ترامپ به دنبال چیست؟

روزنامه روزان در یادداشتی به قلم مرتضی مکی نوشت: این سیاست حتی در دوره اول ریاست جمهوری باراک اوباما نیز علیه ایران وجود داشت اما در دوره دوم ریاست جمهوری او شاهد نوعی تغییر رویکرد در سیاست خارجی نسبت به تهران بودیم. بر اساس آن سیاست، آمریکا به دنبال تغییر رفتار ایران در برابر تغییر رژیم در تهران بود. 

بر این اساس ایران و آمریکا در پرونده هسته ای با یکدیگر گفتگو کردند اما با پایان رسیدن ریاست جمهوری اوباما و در قدرت قرارگرفتن ترامپ با توجه به شعارها و استراتژی هایی ترامپ تا حدودی سیاست های چند جانبه گرایی در آمریکا کنار گذاشته شد. عدم چند جانبه گرایی تنها در مقابل ایران نیست. این موضوع در کلیه سیاست های سیاسی و اقتصادی آمریکا نسبت به جهان اجرایی شده است. خروج آمریکا از پیمان آب و هوایی پاریس و نفتا و توافق هسته ای با تهران نشان داد که آمریکا به دنبال اجرای نوعی سیاست یک جانبه گرایانه و مقدم دانستن آمریکاست. حضور جان بولتون و پمپئو و سایر افرادی که به تیم ترامپ در حال اضافه شدن هستند نشان می دهد که آمریکا به صورت شفاف به دنبال «رژیم چنج» در مقابل تهران است.

ترامپ به دنبال این است که به برگ برنده ای هرچند کوچک در ارتباط با کره شمالی دست یابد در این صورت با این برگ برنده توانسته کره شمالی را مجبور به اجرای خواست آمریکا کند و به موفقیت خوبی دست یابد. این موضوع در داخل آمریکا و در نظام بین الملل برگ برنده ترامپ خواهد بود البته اگر به این توافق دست نیابد شکست بزرگی را در داخل آمریکا و عرصه بین الملل تحمل خواهد کرد و این شکست باعث لطمه خوردن به پرستیژ ترامپ در عرصه بین المللی خواهد شد. 

این گونه هم نیست که دیدار ترامپ با اون، به توافق جامعی بینجامد. به نظر می رسد این دیدار تنها به توافق کوچکی منجر خواهد شد که امتیازاتی برای کره در بردارد اما ترامپ می کوشد از این دیدار بهره برداری سیاسی و تبلیغاتی کند.

پیش بینی در این مورد چندان منطقی نیست اما تمام اقداماتی که ترامپ علیه جمهوری اسلامی درحال انجام آن است و تحریم های ثانویه و اولیه ای که قصد دارد علیه ایران اعمال نماید و به نوعی قصد دارد طرف های تجاری ایران را وادار کند که روابط تجاری خود را با ایران تعدیل کنند، همه این موارد به این معناست که آمریکا به دنبال آن است که از دریچه اقتصادی اهداف خود را در مقابل ایران به دست آورد.