منافقين بايد تا عيد فطر عراق را ترک کنند

روز گذشته اعلام شد نیروهای عراقی وارد پایگاه اشرف شده و این پایگاه را به کنترل خود در آوردند. اما امروز علی دباغ سخنگوی دولت گفت که نیروهای عراقی برای رفع مشکلات اعضای مجاهدین خلق ]منافقین[مطابق با اصول حقوق بشری وارد این پایگاه شده­اند. نظر شما درباره این رفتار دو گانه چیست؟

من فکر نمی کنم رفتار دولت عراق دو گانه باشد. عراقی ها در حال حاضر زیر نظر اشغالگران امریکایی هستند، و به همین دلیل موظفند انتظارات اشغالگران را تامین کنند. میان امریکایی­ها و عراقی­ها توافق­نامه­ای امضا شده مبنی بر این که امریکایی ها محل را تخلیه می­کنند، نیروهای عراقی وارد می شوند و پایگاه اشرف زیر نظر نیروهای عراقی قرار می­گیرد. یکی از بندهای این توافق­نامه این است که حفظ جان و مال این افرادی که در اردوگاه هستند بر عهده دولت عراق خواهد بود تا آنها جایی برای پناهندگی در خارج از عراق پیدا کنند. یک فرصت ضرب الاجل به این افراد داده می­شود که آنها باید از عراق اخراج شوند.

آیا این رفتار دولت عراق باعث نمی شود که در روابط ایران و عراق خللی ایجاد شود؟

فکر می­کنم این امر به نفع جمهوری اسلامی ایران باشد. به این دلیل که اصل این قضیه که امریکایی­ها از اردوگاه اشرف خارج شدند و کنار کشیده شدند، یک حسن است. دیگر این که آنها مجبورند که افراد اردوگاه، حال هر کسی که باشد، مجاهدین یا دیگران طی مدتی معین عراق را ترک کنند. از این رو دولت عراق پینشهادهایی به آنها ارائه داده که آنها باید هر چه سریعتر یکی از این پینشهادها را بپذیرند. یا اردن یا اروپا یا هر جای دیگر بروند و کلا باید عراق را خالی کنند.

این پیشنهادها چیست؟

پیشنهادها همین مکان­های مورد نظر دولت عراق است که با هماهنگی امریکا تنظیم شده است که آنها باید یکی از این پیشنهادها را انتخاب کرده و عراق را تا یک مدت معینی ترک بکنند. فکر می­کنم تا عید فطر برای آنها فرصتی ترتیب داده شده است. یعنی تا بعد از عید فطر باید همه آنها با خانواده­هایشان به طور کامل عراق را ترک کنند. البته جمهوری اسلامی ایران فرم­هایی را تهیه کرده و در حال توزیع آن است که نام توبه­نامه را بر خود دارد و جمهوری اسلامی ایران از کسانی که دستشان به خون بیگناهان آلوده نشده و فقط مشکلات سیاسی داشته­اند، استقبال می­کند. من فکر می­کنم جمهوری اسلامی ایران می­تواند آنها را به کشور برگرداند و مشکل خاصی وجود ندارد. آنهایی هم که مشکل دارند باید از عراق خارج بشوند. من فکر می­کنم فشارهای مردم عراق، مراجع دینی و گروه­های سیاسی به ویژه مجلس اعلا و حزب الدعوه بسیار موثر بود که امریکایی­ها پس از پنج سال این بحث را کنار گذاشته وحفاظت از آنها را دیگر بر عهده نمی­گیرند. به اعتقاد من این یک پیروزی برای تلاش­های جمهوری اسلامی ایران و دولت عراق محسوب می­شود.

اگر آنها به کشور دیگری بروند در روابط ایران با آن کشور خللی ایجاد نمی­شود؟ و از طرف دیگر آیا چنین اتفاقی به ضرر ایران تمام نمی­شود؟

بالاخره آنها افراد تروریستی هستند که در لیست سیاه تمام کشورها به جز انگلیس که فعلا آنها را از لیست خارج کرده است، قرار دارند. از این رو من فکر می­کنم هر جا بروند محدودیت­های ویژه دارند و الآن هم در جاهای مختلف هستند و مشکلی در روابط دو طرف ایجاد نکرده­اند. مثلا در روابط ایران و فرانسه یا ایران و ایتالیا که آنها حضور دارند مشکلی در روابط ایجاد نکرده­اند. گرچه مثلا برخی از آنان که در نیویورک هستند، متاسفانه به هنگام حضور مقام­های ما تظاهراتی را هم انجام می­دهند و پلاکاردی می­نویسند و چنین کارهای سیاسی می­کنند. ولی در مجموع فکر نمی­کنم بتوانند کاری از پیش ببرند. اولا تعدادشان دیگر در آن حد نیست. تعدادشان خیلی کم شده است. از گروه اصلی منشعب شده­اند. آنهایی هم که مانده­اند پیران این گروهک هستند و فکر می­کنم در این مرحله حداقل خنثی هستند و کاری از دستشان بر نمی­آید. اگر هم برای آنها جایی پیدا شود از لحاظ محل زندگی خواهد بود نه جایی سیاسی برای انجام فعالیت های سیاسی خلاف جمهوری اسلامی ایران. البته جمهوری اسلامی ایران هم تحرکات آنان را کاملا تحت نظر دارد.