بیست و ششمین بخش از سلسله یادداشتهای جدید سرکیس نعوم
حزب الله باید سلاحش را حفظ کند
دیپلماسی ایرانی: امسال برای هشتمین سال متوالی است که دیپلماسی ایرانی یادداشت های سرکیس نعوم را منتشر می کند. این یادداشت ها بعد از سفر وی به امریکا و دیدارش با مقامات فعلی و سابق امریکایی به طور مرتب در روزنامه النهار منتشر شده است. به دلیل تغییراتی که در روزنامه النهار ایجاد شده نتوانستیم به همه این یادداشت ها دسترسی داشته باشیم اما آن دسته از یادداشت هایی که امکان دسترسی به آنها وجود داشته و از اهمیت و جذابیت بالایی برخوردار بوده است را تهیه و منتشر می کنیم. در این جا بیست و ششمین بخش از این یادداشت ها را می خوانید:
یکی از مسئولان سابق امریکایی که در یکی از اداره های مهم سه گانه دولت امریکا بر اوضاع لبنان و اردن و سوریه متمرکز بوده است، حرف خاصی نداشت که به من بگوید اما از من پرسید: «رئیس جمهور میشل عون بعد از انتخابات پایبندی خود را به استراتژی دفاعی که خودش وضع کرده اعلام کرده است، آیا چنین خواهد شد؟» جواب دادم: «در دوران میشل سلیمان، رئیس جمهوری سابق گفت وگویی در «کاخ بعبدا» انجام شد که در آن تمامی طرف های جامعه سیاسی – طایفه ای – مذهبی در لبنان مشارکت داشتند، طی آن توافق شد که لبنان خود را از درگیری های منطقه دور کند و استراتژی دفاعی برای خود تعریف کند. در آن موقع بیانیه ای رسمی در این رابطه اعلام و در رسانه های مختلف منتشر شد. مدت کوتاهی بعد از پایان نشست، نماینده حزب الله گفت که با آن موافق نیست. این مساله بحث و جدلی را میان او با دشمنانش در رسانه ها به وجود آورد، اما به نتیجه نرسید. و به این ترتیب بیانیه و پایبندی به این استراتژی تنها به جوهری روی کاغذ ماند. حالا این آیا به این معناست که حزب الله موضعش را تغییر داده و بعد از پیمانش با میشل عون و حزبش پذیرفته که استراتژی دفاعی که مورد قبول همه است بپذیرد؟ من فکر نمی کنم.»
سپس گفتم: «دبیر کل حزب الله، سید حسن نصرالله دائما بر لزوم حفظ و پایبندی به اصل سه گانه ملت و ارتش و مقاومت تاکید کرده است، اما دشمنانش در داخل با این اصل او مخالفت می کنند. علاوه بر آن روابط حزب الله با «جریان» عون که جبران باسیل، وزیر امور خارجه لبنان ریاستش را بر عهده دارد اختلافاتی را شاهد است که بعضی از آنها علنی شده و بعضی ها هم بدون این که اعلام شوند همه می دانند. البته این بدان معنا نیست که تفاهم میان آنها تمام شده است.»
همچنین گفتم: «آیا حزب الله می تواند الآن و در حالی که جنگ در سوریه رو به پایان است و ایران و حکومت اسد در سوریه امور را تقریبا به طور کامل در دست گرفته اند و از آن طرف اسرائیل و عربستان سعودی و امارات متحده عربی و دیگر کشورها ایستاده اند، از طرف دیگر ترامپ هم با دشمنی ایستاده است، سلاحش را کنار بگذارد و آزادی عملش را فدا کند و صرفا به اوضاع لبنان بپردازد و صرفا یک گروه سیاسی باشد، در حالی که در وضعیت فعلی اش بر کل لبنان مسلط است؟ من بعید می دانم. این را هم بعید می دانم که عون بر چنین چیزی اصرار کند.»
ادامه دارد...
نظر شما :