واقعگرایی از ویژگیهای سیاست تهران
ایران و آنچه در عراق و لبنان اتفاق میافتد
نویسنده: جواد الهنداوی
دیپلماسی ایرانی: دو حادثه برجسته در منطقه رخ داده که نیازمند پیگیری و تحلیل است. نخستین حادثه در عراق و دومی در لبنان رخ داد و هر دو حادثه سیاسی و هم زمان با هم هستند و برای ایالات متحده آمریکا و متحدانش و نیز ایران دارای اهمیت هستند.
حادثه نخست انتخابات عراق، نتایج آن و نیز انتخاب رئیس مجلس این کشور و تلاش برای تشکیل دولت است. طبق پیگیری ما این رویداد با مداخله مستقیم یا غیرمستقیم ایران همراه نبود. تبریک آقای محمد باقر قالیباف، رئیس مجلس ایران به محمد الحلبوسی به معنای عدم خشم سیاسی ایران از این اتفاق است. همچنین پیامی مثبت از سوی ایران در خصوص گامهای سیاسی دیگر طبق قانون اساسی یعنی انتخاب رئیس جمهوری و نخست وزیر است. تبریک آقای قالیباف پیامی به طرف های درگیر شیعه است مبنی بر خشمگین نشدن و عدم مخالفت با اقدامات مقتدی صدر و دعوت از متحد برای قبول واقعیت و تعامل با آن و درس گرفتن از آن است.
سه علت در ورای دوری کردن ایران از چشم اندازهای این واقعه است:
- توافق اتمی میان ایران و غرب بسیار مهمتر از رویداد عراق و مهمتر از کسی است که ریاست مجلس یا دولت را در عراق برعهده میگیرد. ایران با دوری از این مسئله به صورت تلویحی تجربهای قابل لمس به آمریکایی ها و غربیها درباره عدم مداخله ارائه میدهد.
- شاید شکست شیعیان در به تواق رسیدن قبل از ورود به پارلمان نخستین تاثیر سیاسی نبود شهید قاسم سلیمانی است. اکنون ایران وقتی برای از دست دادن به خاطر متحدان یا دوستانی ندارد که نتوانستند میان خود به توافق برسند. برای ایران مهم است که عراق به سمت جنگ داخلی نرود زیرا جغرافیا و ثبات عراق بخشی از امنیت ملی ایران است و صبر راهبردی و واقعگرایی از ویژگیهای سیاست ایران است.
- همان طور که عربستان از دوستان و متحدانش در عراق ناراحت شد، ایران نیز درخصوص دوستان و متحدانش در عراق به همین احساس رسیده است. ایران دیگر نمیتواند اشتباهات و فساد و کوتاهی احزاب و شخصیتهایی وابسته به خود را در عراق تحمل کند.
حادثه دوم برگزاری کنفرانس مخالفان عربستان در تاریخ 12/1/2022 در حومه جنوبی بیروت با نظارت حزب الله لبنان است. حزب الله با این کنفرانس مخالفان عربستان پیامی را به داخل و خارج از لبنان ارسال کرد مبنی بر اینکه وضعیت بد اقتصادی لبنان این حزب را از درگیری رسانهای و سیاسی با هر طرف عربی یا بین المللی که اعتبار و مواضع حزب را تضعیف کند، باز نمیدارد.
مداخله آمریکا درباره آنچه در عراق رخ داد غیر مستقیم و از طریق متحدان آمریکا به ویژه امارات و ترکیه بود. این دو کشور گفته شده، تاثیر محدودی در متحد کردن سنیها دارند. آمریکا برای تغییر جهت به منظور تضمین منافع متحدانش و تقویت آنها در عراق به تلاش و پول بیشتر نیاز نداشت زیرا قبل از انتخابات از طریق براندازی دولت عادل عبدالمهدی و به لرزه درآوردن صف شیعیان به خواستهاش رسیده بود.
اما نه آمریکا و نه متحدانش درخصوص حزب الله قدرتی ندارند، از این رو لبنان و ملت این کشور در معرض باج خواهی از طریق تحریم قرار گرفتهاند.
منبع: رای الیوم / تحریریه دیپلماسی ایرانی/11
نظر شما :