‌توان یافت. از حدود 200 سربازی که از آغاز جنگ اردوگاه در ماه می تا به امروز کشته شدند، 136 نفر سربازان لبنانی بودند. این رقم تنها 32 نفر کمتر از کل سربازان انگلیسی کشته شده پس از اشغال عراق در سال 2003 است. محاصره‌ ایستگاههای عمده‌ قدرت در لبنان پس از آتش گشودن شورشیان بر آنها افزایش یافت. نتیجه، تقسیم گسترده‌ قدرت بود.

بحران قانون اساسی هم تقریباً شبیه به اوضاع گورستان است. امیل لحود، رییس‌جمهور طرفدار سوری‌ها اصرار دارد که انتخابات ریاست جمهوری ماه بعد را علیرغم تصمیم دولت فواد سینیوره بر شرکت ندادن شیعه‌ها در انتخابات تحریم نخواهد کرد تا بتواند قدرت را به ارتش بدهد. و همانطور که هر لبنانی می‌داند، قدرت دادن به ارتش یک سنت قدیمی و دیرینه در حکومتهای دیکتاتوری خاورمیانه است.

یک باور در حال گسترش و روزافزون وجود دارد که ژنرال میشل سلیمان، رهبر ارتش لبنان برای اداره‌ کشور انتخاب خواهد شد. ژنرال سلیمان، یک فرمانده‌ مسیحی نیروی دریایی است که درایت و کاردانی قابل توجهی در مدیریت کردن جنگهای ارتش از خود نشان داده است.

در بخشی از دنیا که ژنرالها دستور دادن را دوست دارند، او دو ماه پیش به شکلی معجزه‌آسا اعلام کرد که تا وقتی مردم لبنان برای خودشان تصمیم بگیرند، ارتش متحد باقی خواهد ماند. او در کشوری محبوبیت دارد که در حاشیه‌ یک پرتگاه عمیق و عظیم قرار دارد. در چندین آشوب شدید و وحشتناک خیابانی در ژانویه‌ گذشته، سربازان او توانستند از ایجاد درگیری گسترده‌ شهری بدون کشته شدن حتی یک نفر از شهروندان خودشان جلوگیری کنند.

رهبر ارتش لبنان بر اساس قوانین سکولار و غیردینی این کشور، باید یک مسیحی باشد اما خود این مسیحیان نیز به شکلی ناامیدانه معتقدند که در بینشان شکافی بزرگ ایجاد شده است. حزب طرفدار سوری‌های لبنان، توسط یک فرمانده‌ دیگر ارتش رهبری می‌شود که ژنرال سابق یعنی میشل عون است و حزب ‌الله را زمانی که تصور می‌کرد ریاست جمهوری‌اش در سال 1989 قطعی می‌شود، به عنوان تروریست، محکوم کرد اما در حال حاضر به امید اینکه خودش رییس‌جمهور شود، به اين حزب پیوسته است .

این سرنوشت لبنان است که سیاست هایش را همانند ارتباطش با خارجی‌ها، برای خود نیز تیره و نامفهوم کند. اما کلام رایج در بیروت این است که ژنرال سلیمان، در عین شگفتی ارتباطات خوبی در دمشق دارد و از سوی ایالات متحده نیز حمایت می‌شود. آقای لحود نیز خود یک فرمانده‌ سابق ارتش است .لبنان نیاز دارد برای جنگیدن با فتح ‌الاسلام، از چنین فرماندهانی بسیار حمایت کند .

در آن نوار صوتی، ابوجندل الدمشقی از حزب جهاد و توحید جنبش سوری، مرگ جانشین رهبر حزب در اردوگاه را بر اثر جنگ اعلام کرد و افزود: بگذارید حکومت سینیوره‌ خیانتکار بداند که بعضی از قهرمانهای فتح ‌الاسلام اردوگاه را ترک کرده ‌اند و در بین شما هستند. منتظر یک روز سیاه باشید.

او خودداری هم‌محلی‌ها و هم‌روستایی‌های این مبارز در به خاک سپردن او در محل تولدش یعنی میشمیش را نیز محکوم کرد. اما سه سرباز از این روستا از آغاز ماه می تا امروز کشته شدند و گورستانها با دقت باید انتخاب شوند .

جورج بوش و نیکولای سارکوزی که او را ملاقات می‌کند، نفت خود را در اواخر هفته به آتش جنگ ریختند و اعلام کردند که هیچ حرکت غیرقانونی در لبنان انجام نخواهد شد. تاریخ انتخابات 25 سپتامبر است. آن را در دفترچه‌ خاطرات خود یادداشت کنید.