سازمان ملل برای ما چه کرده؟

 آقای بان کی مون هم وسط دعوا نرخ تعيين مى کند. اومى گويد آونگ تاريخ به سمت سازمان ملل وکشورهای متحد است. آقای بان کی مون فراموش کرده که بيش از ۵۵ سال است ازتاسيس سازمان ملل متحد مى گذرد.

کليه مشکلات مورد اشاره ايشان از قبيل فقر و آلودگی محيط زيست وجنگ وکشتار با توجه به وجود اين سازمان اتفاق افتاده است. سازمان ملل دارای ارگانهایی برای رفع اين مشکلات است که عدم توانائی آنها نشان داده شد. سازمان ملل نشان داد که ارگانی جهت رفع این مشکلات نمی باشد.

اين سازمان پس از جنگ دوم زمانی که وسائل ارتباط جمعی به بیسیم وتلگراف محدود بوده وجابجائی هوائی وسریع محدود بوده است جهت مذاکره واتفاق نظردر برسی مشکلات جهانی و عدم در گيری قدرت های بزرگ با يکديگر بوجود آمد و کشورهای دیگر نیز در اصطلاح بچه ها بصورت نخودی بکار گرفته شدند. اين سازمان اين تاثير را داشت که قدرت های بزرگ بجای در گيری بايکديگر از کشورهای کوچک استفاده نمايند. درگير کردن آنها با يکديگر خسارت کمتری برای آنها بود. هر مشکلی که به سازمان ملل رجوع گرديد بعنوان مهره هائی جهت فشار قدرت های بزرگ بر همديگر شد و هيچگاه حل نگرديد. اين همه مشکل حل نشده را همه مى بينيم. سازمان ملل کارنامه مشکلات حل شده خود را بگويد تا بدانيم.

جهان امروز جهان اتحاد نيست. جهان قطبی است. سازمان ملل توانائی لازم در اتحاد وهمبستگی ملل را درحل مشکلات فراهم نکرده است. نظريه های تئوری واجرائی اين سازمان مانند سيستم های تاسيساتی وبنائی خود سازمان حدود ۷۰ طبقه این سازمان در نيويورک پوسيده است. تنها هنر قابل ستايشی که آنجا ديدم قاليچه های بسيار زيبای ايرانی با تصاوير دبیر کل های پيشين وبرخی اقلام اهدائی سایرین به این ساز مان بی خاصیت بوده است.البته فراموش نشود که اين سازمان خاصيتی دارد و آن جلوگيری از حل مشکلات است.