حاکمان و مساله‌ای به‌نام نژادپرستی
نگاه یکی از خوانندگان دیپلماسی ایرانی به مطلب سرچشمه‌های نژادپرستی
نگاه دو خواننده دیپلماسی ایرانی به مطلب سرچشمه های نژادپرستی
غذائی که انسان ها در 5 قاره جهان تناول میکنند از مواد اولیه مشخصی تهیه می شوند. می توان گفت که منبع مواد اولیه این غذا ها از چند هزار سال پیش تاکنون تغییر اساسی نداشته است گرچه شکل ظاهری انها از زمان های دور تا امروزاختلاف فاحشی نشان می دهد. مواد اولیه غذا را اگر خلاصه کنیم از 1-اب 2-مواد حیوانی مانند گوشت ولبنیات و... 3-مواد گیاهی مانند غلات وسبزیجات و.... تشکیل می دهد. غذاهای مختلف همگی به شکل و در صد مختلفی از مواد فوق با توجه به وفور و سلیقه تاریخی و محلی و فصلی و پارامترهای اقتصادی و امکانات تهیه ونیازهای فصلی مخلوط و پخته و اماده مصرف میگردند.
گرچه غذائی که در منازل و محل های مختلف مصرف و سفارش داده می شوند در روزهای مختلف تفاوت اساسی دارند ولی مواد اساسی آن تقریباً یکسانند و نامحدود نیستند. شاید این مثال به استدلالم کمک کند: می گویند شخصی رفت تبریز و کوفته برایش تهیه کردند و پس از میل غذا دچار دل دردی شدید شد. پس از برگشت رفت مازندارن از قضای روزگار برای او دلمه اوردند. برگ دلمه را که باز کرد دید همان کوفته است ولی کوچکتر وفقط یک برگ سبز روی ان کشیده اند. در سیاست هم همین گونه است مواد و اشکال و تئوریهای حکومتی تقاوت چندان درمواد اولیه وطرز تهیه ندارند. تعدار بسیار ایسم ها ویا روش هستند که گرچه در نام مانند اغذیه با هم متفاوتند ولی مواد اولیه انها یکسان اند. این انواع حکومت های مختلف با توجه به سابفه تاریخی محلی وتوانائی های سر اشپز و یا رهبر و مشاوران و منتفعین مخلوط و اماده و در منوی سیاسی حکومتی قرار گرفته اند. بیشتر انان به مانند همان جوک دلمه وکوفته اند و فقط برگ سبز روی انها متفاوت با محتویات یکسانند است.
تنها منافع اشپزهای مختلف متفاوت است این ایسم های سیاسی مختلف که تفکرات اساسی و یا جوهره حکومت ها هستند. تا انجا که اطلاعات من اجازه می دهد عبارتند از:
1- میلیتاریستی که حکومتی است توسط نظامیان داخلی برای منافع نظامیان 2-مردمی که حکومتی است توسط مردم بر مردم وبرای مردم 3- سرمایه داری که حکومتی است توسط سزمایه داران برای منافع سرمایه داران 4-استعماری که حکومتی است برای نیروی خارج از محدودهای تعریف شده بنام کشور. نام های حکومتی که بیان می شود مانند سلطنتی یا جمهوریت و پارلمانتاریسمی و لیبراستی وحتی مارکسستی وکاپیتالیستی وفاشیستی مانند اغذیه مختلف اند که نام های مختلفی دارند و به شکل های مختلف تهیه و ارئه شده اند. در واقع امر هرکدام درصدی از مواد اولیه اساسی فوق را دارند که به شکل های مختلفی تهیه و ارائه میگردنند.
همانگونه که روش مختلفی برای تهیه مواد غذائی مانند پختن وسرخ کردن وکباب کردن و.... وجود دارد در یک سیستم حکومتی هم روشهائی مانند شاهنشاهی یا سلطنتی ویا پارلمانتاریستی ویا لیبرالیسمی و یامذهبی و..... وجود دارد. همان گونه که در غذا ما جستجوی گوشت می کنیم که چند درصد آن گوشت است باید در هرحکومت هم جستجو کرد که چند در صدش میلیتاریستی است. همچنانکه در غذا جستجو میکنیم که چند در صدش گیاهی است در هر حکومتی باید جستجو کرد که چند درصدش مردمی است. ویا در هر غذا برسی میکنیم که چه اندازه ان اب است باید توجه داشت که جه اندازه حکومت هم سزمایه داری است و یا چه میزان وابستگی خارجی دارد.
