ترامپ و کلینتون؛ گزینه‌های نامطلوب نتانیاهو

نویسنده: بن کسپیت 

دیپلماسی ایرانی: نخست وزیر اسرائیل در خصوص کمپین های انتخاباتی آمریکا بار دیگر خود را در موقعیتی می بیند که به هیچ عنوان نمی پسندد.

در سال 2012 وی جانب میت رامنی، از حزب جمهوری خواه را گرفت. شلدون ادلسون، محرم اسرار نتانیاهو میلیون ها دلار به کمپین جمهوری خواهان کمک کرد و ران درمر، فرد مورد اعتماد نخست وزیر اسرائیل نیز شبکه ای حمایتی برای جمهوری خواهان در میان جامعه یهودیان شکل داد.

در سال 2008 نیز اگرچه نتانیاهو هنوز نخست وزیر نشده بود، اما در مقابل باراک اوباما مخفیانه از پیروزی رقیب جمهوری خواه آن یعنی جان مک کین حمایت می کرد.

این بار اما کاری از دست نتانیاهو ساخته نیست. ترجیح وی برای کاندیداتوری جمهوری خواهان، مارکو روبیو بود. اما وی هم اکنون با دونالد ترامپ طرف است. نتانیاهو و اطرافیانش برای مواجهه با ترامپ آمادگی ندارند. ترامپ تاکنون کاملا خارج از حلقه حاکمیت بوده است و هیچ کس نمی داند که چطور می توان با او همکاری کرد و قواعد بازی هم اکنون چگونه است.

در سمت دموکرات ها نیز اوضاع فرق چندانی ندارد. پس از اوباما، هیلاری کلینتون آخرین کسی است که نتانیاهو دوست دارد وی را در کاخ سفید ببیند. تل آویو با رصد دقیق کمپین های انتخاباتی به این نتیجه رسیده است که کاندیداتوری کلینتون قطعی است.

رقابت میان هیلاری کلینتون و دونالد ترامپ، نتانیاهو را در موقعیتی عجیب قرار داده است. وی هیچ ایده ای در مورد اینکه از کدام یک باید حمایت کند، ندارد.

کلینتون رویکردی خصمانه نسبت به نتانیاهو دارد. نخست وزیر اسرائیل، هیلاری را دشمن قسم خورده خود و بدتر از اوباما می داند و دلیل آن هم اینست که نمی تواند افکار عمومی اسرائیل را علیه وی بر انگیزد.

اخبار حاکی از آن است که هیلاری کلینتون در حال تشکیل تیمی برای بعد از پیروزی خود در مورد موضوعات بین المللی و بویژه موضوعات خاورمیانه است. این تیم شامل چندین کارشناس است که بخش اعظمی از آنها داوطلبانه وارد این کار شده اند و تعداد کمی از آنها نیز در ازای دریافت حقوق به کمپین پیوسته اند.

گزارش های متعددی در این مورد در آمریکا منتشر شده است. اسامی که در این گزارش ها مورد توجه قرار گرفته، زیاد برای نتانیاهو خوشایند نیست: جیک سولیوان، مشاور اوباما در امور توافق هسته ای با ایران و لورا روزنبرگر، مقام سابق وزارت خارجه از جمله این افراد هستند. لئون پانه تا وزیر دفاع سابق آمریکا، میشائیل فلورنوی یکی از مقامات ارشد پیشین وزارت دفاع و نیک برنز معاون پیشین وزارت خارجه از دیگر افرادی هستند که با آنها مشاوره صورت می گیرد. همه این افراد کسانی بوده اند که به نحوی در روابط سرد میان تل آویو و واشنگتن در سال های اخیر دخیل بوده اند.

کلینتون در ارائه دستور کار خود از تشکیل تیمی ویژه برای تمرکز روی موضوع صلح اسرائیل و فلسطین نیز سخن به میان آورده است. همان افرادی که در دوران دولت اوباما روی این موضوع کار می کردند، هم اکنون در تیم پیشنهادی کلینتون نیز حضور دارند. ایان گلدنبرگ، تامارا کافمن، درک کالت، پرم کومار و دیوید ماکووسکی در زمره این افراد هستند. اگرچه همکاری این اشخاص فعلا داوطلبانه است، اما واضح است که در صورت پیروزی کلینتون این افراد به موقعیت های قابل توجهی دست پیدا خواهند کرد.

هدف کلینتون مشخص است: وی به دنبال این است که در صورت پیروزی وقت خود را برای بررسی تجارب پیشین یا انجام اقداماتی مشابه هدر ندهد. در شرایطی که سیاست نتانیاهو اتلاف وقت است، جاه طلبی کلینتون می تواند برای نخست وزیر اسرائیل بسیار نامطلوب باشد. وی روی این که تمرکز رئیس جمهور آمریکا به سایر مسائل سیاسی جلب شده و در این زمینه تصمیم گیری جدی نداشته باشد، حساب کرده بود. وی هشت سال اخیر را با اوباما در حالی گذراند که از هرگونه توافق یا پیاده کردن هرگونه تصمیم و تحولی اجتناب کرد.

آخرین چیزی که نتانیاهو انتظار آن را دارد، رئیس جمهوری است که به امور اشراف کامل داشته و برای آنها برنامه داشته باشد. هیلاری کلینتون به عنوان یک حامی اسرائیل و نه نتانیاهو شناخته می شود.

کلینتون پیشتر در مقام وزیر خارجه تماس ها و ارتباطات با اسرائیل را مدیریت می کرده. وی یکی از کسانی بوده که خواهان توقف شهرک سازی های اسرائیل در کرانه باختری بوده است.

به طور کلی می توان گفت که نتانیاهو به خوبی از دیدگاه کلینتون نسبت به خود اطلاع دارد و شخص نتانیاهو نیز رویکرد مثبتی به کلینتون ندارد. در حال حاضر نخست وزیر اسرائیل در تلاش است که خود را برای هر دو گزینه نامطلوب پیش رو (کلینتون یا ترامپ) آماده کند. اگر هیلاری پیروز میدان شود، وی باید همه استعدادها و توانایی خود را به عهده بگیرد. در این شرایط، حییم سابان که یکی از افراد نزدیک به کلینتون است، نقش محوری را در دست خواهد داشت. وی به عنوان میانجی بین کلینتون و نتانیاهو عمل خواهد کرد.

منبع: المانیتور / ترجمه: تحریریه دیپلماسی ایرانی / 25