حقوقدان روهینگیایی برنده جایزه آرورا شد

دیپلماسی ایرانی: جایزه بشردوستانه ۱.۱ میلیون دلاری آرورا (Aurora) برای بیداری انسانیت، امسال به یک حقوقدان روهینگیایی رسید. «چولا اون» از میان ۷۵۰ نامزد از ۱۱۵ کشور جهان توانست این جایزه را که برای سومین سال پیاپی در ارمنستان اهدا می شود، از آن خود کند. این فعال حقوق روهینگیایی ها که سال ها با تبعیض و سرکوب این اقلیت مسلمان در میانمار مبارزه کرده، توانست از میان سه کاندیدای نهایی، نظر هیات منتخب جایزه را برای کسب جایزه ۱.۱ میلیون دلاری آرورا در سال ۲۰۱۸ کسب کند.
«چولا اون» در مراسمی که روزهای ۸ تا ۱۱ ژوئن (۱۸ تا ۲۱ خرداد) در ایروان، پایتخت ارمنستان برگزار شد، از اینکه هیات داوران آرورا چگونه او را یافته و از کار هایش مطلع شده اند، ابراز تعجب کرد؛ گرچه دهه هاست که برای احقاق حقوق مسلمانان روهینگیا تلاش می کند.
به گزارش خبرنگار اعزامی «دیپلماسی ایرانی» به ایروان، چولا اون در کنفرانسی خبری بعد از اهدای جایزه به او گفت: «ما را می خواهند بنگلادشی بخوانند درحالیکه ما میانماری هستیم و می خواهیم میانماری بمانیم. ما تحت تبعیض جدی هستیم، فقط به خاطر اینکه مسلمان هستیم. من ۱۲ سال در زندان بودم؛ نه شغل داشتم و نه غذا. اما معتقدم ما روزی حقوق خود را باز خواهیم یافت.»
چولا اون دهه هاست که برای برابری اجتماعی، آموزش و حقوق بشر اقلیت مسلمان روهینگیایی تلاش می کند و چنانکه وارتان گریگوریان، رئیس بنیاد کارنگی و بنیانگذار جایزه آرورا توضیح داده «ما با یک دولت طرف نیستیم بلکه با گروهی طرفیم که از اعطای شهروندی به آن ها خوددداری می کنند. آن ها نمی خواهند از حکومت جدا شوند بلکه می خواهند بخشی از آن باشند. هیچ اقدامی در عمل برای حفظ حقوق روهینگیایی ها صورت نگرفته است. تلاش ما بازتاب دادن واقعیت مساله و نه یافتن راه حل برای آن است.»

وارتان گریگوریان

جایزه آرورا سه سال است به یاد نجات یافتگان و حامیان جان به دربردگان نسل کشی ارامنه در اوایل قرن بیستم به کنشگران اجتماعی و فعالان جنبش های بشردوستانه اهدا می شود. گریگوریان در کنفرانسی خبری که در هتل هیلتون ایروان برگزار شد، با یادآوری تبعید اجباری و آوارگی زنان و کودکان ارمنی در جریان نسل کشی گفت: «ما با احساس مسئولیت برای کمک به اقدامات بشردوستانه چولا اون به پا می ایستیم. او روزی آرام خواهد گرفت که قوانین بین المللی و دولتی به یاری مردمی بشتابند که تحت ظلم و تبعیض و تبعید قرار گرفته اند. در شرایط تهدیدآمیز چولا اون کار بزرگی می کند که همانا پایه گذاری جنبشی است که به یاری مردم رنج دیده می آید تا زندگی آن ها را به سوی آینده ای روشن هدایت کند.»
چولا اون نیز از مردمی گفت که تحت تبعیض گسترده، قوای خود را از دست داده، امکان تحصیل ندارد و ابراز امیدواری کرد که جایزه آرورا، توجه بین المللی را به نقض سیستماتیک حقوق بشر در جهان و بویژه مسلمانان روهینگیا جلب کرده و شرایط زندگی سخت و طاقت فرسای مردم آن منطقه را به اطلاع افکار عمومی برساند.
مری رابینسون، کمسیر سابق حقوق بشر سازمان ملل و رئیس جمهور اسبق ایرلند که عضو هیات منتخب جایزه آروراست، می گوید: «اقدامات چولا اون تجسم عینی روح حاکم بر جایزه آروراست. تاثیر او برگرفته از مبارزه فردی با بی عدالتی است و ما را به درک این واقعیت هدایت می کند که کمک به مردمی آسیب پذیر و تحت تبعیض چه تاثیرات شگفتی بر جای می گذارد.»
برای اهدای جایزه آرورا سال ۲۰۱۸ چهره های برجسته بین المللی و فعالان حقوق بشر به ارمنستان رفتند؛ شیرین عبادی برنده جایزه صلح نوبل، مری رابینسون رئیس جمهور اسبق ایرلند، گرت اوانس وزیر خارجه سابق استرالیا و رئیس گروه بین الملل، ارنستو سدی یو رئیس جمهور سابق مکزیک، برنار کوشنر بنیانگذار سازمان پزشکان بدون مرز و وزیر خارجه اسبق فرانسه، لرد آرا درزی وزیر بهداشت سابق بریتانیا و سامانتا پاور نماینده آمریکا در سازمان ملل در دولت باراک اوباما.
تام کاتنا، برنده جایزه سال ۲۰۱۷ آرورا و پزشکی که به کمک آوارگان جنگ سودان جنوبی و ۷۵۰ هزار ساکن کوه های نوبا شتافته با تبریک به چولا اون گفته است: «جایزه آرورا نور واقعی بر ساکنان کوه های نوبا تابانده و به احیای روح جمعی مردم و حفظ زندگی آن ها کمک بسزایی کرده است. مفتخرم که برنده جایزه آرورا فرد بشردوستی همچون چولا اون است. به او برای دریافت این جایزه به خاطر تلاش های مهم و خالصانه اش تبریک می گویم.»

