آمریکاییها هر ۱.۵ روز یک حمله مسلحانه را تجربه میکنند
۱۳۳ تیراندازی جمعی در ۱۶۴ روز
نویسنده: سارا فراستنسون
دیپلماسی ایرانی: در نخستین ساعات روز یکشنبه فردی مسلح افراد حاضر در یک کلوپ شبانه را به رگبار بست و حداقل 50 تن را کشت. گفته می شود این خونبارترین تیراندازی جمعی در تاریخ امریکا است. این یکصد و سی و سومین تیراندازی جمعی تنها در سال 2016 در ایالات متحده است. این واقعه همچنین پانزدهمین تیراندازی جمعی در فلوریدا در سال جاری و چهارمین مورد در شهر اورلاندو است.
آمارهای سازمان غیردولتی Gun Violence Archive که درباره تیراندازی های جمعی در ایالات متحده تحقیق می کند، نشان می دهد که در 164 روز گذشته از سال جاری میلادی آمریکایی ها 76 روز را با خشونت های جمعی مسلحانه و 88 روز را بدون این خشونت ها سپری کرده اند. همچنین در مجموع این حملات در سال جاری 207 تن جان خود را از دست داده اند؛ از جمله قربانیان حمله بامداد یکشنبه در اورلاندو.
سازمان غیردولتی GVA در جمع آوری اطلاعات خود به تعریف پلیس فدرال آمریکا (اف بی آی) از تیراندازی جمعی استناد کرده است. بنا بر تعریف اف بی آی، تیراندازی جمعی واقعه ای است که در آن چهار تن یا بیشتر مورد حمله مسلحانه قرار بگیرند (نه این که لزوماً کشته شوند) همچنین فرد مهاجم شامل این افراد نمی شود. با این حال مهم است که به یاد داشته باشیم، یک تعریف پذیرفته شده جهانی از تیراندازی جمعی وجود ندارد. به همین دلیل است که برخی چون دست اندرکاران روزنامه "یواس تودی" آمریکا معتقدند تیراندازی جمعی واقعه ای است که در آن چهار تن یا بیشتر کشته شده باشند. نشریه مادرجونز نیز با این تعریف موافق است اما تیراندازی های مسلحانه مربوط به فعالیت های باندهای قاچاق، سرقت های مسلحانه یا خشونت های خانگی را از این امر مستثنی می کند. با این حال موسسه غیرانتفاعی GVA در آمار منتشر شده خود این موارد را مستثنی نکرده است.
فلوریدا بیشترین تیراندازی های جمعی را داشته است
گفته می شود ایالت فلوریدا با 15 تیراندازی جمعی در سال جاری میلادی در صدر فهرست ایالت هایی قرار دارد که درگیر چنین خشونت هایی هستند. اطلاعات موسسه GVA نشان می دهد که دو ایالت دیگر نیز وجود دارند که در سال 2016 بیش از 10 تیراندازی جمعی را تجربه کرده اند: کالیفرنیا با 14 مورد و ایلینویز با 11 مورد.
در ایالت فلوریدا چهار مورد از این تیراندازی های جمعی در شهر اورلاندو اتفاق افتاده که شامل تیراندازی خونبار روز یکشنبه نیز می شود. موارد دیگر عبارتند از:
تیراندازی از داخل یک خودرو در ماه آوریل که دو کشته برجای گذاشت
تیراندازی در داخل یک سوپرمارکت در ماه فوریه که در جریان آن چهار تن مجروح شدند
تیراندازی در یک کلوپ شبانه در فوریه که در جریان آن دو تن کشته شدند
5 تیراندازی جمعی تنها در یک روز!
تنها در بیستم فوریه سال جاری، 10 تن در تیراندازی های جمعی در پنج مکان مختلف کشته و 15 تن مجروح شدند. در این روز در تیراندازی در کالامازوی میشیگان شش تن جان خود را از دست دادند، واقعه ای که در سطح ملی توجهات را به خود جلب کرد.
یک نیز مرد در تامپای فلوریدا در یک رستوران به ضرب گلوله کشته شد. همچنین یک مرد آلابامایی در جریان تیراندازی مرتبط با قاچاق مواد مخدر کشته شد و پس از آن هم یک مأمور پلیس در می سی سی پی به ضرب گلوله از پای درآمد.
تیراندازی های جمعی: بخشی از یک مشکل بزرگتر
در مجموع، فارغ از طبقه بندی های مختلف، مرگ های ناشی از تیراندازی های جمعی در ایالات متحده تنها بخش کوچکی از مرگ و میرهای مربوط به خشونت های مسلحانه در این کشور است. مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری تخمین زده اند که تنها در سال 2013 میلادی 33636 نفر بر اثر شلیک گلوله جان خود را از دست داده اند: به عبارتی 92 تن در هر روز. در این سال تنها 502 تن بر اثر تیراندازی های جمعی کشته شده اند که معادل 1.5 درصد از مرگ و میرهای ناشی از خشونت های مسلحانه در این کشور است.
گفته می شود، بیشتر مرگ های مسلحانه در ایالات متحده (21175 مرگ از 33636 مورد در سال 2013) خودکشی هستند و بیشتر مرگ های غیرانتحاری (11208) قتل هستند. باقی موارد جزو موارد تصادفی و تیراندازی های پلیس طبقه بندی می شود.
اگرچه درست است که میزان قتل ها در ایالات متحده به طور تاریخی و بی سابقه ای کاهش یافته است، اما هیچ کشوری مانند امریکا چنین آمار بالایی در زمینه خشونت های مسلحانه ندارد. بنا بر آمار سازمان ملل متحد که توسط روزنامه گاردین منتشر شده، میزان قتل های مسلحانه در ایالات متحده تقریباً شش برابر کانادا، هفت برابر سوئد و بیش از 16 برابر آلمان است. البته این بدان معنا نسیت که آمریکایی ها نباید نگران تیراندازی های جمعی در کشورشان باشند، اما واقعیت این است که تیراندازی های جمعی تنها بخشی از معادله چند مجهولی امریکا در رابطه با آزادی حمل اسلحه و خشونت های مسلحانه است.
منبع: وکس / ترجمه: تحریریه دیپلماسی ایرانی/۳۰
نظر شما :