پرونده فارن افرز از بازگشت ترامپ به قدرت (بخش بیست و پنجم)
مسئولیت دموکراتها در برابر برنامه «اول امریکا» ترامپ
نویسنده: چارلز کوپچان Charles Kupchan
دیپلماسی ایرانی: نام تجاری دولت ترامپ در ایالات متحده ریشه های عمیقی در تجربه آمریکا دارد و مانند نسخه اصلی انزواطلبی، تقریباً برای همه جذابیت دارد و به آن جذابیت گسترده ای در میان رای دهندگان آمریکایی می دهد.
دموکراتها برنامه «اول آمریکا» او را بهعنوان یک توهم استراتژیک برای به خطر انداختن خود رد میکنند. در عوض، آنها باید با در آغوش گرفتن بهترین عناصر آن از وقوع آن جلوگیری کنند.
دموکرات ها باید حد وسط بین یک انترناسیونالیسم لیبرال گسترده که دیگر در داخل یا خارج از کشور پایدار نیست و افراط های خطرناک انزواطلبی که احتمالاً با بازگشت ترامپ به ریاست جمهوری همراه است، بیابند. این حد وسط مستلزم ایستادن در کنار چندجانبهگرایی دوره بایدن و سرمایهگذاری او در اتحادهای قدیمی و مشارکتهای جدید است، اقداماتی که اقدام جمعی تحت رهبری ایالات متحده را احیا میکند و وجهه کشور را به عنوان یک بازیکن تیمی احیا کرده است. در عین حال، ایالات متحده باید از حملات بیش از حد استراتژیک، مانند افغانستان و عراق، که رأی دهندگان را تشویق می کند به سمت جایگزین های انزواطلبی گرایش پیدا کند، اجتناب کند.
در اوکراین، این حد وسط مستلزم تلاش برای میانجیگری آتشبس و تمرکز بر حصول اطمینان از اینکه ۸۰ درصد کشوری که هنوز تحت کنترل کیف است، امن، مرفه و باثبات است. با توجه به اینکه اوکراین در برابر تهاجم بی امان یک همسایه بزرگتر قرار دارد، این نتیجه با هر معیار معقولی به عنوان یک موفقیت قابل قبول است.
در خاورمیانه، واشینگتن باید به دنبال پایان دادن به خشونت در غزه باشد و سپس راهی برای تعیین سرنوشت فلسطینیان و عادی سازی روابط اسرائیل با همسایگانش ایجاد کند. ایالات متحده باید در مقابل جاه طلبی چین بایستد، اما همچنین از تحریکات غیرضروری که می تواند به یک گسست ژئوپلیتیکی برگشتناپذیر منجر شود، اجتناب کند. واشینگتن باید به شدت برای همکاری با پکن برای مهار رقابت و پیشبرد تلاشهای مشترک برای مقابله با چالشهای جهانی تلاش کند.
ایالات متحده نمی تواند مانند دوران طولانی انزواطلبی از جهان فرار کند. اما دیگر نمی تواند به دنبال اداره جهان باشد، کاری که نه قدرت انجام آن را دارد و نه اجماع داخلی. در عوض، آمریکایی ها باید بیاموزند که در دنیایی با تنوع ایدئولوژیک و مفاهیم متعدد نظم زندگی کنند و در کنار سایر مراکز قدرت، چه دموکراسی ها و چه کشورهای غیردموکراسی، کار کنند. واقع گرایی پراگماتیک باید حکومت داری ایالات متحده را هدایت کند.
دموکرات ها باید حد وسط بین انترناسیونالیسم لیبرال گسترده و افراط های خطرناک انزواطلبی را بیابند.
دموکرات ها همچنین باید بر اصلاح سیستم مهاجرتی خراب تمرکز کنند. هجوم کنترل نشده مهاجران در سراسر مرزهای جنوبی کشور، جامعه ایالات متحده را بیشتر دوقطبی خواهد کرد و نیروهای دست راستی را که از ایالات متحده می خواهند تا پل متحرک را بالا بکشد، تقویت خواهد کرد. مانند گذشته، احساسات ضد مهاجرتی و انزواطلبی دست به دست هم می دهند. دموکراتها باید با طرحریزی برنامههای معتبر برای تامین امنیت مرزها، ایجاد یک سیستم منظم برای رسیدگی به مهاجرت قانونی و ایجاد مسیری برای حل و فصل وضعیت میلیونها مهاجر غیرقانونی، جلوی افراطهای ضد مهاجران ترامپ، از جمله اخراجهای دستهجمعی را بگیرند.
دموکرات ها همچنین باید در اولویت قرار دهند تا آمریکایی های شاغل دوباره روی پای خود بایستند. بازسازی طبقه متوسط نقطه شروع بازسازی مرکز سیاسی است که برای بازگرداندن شالوده سیاسی یک برند هدفمند و پایدار انترناسیونالیسم ضروری است. تعرفه ها باید بخشی از این تلاش باشد، اما فقط بخشی کوچک. تعرفه 60 درصدی بر کالاهای چینی که ترامپ پیش بینی کرده بود، به شدت به مصرف کنندگان آمریکایی ضربه می زند و خطر تکه تکه شدن اقتصاد جهانی را به همراه خواهد داشت، درست مانند قانون اسموت هاولی. علاوه بر این، حتی اگر حمایت گرایی و سیاست صنعتی برخی از مشاغل تولیدی را بازگرداند، این رویکرد مشکلات پیش روی سرزمین غیرصنعتی کشور را برطرف نخواهد کرد.
بازسازی طبقه متوسط مستلزم ایجاد مشاغل با درآمد خوب در بخش خدمات است، جایی که اکثر آمریکایی ها در آن کار می کنند. این چالش مستلزم سرمایهگذاری مبتنی بر مکان، توسعه و آموزش نیروی کار، و شکلگیری اکوسیستم آموزشی و اشتغال است که آمریکاییها را برای مشاغل عصر دیجیتال آماده میکند. دموکرات ها همچنین باید برنامه هایی را برای کنترل هزینه مسکن، غذا، سوخت، مراقبت از کودکان و آموزش عالی به نمایش بگذارند.
این اصلاح دوره به طور همزمان به دو هدف فوری دست خواهد یافت. این به شکست ترامپ و جلوگیری از خطرات انتخاب مجدد او با در اختیار گرفتن عناصر کلیدی جذابیت انتخاباتی او کمک می کند. همچنین به تقویت پایه های داخلی انترناسیونالیسم ایالات متحده کمک می کند و در نتیجه رهبری ایالات متحده را در جهانی که شدیداً به قدرت و هدف آمریکا نیاز دارد، تثبیت می کند.
منبع: فارن افرز/ترجمه: سید علی موسوی خلخالی
ادامه دارد...
نظر شما :