چه کسی وزیر خارجه ترامپ خواهد شد؟

با مشخص شدن پیروزی دونالد ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا، اکنون محور اصلی توجه بین المللی به روندهای احتمالی دولت وی در آینده معطوف شده است. یکی از موضوعات مهم در این راستا، گزینه های احتمالی وی برای وزارتخانه های مختلف و ترکیب دولت آینده است که در این میان، وزارت خارجه مشخصاً از اهمیت ویژه ای برخوردار است.

 

به گزارش «تابناک»، به فاصله اندکی پس از قطعی شدن پیروزی دونالد ترامپ جمهوری خواه در انتخابات آمریکا، گمانه زنی ها درباره ترکیب دولت وی آغاز شده است. هرچند ترامپ با توجه به پیشینه عمدتاً غیرسیاسی خود، آن کادر سنتی افراد شناخته شده حکومتی و حامیان مالی را همراه خود ندارد، اما کمپین انتخاباتی وی طی ماه های گذشته مشغول بررسی فهرستی از افراد برای وزارتخانه های مختلف بوده است. 

 

در این میان، با توجه به اهمیت وزارت خارجه آمریکا به عنوان یکی از کلیدی ترین وزارتخانه ها در چارچوب دولت این کشور، اینکه ترامپ چه فردی را به عنوان وزیر خارجه انتخاب کند، دارای اهمیت بسیار زیادی است. در حال حاضر، دو نام بیش از دیگران در این عرصه شنیده می شود: نیوت گینگریچ، رئیس پیشین مجلس نمایندگان و باب کورکر، رئیس فعلی کمیته روابط خارجی سنا. پایگاه اینترنتی «پولیتیکو» به جز این دو نام، جان بولتون، نماینده اسبق آمریکا در سازمان ملل را نیز از جمله گزینه های مورد توجه می داند؛ اما در حال حاضر، گینگریچ و کورکر گزینه های اصلی مورد اشاره اکثر منابع هستند. 

 

نیوت گینگریچ

 

نیوت گینگریچ به عنوان یک جمهوری خواه، حوزه انتخابیه ششم جورجیا را از سال ۱۹۷۹ تا زمان استعفایش در سال ۱۹۹۹ در کنگره آمریکا نمایندگی می کرد. او رئیس مجلس نمایندگان ایالات متحده آمریکا در بین سال های ۱۹۹۵ تا ۱۹۹۹ و نامزد کسب کاندیداتوری حزب جمهوری خواه در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا در سال ۲۰۱۲ بود.

 

گینگریچ از جمله رهبران عمده پیروزی حزب جمهوری خواه در انتخابات کنگره سال ۱۹۹۴ بود. در سال ۱۹۹۵، مجله تایم او را به دلیل «پایان دادن به چهار دهه اکثریت حزب دمکرات در مجلس نمایندگان» به عنوان مرد سال معرفی کرد. اما عملکرد ضعیف جمهوری خواهان در انتخابات ۱۹۹۸ کنگره و توبیخ گینگریچ به دلیل نقض اخلاق کاری و فشار از سوی همکاران جمهوری خواه موجب شد او در ۶ نوامبر ۱۹۹۸ از ریاست استعفا کند و در ۳ ژانویه ۱۹۹۹ از مجلس به کلی استعفا بدهد. از آن زمان به بعد، وی بیشتر در بخش خصوصی فعال بوده است.

 

در پی مطرح شدن نام گینگریچ برای وزارت خارجه آمریکا، جاشوا کیتینگ، تحلیلگر آمریکایی با انتشار مطلبی در پایگاه اینترنتی Slate اشاره کرده که هرچند گینگریچ از مدت ها پیش فعالانه در کمپین ترامپ حاضر بوده، اما انتخاب او به این سمت اندکی عجیب به نظر می رسد، زیرا سابقه مواضع او در عرصه سیاست خارجی، نشانگر اختلاف نظرهای جدی با ترامپ است.

 

به عنوان مثال، در حالی که در عرصه تعاملات اقتصادی خارجی، ترامپ طرفدار سیاست های حمایت گرایانه است، گینگریچ از تجارت آزاد حمایت می کند. در حقیقت، وی یکی از معماران اصلی توافقی است که ترامپ آن را «بدترین توافق تجاری تاکنون» خوانده؛ یعنی توافق تجارت آزاد آمریکای شمالی (نفتا). 