حکومت های فاشیست و نازیست حکومت هائی با در صد بالای میلیتاریستی اند که ادویه خوشمزهای بنام ناسیونالیستی بر ان افزوده اند. ناسیونالیسم اساس حکومت نیست. با ادویه ناسیونالیسم مواد غذائی دیگری تهیه می کنند و به خورد خلق الله میدهند. که باید دید آن غذا ماده اولیه ان کدام است. نازیسم و فاشیست هر دو بعد از چنگ اول در جهت ایجاد قدرتی متعادل کننده با سوسیالیست با توجه به سابقه منطقه ای به وجود امدند. در هر دو انها از در صد مواد اولیه میلیتاریستی بالائی بر ای برخوردهای اینده نازی استفاده شده بود.
نازیسم و فاشیسم علی رغم انکه نازیسم با رای مردمی و فاشیسم با کودتا قدرت را بدست گرفت هردو در انتها از در صد مردمی کمی بر خوردار شدند ولی هردو در صد بالائی هم از سرمایه داری در خود نهفته داشتند. در واقع امر نازیسم و فاشیسم فریبی بود که سیستمی میلیتاریستی سرمایه داری با ادویه بسیار خوشمزه ناسیونالیستی که حتی نازیسم ادعای برتری نژادی ژنتیکی می کرد بخورد مردم ایتالیا والمان داده شود. ومردم نمی دانستند بچه مسلخی در حال روانه شدن هستند زیرا که در صد واقعی مردمی حکومت ناچیز بود. می خوردند و می گفتند عجب خوشمزه است.
حکومت های چهان از زمان فراعنه تا اسرائیل قدیم وشاهنشاهی ایران وروم و بعد از اسلام تا مغول تا حکومت کلیسا در اروپا و بعد از ان تا انقلاب کبیر فرانسه تا امروز در آن است که مردم سعی در افزایش بخش مردمی و کاهش بخش های میلیتاریستی و سرمایه داری ان دارند. ولی تعرض های بین المللی و منطقه ای و نیازهای فروش صنایع نظامی و نیازهای سرمایه داران تولیدی تولیدی داخلی وجهانی سعی در کاهش بخش مردمی و سعی در افزایش بخش میلیتاریستی و استعماری آن دارند. هر حکومتی را در هر زمان تاریخی تا کنون مانند هر غذائی که جلوی بچه ای می گذاری او اول دنبال درصد محتویات آن است؛ باید مواد متشکله و محتویات این چهار ماده اولیه هر حکومتی را بررسی و اظهار نظر کرد.
غذائی که انسان ها در 5 قاره جهان تناول میکنند از مواد اولیه مشخصی تهیه می شوند. می توان گفت که منبع مواد اولیه این غذا ها از چند هزار سال پیش تاکنون تغییر اساسی نداشته است گرچه شکل ظاهری انها از زمان های دور تا امروزاختلاف فاحشی نشان می دهد. مواد اولیه غذا را اگر خلاصه کنیم از 1-اب 2-مواد حیوانی مانند گوشت ولبنیات و... 3-مواد گیاهی مانند غلات وسبزیجات و.... تشکیل می دهد. غذاهای مختلف همگی به شکل و در صد مختلفی از مواد فوق با توجه به وفور و سلیقه تاریخی و محلی و فصلی و پارامترهای اقتصادی و امکانات تهیه ونیازهای فصلی مخلوط و پخته و اماده مصرف میگردند.
گرچه غذائی که در منازل و محل های مختلف مصرف و سفارش داده می شوند در روزهای مختلف تفاوت اساسی دارند ولی مواد اساسی آن تقریباً یکسانند و نامحدود نیستند. شاید این مثال به استدلالم کمک کند: می گویند شخصی رفت تبریز و کوفته برایش تهیه کردند و پس از میل غذا دچار دل دردی شدید شد. پس از برگشت رفت مازندارن از قضای روزگار برای او دلمه اوردند. برگ دلمه را که باز کرد دید همان کوفته است ولی کوچکتر وفقط یک برگ سبز روی ان کشیده اند. در سیاست هم همین گونه است مواد و اشکال و تئوریهای حکومتی تقاوت چندان درمواد اولیه وطرز تهیه ندارند. تعدار بسیار ایسم ها ویا روش هستند که گرچه در نام مانند اغذیه با هم متفاوتند ولی مواد اولیه انها یکسان اند. این انواع حکومت های مختلف با توجه به سابفه تاریخی محلی وتوانائی های سر اشپز و یا رهبر و مشاوران و منتفعین مخلوط و اماده و در منوی سیاسی حکومتی قرار گرفته اند. بیشتر انان به مانند همان جوک دلمه وکوفته اند و فقط برگ سبز روی انها متفاوت با محتویات یکسانند است.
