مذاکرات ماه اوت سخت تر از همیشه خواهد بود

نویسنده: ایلیا ج. مغنایر 

دپلماسی ایرانی: ایالات متحده در سایه دولت کنونی آن، استراتژی خود را بدون دست برداشتن از اهداف خود تغییر داده است، به طوری که جنگ های مستقیم نظامی دیگر به سبب هزینه های انسانی و مالی آن، ضروری نیست. دیگر ضرورتی برای حضور نظامی گسترده در خاورمیانه نیست در نتیجه جنگ آینده، جنگ تحریم ها و فتنه‌هاست، ولی به نظر می رسد که موفقیت آن بسیار بیشتر از اشغالگری ها و جنگ های مستقیم نظامی است.

با توجه به اینکه ایران در طول چهل و یک سال در برابر تحریم ها مقاومت کرده بدون اینکه تسلیم شود، آمریکا به سمت منتقل کردن رویارویی به سمت همپیمانان تهران حرکت کرده است که نمایندگان محور مقاومت و از نظر اقتصادی ضعیف تر هستند. در نتیجه روشن است که چکش آمریکایی علیه این طرف ها با تشدید رویارویی نتیجه بخش باشد، اما آیا حرف آخر را واشنگتن خواهد زد یا محور مقاومت؟

سیاست آمریکا بر اساس تجاربی که در خاورمیانه و نتایجی که به همراه داشته است، تغییر می‌کند.

پس از ناکامی در افغانستان و عراق و لبنان و سوریه و شکست این جنگ ها که هزینه های سنگینی داشته، و نیز شکست اهرم داعش در ضربه زدن به محور مقاومت، سیاست آمریکا به سمت فتنه‌های داخلی و جنگ اقتصادی گرایش پیدا کرده است، که هزینه های کمتری برای واشنگتن دارد.

واشنگتن طرح جدیدی برای برخورد با محور مقاومت تهیه کرده است تا آن را پس از شکست تلاشهای قبلی خود تسلیم کند، به همین سبب جامعه عراق به ویژه بزرگترین و قوی ترین طیف یعنی شیعیان را تحریک کرد تا تظاهراتی که بیانگر نارضایتی است از بغداد تا بصره تحت عناوین درخواست برای تامین برق یا بازخواست مسئولان مقصر یا هر شعار دیگری برگزار شود، وضعیتی که آمریکا حتی در رویا هم تصور نمی‌کرد. 

نتایج در عراق هر چه باشد – که یکی از پایه های اساسی محور مقاومت در آن قرار دارد – این کشور در مسیر تندباد قرار گرفته است... هزینه های آمریکا برای ویرانی داخلی عراق در مقایسه با نتایجی که ممکن است به دست آورد، چندان قابل اعتنا نیست.

اما در یمن، پول ملی ارزش خود را از دست داده این در حالی است که نبردهای حمله و گریز در جبهه‌های نظامی ادامه دارد.

در سوریه، قانون قیصر (سزار) تحمیلی از سوی آمریکا که اروپا به آن پیوست، بار سنگینی بر دوش اقتصاد سوریه و پول ملی آن گذاشته و به کمبود نفت و دارو و افزایش قیمت ها و کمبود آن به ویژه پس از اشغال شمال شرقی سوریه از سوی آمریکا و همپیمانانش منجر شده که  این منطقه به مثابه سبد غذایی و انرژی این کشور است.

با این ضربه اقتصادی و تحریم ها که به ملت ضرر می رساند و توان معیشتی آن را تضعیف می کند که بسیار سخت تر از وضعیتی است که در دوران جنگ 10 ساله بوده است.

در لبنان، پول ملی 90 درصد ارزش خود را از دست داده و قیمت ها به شکل جنون آمیزی افزایش یافته و آمریکا به دولت لبنان اجازه نداده است از چین کمک بگیرد یا فضا را به روی طرح های روسیه برای بازسازی زیرساخت ها باز کند.

آمریکا به کشورهای منطقه اجازه نخواهد داد به لبنان کمک مالی کنند، هدف آمریکا، سوق دادن تمام جامعه لبنان به سمت این است که حزب الله را متهم کنند مسئول بحران کنونی به سمت سلاحی است که اسرائیل و طرح های آمریکا را به چالش کشیده است، هدف طرح های آمریکا، تسلیم لبنان و سوریه و عراق و ایران است.

بنابراین چکش آمریکایی با هزینه کم توانسته است از نفوذ خود در منطقه و رابطه با اروپا برای محاصره گروه ها و کشورهایی استفاده کند که با سلطه طلبی و بلندپروازی ها و طرح های اسرائیل مخالف هستند.

در نتیجه سلاح اقتصادی و فتنه داخلی از طریق گرسنه کردن ملت ها و بدون برخورد و تقابل رو در رو با محور مقاومت و گروه های آن نشان داده است که سودمندترین سلاح ایالات متحده برای منحرف کردن نگاه ها از اولویت نبرد اخراج حضورش از منطقه باشد.

این یک استراتژی جدید است که آمریکا تمام وسایل را به کار می برد تا به ایران و همپیمانانش بگوید که تسلیم نشده و پیروزی از آن کسی خواهد بود که تا آخرین لحظه روی پا خود بایستد.

این استراتژی همچنین با مسیر توافق هسته ای مرتبط است در صورتی که محقق شود، بسیار محتمل است که موازنه امور را برهم زند و قدرت همپیمانان ایران را به آنها برگرداند و به آرام شدن جوامع ناآرام عربی کمک کند و این چیزی است که آمریکا می داند، مساله ای که مذاکرات احتمالی آینده در اوت را بسیار دشوار می‌کند.

منبع: الرای (کویت) / تحریریه دیپلماسی ایرانی/11