 

افزون بر این، در حالی که ترامپ اعلام کرده خواستار توقف مداخله آمریکا در جنگ های خارجی است، گینگریچ به عنوان یک سیاستمدار مداخله جو شناخته می شود. وی در جریان جنگ بوسنی، طرفدار مداخله بیشتر آمریکا بود و همچنین از حامیان حمله آمریکا به عراق شناخته می شد. وی در سال 2012 نیز خواستار افزایش ارسال کمک از سوی آمریکا برای معارضین سوری شد. به طور کلی نیز وی معتقد است آمریکا باید در راستای «ترویج دموکراسی» در جهان بیشتر فعالیت کند. 

 

گفتنی است در موضوع ایران، گینگریچ یکی از تندروترین چهره های آمریکایی شناخته می شد. در یکی از تازه ترین موارد، وی در تاریخ 19 تیر در گردهمایی اعضای گروهک منافقین در پاریس – در کنار چهره هایی چون ترکی الفیصل، شاهزاده ضد ایرانی سعودی – حاضر شد. وی در بخشی از اظهارات خود در این گردهمایی ضمن انتقاد از توافق هسته ای ایران، مدعی شد دادن پول به کسی که «از تروریسم حمایت می کند» عاقلانه نیست.

 

باب کورکر

 

باب کورکر سناتور ایالت تنسی در سنای ایالات متحده آمریکا است که برای نخستین بار در ۳ ژانویه ۲۰۰۷ به عضویت این مجلس درآمد. وی در زمره سناتورهای گروه اول است که تنها دو سال در سنا حضور دارند و در انتخابات بعدی نیز مجدداً می توانند شرکت کنند و تا تاریخ ۳ ژانویه ۲۰۱۹ در این مجلس خواهد بود. کورکر ریاست کمیته روابط خارجی سنا را بر عهده دارد.

 

کورکر تا قبل از ورودش به سنا در سال 2007 هیچ گونه تجربه ای در زمینه سیاست خارجی نداشته است، اما در این سال ها به 64 کشور سفر کرده است. کورکر تا قبل از انتصاب به عنوان رئیس کمیته روابط خارجی سنا، عضو بلندپایه این کمیته بود. کورکر از حامیان جنگ عراق محسوب می شود. وی معتقد بود هرگونه خروج نیروهای نظامی ایالات متحده از عراق باید منوط به بهبود شرایط این کشور باشد.

 

کورکر همچنین با استراتژی دموکرات ها در زمینه جنگ افغانستان مبنی بر افزایش تلاش های غیر نظامی برای بازسازی کشور فقیر و مجهز به سلاح اتمی پاکستان به عنوان کشوری که در تحولات افغانستان نقش دارد، مخالف بود. وی در این زمینه گفته بود: «من هیچ نظری در این رابطه ندارم. فقط باید نیروهای نظامی بیشتری اعزام شوند». 

 

کورکر موافق فشار بیشتر به روسیه به خاطر اقدامات تهاجمی اش در اوکراین است. وی معتقد است که روسیه باید رفتارش را اصلاح کند و ایالات متحده نمی تواند اجازه دهد که این کشور در ادامه تجاوز خود موفق باشد و باید بهای سنگینی پرداخت کند. کورکر یکی از طراحان لایحه افزایش تحریم های روسیه و کمک نظامی 350 میلیون دلاری به اوکراین بود.

 

در رابطه با ایران نیز باید اشاره کرد که کورکر یکی از حامیان اصلی فشار به ایران و اعمال تحریم های جدید است. وی در سال 2013 و پس از حصول توافق موقت ژنو گفته بود: «توافق موقت هیچ کدام از منافع ایران را قربانی نکرد، بلکه ایالات متحده با لغو تحریم ها دست به ریسک بزرگی در معامله با ایران زد. وقتی شما شروع به کاهش تحریم ها می کنید و مردم مشاهده می کنند که ایران کشوری سرکش نیست و عضوی از جامعه بین المللی است، این عجله کردن برای داشتن رابطه با آن ها است. به همین دلیل است که ما نگران توافق موقت هستیم. بدیهی است که ما ناامید شدیم، اما امیدواریم که بتوانیم این روند را معکوس کنیم و به این گونه توافق ها پایان دهیم».