تنها منافع اشپزهای مختلف متفاوت است این ایسم های سیاسی مختلف که تفکرات اساسی و یا جوهره حکومت ها هستند. تا انجا که اطلاعات من اجازه می دهد عبارتند از:
1- میلیتاریستی که حکومتی است توسط نظامیان داخلی برای منافع نظامیان 2-مردمی که حکومتی است توسط مردم بر مردم وبرای مردم 3- سرمایه داری که حکومتی است توسط سزمایه داران برای منافع سرمایه داران 4-استعماری که حکومتی است برای نیروی خارج از محدودهای تعریف شده بنام کشور. نام های حکومتی که بیان می شود مانند سلطنتی یا جمهوریت و پارلمانتاریسمی و لیبراستی وحتی مارکسستی وکاپیتالیستی وفاشیستی مانند اغذیه مختلف اند که نام های مختلفی دارند و به شکل های مختلف تهیه و ارئه شده اند. در واقع امر هرکدام درصدی از مواد اولیه اساسی فوق را دارند که به شکل های مختلفی تهیه و ارائه میگردنند.
همانگونه که روش مختلفی برای تهیه مواد غذائی مانند پختن وسرخ کردن وکباب کردن و.... وجود دارد در یک سیستم حکومتی هم روشهائی مانند شاهنشاهی یا سلطنتی ویا پارلمانتاریستی ویا لیبرالیسمی و یامذهبی و..... وجود دارد. همان گونه که در غذا ما جستجوی گوشت می کنیم که چند درصد آن گوشت است باید در هرحکومت هم جستجو کرد که چند در صدش میلیتاریستی است. همچنانکه در غذا جستجو میکنیم که چند در صدش گیاهی است در هر حکومتی باید جستجو کرد که چند درصدش مردمی است. ویا در هر غذا برسی میکنیم که چه اندازه ان اب است باید توجه داشت که جه اندازه حکومت هم سزمایه داری است و یا چه میزان وابستگی خارجی دارد.
حکومت های فاشیست و نازیست حکومت هائی با در صد بالای میلیتاریستی اند که ادویه خوشمزهای بنام ناسیونالیستی بر ان افزوده اند. ناسیونالیسم اساس حکومت نیست. با ادویه ناسیونالیسم مواد غذائی دیگری تهیه می کنند و به خورد خلق الله میدهند. که باید دید آن غذا ماده اولیه ان کدام است. نازیسم و فاشیست هر دو بعد از چنگ اول در جهت ایجاد قدرتی متعادل کننده با سوسیالیست با توجه به سابقه منطقه ای به وجود امدند. در هر دو انها از در صد مواد اولیه میلیتاریستی بالائی بر ای برخوردهای اینده نازی استفاده شده بود.
نازیسم و فاشیسم علی رغم انکه نازیسم با رای مردمی و فاشیسم با کودتا قدرت را بدست گرفت هردو در انتها از در صد مردمی کمی بر خوردار شدند ولی هردو در صد بالائی هم از سرمایه داری در خود نهفته داشتند. در واقع امر نازیسم و فاشیسم فریبی بود که سیستمی میلیتاریستی سرمایه داری با ادویه بسیار خوشمزه ناسیونالیستی که حتی نازیسم ادعای برتری نژادی ژنتیکی می کرد بخورد مردم ایتالیا والمان داده شود. ومردم نمی دانستند بچه مسلخی در حال روانه شدن هستند زیرا که در صد واقعی مردمی حکومت ناچیز بود. می خوردند و می گفتند عجب خوشمزه است.
حکومت های چهان از زمان فراعنه تا اسرائیل قدیم وشاهنشاهی ایران وروم و بعد از اسلام تا مغول تا حکومت کلیسا در اروپا و بعد از ان تا انقلاب کبیر فرانسه تا امروز در آن است که مردم سعی در افزایش بخش مردمی و کاهش بخش های میلیتاریستی و سرمایه داری ان دارند. ولی تعرض های بین المللی و منطقه ای و نیازهای فروش صنایع نظامی و نیازهای سرمایه داران تولیدی تولیدی داخلی وجهانی سعی در کاهش بخش مردمی و سعی در افزایش بخش میلیتاریستی و استعماری آن دارند. هر حکومتی را در هر زمان تاریخی تا کنون مانند هر غذائی که جلوی بچه ای می گذاری او اول دنبال درصد محتویات آن است؛ باید مواد متشکله و محتویات این چهار ماده اولیه هر حکومتی را بررسی و اظهار نظر کرد.
نظر شما :