انفعال آمریکا در مقابل توان موشکی رقبا

نویسنده: سث کراپسی

دیپلماسی ایرانی: هفته گذشته رسانه ها به طور گسترده به پوشش اخبار مربوط به آزمایش های موشکی نافرجام کره شمالی پرداختند. علی رغم همه رجزخوانی های رژیم کره شمالی، هر دو موشک میان برد مورد آزمایش پس از طی مسافت اندکی سقوط کردند.  اگر

چه اینکه آخرین تلاش کره شمالی در این زمینه با موفقیت رو به رو نشد، اما توانست تیتر اخبار را به خود اختصاص دهد. افزون بر کره شمالی، آزمایش های موشکی دیگری از سوی چین، ایران و روسیه انجام شده و روز به روز نیز در حال افزایش است.

به طور مثال چین در بیست و هفتم آوریل اقدام به آزمایش یک موشک با سرعت ماورای صوت کرد. این موشک میان برد که از سطح متحرک شلیک شد، با هدف تسلیحات ضدماهواره ای ساخته شده است. سرعت این موشک بین 4 هزار تا 7 هزار مایل در ساعت است و قابلیت تخریب عمده سیستم های تدافعی، کشتی ها و ماهواره ها را دارد. هدف چین از برخورداری از موشک های هوایی، زمینی و دریایی با بردهای مختلف و استراتژی «ای2.ای دی» در آسیای پاسفیک اعمال فشار بر دارایی های ارزشمند آمریکا در این منطقه مانند ناوهای هواپیمابر است.

دو دشمن بالقوه دیگر آمریکا، یعنی روسیه و ایران نیز در حال توسعه تسلیحاتی مشابه هستند. در خاورمیانه، ایران پس از اسرائیل بالاترین رتبه را به لحاظ برخورداری از موشک های پیشرفته به خود اختصاص داده است. ایران هم اکنون موشک هایی با برد میانه 1 تا 3 هزار مایل با قابلیت پرتاب از سطح آب دارد که می توانند کشتی های آمریکایی را هدف قرار دهند. خرید سامانه دفاع موشکی اس 300 از روسیه نیز موقعیت را پیچیده تر کرده و امکان حمایت آمریکا از متحدان خود مقابل ایران را دشوارتر ساخته است. در کنار این موضوع جنگ های نیابتی و رد پای ایران در سوریه، عراق و لبنان نیز وجود دارد.

رویکرد روسیه نیز مانند ایران و چین است. این کشور با استفاده از سامانه دفاع موشکی اس400، موشک های کروز و موشک های بالستیک میان برد می تواند توانمندی های آمریکا را در عرصه هوایی زمینی و دریایی تهدید کند. برنامه روسیه برای مدرن سازی صنایع نظامی خود در آوریل 2020 نتیجه خواهد داد. جنگنده های جدید، تانک های پیشرفته و موشک های فوق سریع می تواند نتیجه این بهسازی های صنایع نظامی روسیه باشد.

اما پاسخ دولت اوباما به این اقدامات ضعیف بوده است. در حالی که نیروی نظامی چین، روسیه و ایران در حال توسعه است، دولت اوباما بودجه دفاعی کشور را کاهش داد و به کمیت و کیفیت نیروی نظامی آمریکا و تجهیزات آمریکا ضربه زد. در این شرایط ایجاد بازدارندگی مقابل دشمنان به مراتب دشوارتر است.

نیروی دریایی آمریکا موتور محرکه توان دفاعی آن در آسیا پاسیفیک و عنصر اصلی رویکرد تطبیقی مرحله ای آن به دفاع موشکی است. با این حال ناوگان فعلی با 272 کشتی کوچکترین اندازه ناوگان آمریکا از زمان جنگ جهانی اول تا کنون را تشکیل می دهد. کارتر در زمان ریاست جمهوری خود تصمیم گرفت که با کاهش تعداد کشتی های جنگی، بودجه لازم برای استفاده از تکنولوژی های پیشرفته نظامی را فراهم کند. با این حال عدد فعلی کشتی های جنگی آمریکا به زیر رقم 308 یعنی آنچه در زمان کارتر تخمین زده شده بود، رسیده است.

افزون بر این دولت در زمینه برنامه های دفاع موشکی نیز که از اهمیت فوق العاده ای برخوردار است، سرمایه گذاری لازم را انجام نمی دهد. رئیس جمهور 189 میلیون دلار از بودجه برنامه دفاع موشکی «اس.ام3» کم کرده است و همین می تواند این برنامه را به کلی ناکارآمد کند. این تنها یک جلوه کوچک از غفلت نسبت به اهمیت توان تدافعی آمریکا است. رئیس جمهور بعدی باید هم به جزئیات بودجه نظامی آمریکا و چگونگی تخصیص آن در بخش های مختلف و هم به وضعیت کلی دفاعی ایالات متحده توجه بیشتری داشته باشد.

منبع: بنیاد هادسون/ ترجمه: تحریریه دیپلماسی ایرانی /25