سوریه را نجات دهید

سرمقاله الاهرام:

کسی فریادرس سوریه نیست؟

دیپلماسی ایرانی: انفجارهای متوالی ای که هر روز در سوریه از تلویزیون مشاهده می کنیم یادآور عمق فجایعی است که برادران سوری ما متحمل شده اند. کسانی که بدون هیچ گناهی کشته می شوند و حتی در ماه مبارک رمضان نیز این ماشین کشتار بی هدف، متوقف نشده است. همین روز شنبه بود که عاملی انتحاری خود را در منطقه سیده زینب منفجر کرد و باعث کشته شدن یک نفر و زخمی شدن ده نفر دیگر شد، داعش مسئولیت آن حادثه را بر عهده گرفت.

بحران سوریه آن چنان شدید شده است که کسی دقیقا نمی داند چه کسی افسرها را می کشد و چه دلیلی پشت این اقدام است یا از آن حمایت می کند.

از این رو ما در برابر جنگی هستیم که در آن دین به عنوان ابزاری برای طمع های مختلف سیاسی جریان های گوناگون استفاده می شود و صد البته هیچ کدام آنها به فکر کودکان و مردان و پیران و جوانانی که زیر حملات بی هدف آنها قربانی می شوند، نیستند. حتی کسی به میلیون ها نفری که از ترس جانشان مجبور به ترک خانه و کاشانه شان شده اند نیز فکر نمی کند.

الآن بعد از گذشت این همه سال و با گذشت کشتارهای خونینی که به نظر نمی رسد در افق راه حلی برای آنها باشد، می بینیم که ظاهرا مذاکرات ژنو راه به جایی نبرده است و فعلا معلق باقی مانده و به این زودی ها نیز قرار نیست مجددا برگزار شود. هیچ کس نمی خواهد از خواسته هایش کوتاه بیاید یا راه حل میانه را بپذیرد تا حداقل کشور از این وضعیت اسف بار عبور کند، از این فراتر حتی آرامشی که به مناسبت ماه مبارک رمضان بر سر آن توافق شده بود نیز راه به جایی نبرده است. پس راه حل چیست؟ آیا راه حلی برای سوریه وجود ندارد؟ آیا واقعا راهی پیدا نمی شود که خونریزی ها پایان یابد؟

به نظر نمی رسد فعلا به هیچ وجه راه حلی وجود داشته باشد که همه بتوانند از آن به نوعی استفاده کنند و به واسطه آن به دور از طمع ها و خواسته های تنگ نظرانه و توطئه هایی که تنها به سود مصالح طرف های خواص چه در داخل چه در خارج است، تلاش کنند سوریه را نجات دهند. اما هدف اول نجات سوریه و نجات آن از ویرانی مهلکی است که به آن دچار شده است. باید سوریه از جنگی که ویرانش کرده است، نجات یابد. باید فریادرسی به داد مصائب سوریه برسد.

منبع: الاهرام / تحریریه دیپلماسی ایرانی/11