فضای سیاسی - اجتماعی انگلیس خطرناک شده است

نویسنده: دارا لیند

دیپلماسی ایرانی: اگر از تاثیر برند سیاسی دونالد ترامپ، نامزد جنجالی جمهوری خواهان در انتخابات ریاست جمهوری امریکا، بر بیگانه هراسی پوپولیستی نگران هستید، پس باید ببینید همین حالا در انگلیس چه خبر است.

پنجشنبه گذشته جو کاکس، نماینده خوش آتیه پارلمان انگلیس که از حامیان آوارگان سوری نیز بود، توسط یکی از موکلانش به قتل رسید. اگرچه تحقیقات پلیس از قاتل ادامه دارد، اما شواهد اولیه به دست آمده از چندین منبع حاکی از آن است که قاتل با سیاست های ملی گرایانه جناح راست افرای ارتباط داشته است.

جو کاکس، ۴۱ ساله، تنها یک هفته پیش از برگزاری رفراندوم خروج انگلیس از اتحادیه اروپا (برگزیت) یا ماندنش در این اتحادیه به قتل رسید. کارزار برگزیت برای رسیدن به هدفش روش های نادرستی را در پیش گرفته و حامیان خروج انگلیس از اتحادیه اروپا با انگشت گذاشتن بر مساله بحران مهاجرت به نگرانی های ملی گرایانه انگلیسی ها دراین باره دامن می زنند. در میانه این هیاهو، قتل کاکس نه تنها یک تراژدی بود بلکه برای بسیاری از ناظران یک زنگ بیدار باش و هشدار بود.

الکس مَسی، ستون نویس اسپکتیتر، مجله محافظه کار انگلیسی، در ارتباط با قتل کاکس یادداشت زیبایی نوشته است. مَسی در این مطلب بهتر از هر مفسر دیگری رابطه میان لفاظی های آخر الزمانی و خشونت وحشت ناشی از آن را توضیح می دهد. او می نویسد: «وقتی شما خشم (و خشمگین شدن) را تشویق می کنید، نمی توانید زمانی که مردم به خشم آمدند تظاهر کنید متعجب شده اید. نمی توانید برگردید و بگویید «رفیق قرار نبود این حرف ها را جدی بگیری. این فقط یک بازی بود؛ یک شگرد، یک استراتژی برای جمع کردن رای.» وقتی شما بارها و بارها فریاد «شکستن» سر می دهید، زمانی که یک نفر واقعا می شکند نمی توانید متعجب شوید. وقتی شما سیاست را به عنوان مساله مرگ و زندگی جا می زنید، به عنوان مساله ای که بقای ملی را هدف گرفته، تعجب نکنید اگر کسی سخنان شما را جدی گرفت. نه، شما از کسی نخواستید این کار را (کشتن کاکس) انجام دهد، اما کار زیادی هم برای جلوگیری از آن نکردید.

گاهی اوقات لفاظی عواقبی دارد. اگر شما چندین روز، هفته، ماه و سال به مردم بگویید خطری جدی آن ها را تهدید می کند، که کشورشان از آنان دزدیده شده، که به آنان خیانت شده و به دشمن فروخته شده اند، که حق تولد آنان به سرقت رفته است، که مشکل آنان این است که به اندازه کافی دیوانه نیستند، آنگاه در یک لحظه و در جایی، چیزی یا کسی سر به دیوانگی می گذارد و اتفاق وحشتناکی از راه می رسد. ما نمی توانیم جریان هوا را کنترل کنیم اما در سیاست، می توانیم اقلیمی را که قرار است تغییرات در آن اتفاق بیفتد، کنترل کنیم.