تام کاتنا

اما جایزه آرورا ۲۰۱۸ دو کاندیدای نهایی دیگر نیز داشت؛ یکی سونیتا کریشنان فعال حقوق زنان و بنیانگذار موسسه پراجوالا در هند که در ۱۵ سالگی قربانی تجاوز گروهی شد و ۲۷ سال است که در زمینه آگاهی بخشی درباره تجاوز های جنسی علیه زنان و دختران فعالیت می کند. او در نشستی با حضور مهمانان آرورا گفت: «در ۱۵ سالگی تحت تجاوز جنسی قرار گرفتم و این اتفاق زندگی من را تغییر داد. همه من را به چشم گناهکار می دیدند برای جرمی که نکردم اما نخواستم قربانی بمانم، خواستم الهام بخش باشم. اینکه می گویند من قربانی تجاوز شدم، برای فرزندان من مایه ننگ است اما ۲۷ سال تلاش کردم تا نگاه و داوری درباره تجاوز جنسی کودکان را تغییر دهم. با باز کردن درهای آموزش به روی کودکان از تبدیل آن ها به قربانی جنسی جلوگیری می کنم. ما شاهد فروش دختران ۳.۵ ساله هستیم که باید آن ها را نجات دهیم؛ گرچه نجات قربانیان مهم است اما مهم تر تیمار آن هاست. این رسالت من است. من صدای همه قربانیان تجاوز جنسی است. ما هستیم که انتخاب می کنیم. نیمی از اعضای بنیاد من قربانیان و نیمی دیگر نجات یافتگان هستند. ما می خواهیم سکوت دولت را در این باره بشکنیم. در فوریه ۲۰۱۵ من کمپین شرم را راه انداختم تا شهروندان را درباره مساله تجاوز جنسی حساس کنم. ماموریت من پایان دادن به تجاوز های جنسی است.»

سونیتا کریشنان

کاندیدای دیگر هکتور توماس گونزالس کاستیلیون اهل مکزیک بود که اقامتگاه های امنی برای مهاجران آمریکای لاتین فراهم کرده و آن ها را یاری می کند. او در نشستی خبری در ایروان گفت: «افرادی که به خاطر ناتوانی کشورشان را به مقصد آمریکا ترک می کنند دچار انواع مشقت می شوند. در برخی نقاط کشور قاچاقچیان مواد مخدر افراد را گروگان می گیرند و اگر نتوانند پول پرداخت کنند آن ها را می کشند. ما غذا و اقامتگاه شب و کمک های پزشکی در اختیار پناهجویانی قرار می دهیم که با پای پیاده و زخمی راهی مقصد می شوند.» او در سال ۲۰۱۱ موسسه «۷۲ خانه برای پناهجویان» را بنیان گذاشت که روزانه از ۷۰ تا ۸۰ پناهجو پذیرایی و نگهداری می کند. پدر روحانی کاستیلیون از افرادی پذیرایی می کند که به خاطر اعتقادات دینی نهادها و موسسات دیگر آن ها را نمی پذیرند: «ما همیشه این افراد را می پذیریم و برای کاستن رنج آن ها تلاش می کنیم و از آنکه زیر سقف ما می آید نگهداری می کنیم فارغ از اینکه کیست یا چگونه است؟»

هکتور توماس گونزالس کاستیلیون

بانیان جایزه آرورا شامل وارتان گریگوریان، نوبار آفیان و روبن وارطانیان و هیات منتخب از تلاش های هر سه نامزد نهایی و دیگر قهرمانان سختکوش اقدامات بشردوستانه در سراسر جهان تقدیر کردند و فراخوان پیشنهاد افرادی که با پذیرفتن ریسک های بالا و شجاعت مثال زدنی برای نجات جان انسان ها تلاش می کنند، منتشر شد تا در سال آینده جایزه ۱.۱ میلیون دلاری به یکی از این چهره ها تعلق یابد. جایزه آرورا قرار است در ۸ سال متوالی (۲۰۲۳-۲۰۱۵) به نشانه ۸ سال نسل کشی ارمنیان (۱۹۲۳-۱۹۱۵) اهدا شود؛ به آنانی که زندگی خود را به خطر می اندازند تا زندگی دیگران را نجات دهند.

انتشار اولیه: جمعه 25 خرداد 1397 / انتشار مجدد: شنبه 2 تیر 1397