فیسبوک: روسیه باز هم انتخابات آمریکا را هدف گرفته است

نویسندگان: کوین کالیِر و کِن دیلانیان

دیپلماسی ایرانی: فیس بوک هفته گذشته اعلام کرد برخی از معروف ترین غول های اینترنتی روسیه یک وب سایت خبری راه اندازی کرده اند که روزنامه نگاران مستقل از جمله آمریکایی ها را استخدام می کند. این سایت موسوم به «پیس دیتا / داده های صلح» در سال جاری میلادی راه اندازی شده و تمرکز آن بر پوشش فساد اقتصادی، شرکتی و محیط زیست است. فیس بوک طبق اطلاعاتی که «اف بی آی» به آن داده، دریافته افرادی که سابقه همکاری با آژانس تحقیقات اینترنتی روسیه را داشتند و برخی از تاثیرگذارترین چهره ها در توییتر و فیس بوک که تنش های سیاسی در انتخابات 2016 را رقم زدند، سایت «داده های صلح» را اداره می کنند و حساب های وابسته شناخته شده خود را از بین برده اند.

ناتانیِل گلیچر، رئیس سیاست امنیت سایبری فیس بوک، می گوید هنوز زمان زیادی مانده تا این سایت خبری دنبال کننده داشته باشد: «این، تصور همه ما را تایید می کند: بازیگران روسی سعی دارند انتخابات 2020 و مناظرات عمومی در ایالات متحده را هدف بگیرند و سعی دارند در این زمینه خلاق باشند. اما این مساله همچنین تایید می کند که آنها از این رویه جواب نمی گیرند. روسیه می توانست کارزاری تاثیرگذار و پر سر و صدا مانند آنچه در سال 2016 دیدیم، راه اندازی کند و دستش رو شود، یا می تواند سعی کند کارزاری ظریف تر اجرا کنید و ظاهرا همین کار را کرده است. اما اول اینکه باز هم دستش رو خواهد شد و دوم اینکه وقتی یک کارزار اعمال نفوذ ظریف را اجرایی می کند، به نوعی در جهت عکس هدف خود عمل می کند و چندان مورد توجه قرار نمی گیرد.»

توییتر سه شنبه گذشته به طور جداگانه اعلام کرد پنج حساب مرتبط با سایت «داده های صلح» را به حالت تعلیق درآورد و آنها را «عوامل دولت روسیه» خواند.

بن نیمو که شرکت او با نام «گرافیکا» گزارشی را درباره «داده های صلح» منتشر کرده، می گوید که این سایت رای دهندگان متمایل به چپ را هدف گرفته است: «این، به نظر تلاشی برای هدف گرفتن مخاطبان با گرایش چپ در طیف وسیعی از موضوعات می رسد، مراحل اولیه عملیات اجرایی شده و تاثیر قابل توجهی نداشته است. انتخابات تنها موضوع مورد تمرکز آنها نبود، اما در همان حدی که رویش تمرکز کرده بودند، ظاهرا سعی داشتند درست همانند رویه ای که آژانس تحقیقات اینترنتی در سال 2016 در پیش گرفت، در میان رای دهندگان حزب دموکرات اختلاف ایجاد کنند.»

یک روزنامه نگار آمریکایی که چندین مقاله برای این سایت نوشته، گفت که از پشتیبانی روس ها از این وب سایت اطلاع نداشته و تنها به این دلیل این مقالات را نوشته که دستمزد خوبی برای مطالب به او می داده اند. این روزنامه نگار که خواست نامش فاش نشود، افزود: «آنها از طریق توییتر با من ارتباط برقرار کردند و گفتند اگر برایشان بنویسم، برای هر مقاله 200 دلار می پردازند. من کار خود را در جریان همه گیری کووید 19 از دست داده و حتی برای پرداخت اجاره خود به مشکل برخورده بودم.»

به نظر می رسد که صفحه این سایت خبری در رسانه های اجتماعی چندان مورد توجه قرار نگرفته، اما دلیلش کم کاری سایت نبوده است. یکی از «سرمقاله نویسان» داده های صلح یک شخصیت تخیلی به نام الکس لاکوستا بود که سعی داشت داستان های سایت را با ده ها گروه جناح چپی در فیس بوک به اشتراک بگذارد، اگرچه پست های او در کل کمتر از 200 مرتبه به اشتراک گذاشته شدند.

نقش فیس بوک در ایجاد ارتباط بین این سایت و آژانس تحقیقات اینترنتی که مالک آن ارتباط نزدیکی با ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه، دارد و پیش از انتخابات 2016 مطالبی را به صورت کنترل نشده در فیس بوک و توییتر منتشر می کرد، نشان دهنده یکی از شیوه هایی است که دولت ایالات متحده برای مبارزه با نفوذ آنلاین خارجی در پیش گرفته است. «اف بی آی» کارزار علیه نفوذ آنلاین تحت حمایت دولت را که می تواند به نوعی نقض قوانین ایالات متحده باشد، به طور علنی پیش نمی برد، اما گاهی اوقات به شرکت های رسانه های اجتماعی اطلاعاتی در این زمینه ارائه می دهد. «اف بی آی» در سال 2018 به فیس بوک درباره حساب های آژانس تحقیقات اینترنتی در اینستاگرام و فیس بوک اطلاعات داد و غول رسانه های اجتماعی هم آن حساب ها را حذف کرد.

«اف بی آی» در بیانیه ای اعلام کرده قصد دارد به همکاری خود با شرکت های فناوری ادامه دهد: «اگرچه شرکت های فناوری به طور مستقل درباره محتوای بسترها و ایمنی اعضای خود تصمیم گیری می کنند، اف بی آی به طور فعالانه با شرکای فدرال، مقامات انتخاباتی و بخش خصوصی همکاری می کند تا تهدیدهای خارجی علیه امنیت ملی و روند انتخاباتی را کاهش دهد.»

داده های صلح روزنامه نگاران را در وب سایت مستقل گورو و بدون اینکه به ارتباط خود با روسیه اشاره ای کند، استخدام کرده و از نویسندگان خواسته درباره موضوعاتی همچون «مخالفت با جنگ، فساد، سوء استفاده از قدرت، نقض حقوق بشر، و مواردی مشابه» بنویسند. به گفته لی فاستر، مدیر ارشد عملیات اطلاعاتی در شرکت امنیت سایبری ماندیانت، اگرچه برخی از روزنامه نگاران مستقل در داده های صلح خبرنگاران واقعی بودند، اما برخی از مقاله نویسان آن هم شخصیت های جعلی بودند: «از نظر تشخیص و انتساب، زمانی که یک شخصیت حقیقی مطلبی را می نویسد و برای تاکید بر محتوا تلاش می کند، شناسایی آن در یک عملیات تاثیرگذاری دشوارتر می شود. این مساله امکان تولید محتوای معتبرتر را فراهم می آورد.»

منبع: ان بی سی نیوز / تحریریه دیپلماسی ایرانی 34