جو کاکس چرا کشته شد؟

هنوز نمی دانیم انگیزه قتل کاکس دقیقا چه بوده است. یک مظنون بازداشت شده است. گزارش های اولیه، گرچه تا جایی که یادم هست این گزارش های اولیه چندان قابل استناد نیستند، نشان می دهند فرد مهاجم علاوه بر مشکلات پیشین روانی، با گروه های نئونازی در ایالات متحده و گروه های راست افراطی در انگلیس ارتباط داشته است. دو شاهد عینی که در محل قتل حضور داشته اند، ادعا می کنند قاتل در زمان حمله فریاد زده است: «اول بریتانیا» (گرچه برخی شاهدان نیز این ادعا را رد می کنند).

حال چه قاتل فریاد کشیده باشد چه نه، کاکس در جریان یک عملیات تروریستی منسوب به راست های افراطی کشته شد و فضای سیاسی انگلیس به مرحله ای رسیده است که از مشاهده چنین چیزی متعجب نشود. این واقعه یک هشدار جدی در خود دارد: فضای سیاسی ـ اجتماعی انگلیس آبستن چنین حوادثی است.

پلیس محلی انگلیس پس از قتل، تحقیقات محلی را از یک گروه راست افراطی که با انتشار توئیتی مرگ جو کاکس را تبریک گفته بودند، آغاز کرده است. به ویژه اینکه، یکی دیگر از نمایندگان پارلمان انگلیس نیز تایید کرده که پیش از این واقعه، یک پیام تهدید آمیز حاوی اظهارات نژاد پرستانه دریافت کرده است.

فاراژ: نماد راست های افراطی

می توان گفت، نماد سیاست های راست افراطی در جریان کارزار برگزیت، نایجل فاراژ، رهبر حزب استقلال بریتانیا (یوکیپ) است. یوکیپ به عنوان مهم ترین حزب راستگرای انگلیسی، مانند بسیاری از احزاب راست دیگر در اروپا، به لطف واکنش شدید افکار عمومی به ورود موجی از آوارگان به قاره اروپا قدرت گرفتند.

نایجل فاراژ معتقد است که ترک اتحادیه اروپا برای انگلیس حکم مرگ و زندگی را دارد. او احساس می کند که انگلیس به دلیل مهاجرت گسترده در خطر است و این کشور تا زمانی که عضو اتحادیه اروپا باشد نمی تواند این تهدید را رفع کند. (این باور شاید شما را به یاد کسی بیندازد.)

رهبر حزب یوکیپ همچنین مدعی شده است انگلیس در صورت باقی ماندن در اتحادیه اروپا ویران خواهد شد و دیوید کامرون، نخست وزیر، را متهم کرده که کشورهای دیگر را در اولویت قرار داده است. (این ادعا هم شاید شما را یاد کسی بیندازد.)

واقعیت این است که با نزدیک شدن به زمان برگزاری رفراندوم، موافقان برگزیت بیش از پیش بر روی بحران مهاجرت تاکید می کنند و سیاستمدارانی چون فاراژ تاکنون در لفاظی ها و ارسال این پیام دشمنی موفق بوده اند. به عنوان مثال، پنجشنبه صبح تنها ساعاتی پیش از قتل نماینده پارلمان انگلیس، نایجل فاراژ از یک بیلبورد بزرگ پرده برداری کرد، بیلبوردی که خیل عظیمی از مهاجران خارجی را به تصویر می کشید. مضمون بیلبورد این بود که در صورت ماندن انگلیس در اتحادیه اروپا، این مهاجران انگلیس را تاراج خواهند کرد. استفاده از این بیلبورد واکنش های بسیاری را برانگیخت و دولتمردان جناج چپ انگلیس آن را یادآور «تبلیغات نازی ها» خواندند.

الکس مَسی می نویسد، «نایجل فاراژ مسئول مرگ جو کاکس نیست.» این کاملا درست است اما اگر قیاس مَسی را قرض بگیریم باید بگوییم که سیاستمدارانی چون فاراژ و دونالد ترامپ شاید نتوانند افراد را کنترل کنند، اما کنترل بخشی از فضای جامعه قطعا در اختیار آنان است.

منبع: وکس/ ترجمه: تحریریه دیپلماسی ایرانی/ ۳۰