متن کامل گزارش آژانس در مورد ایران

دبیرکل آژانس بین المللی انرژی اتمی روزچهارشنبه با انتشار گزارش فصلی تازه اش درمورد ایران، تائید کرد که فرآیند برچیدن سانتریفیوژها دردو سایت نطنز وفردو آغاز شده است وفعالیت های هسته ای درایران تحت نظارت این آژانس ادامه دارد و هیچ انحرافی ازمقاصد صلح آمیز دیده نشده است.

به گزارش ایرنا، ترجمه متن کامل گزارش آژانس به شرح زیر است:

اجرای موافقتنامه پادمان معاهده عدم اشاعه هسته ای (NPT) و مفاد مربوطه قطعنامه های شورای امنیت در جمهوری اسلامی ایران
گزارش «یوکیا آمانو» مدیرکل آژانس بین المللی انرژی اتمی

تحولات عمده

•مدیرکل در تاریخ 20 سپتامبر 2015 میلادی با جناب آقای حسن روحانی رئیس جمهور، جناب آقای صالحی معاون رئیس جمهور و جناب آقای ظریف وزیر امور خارجه درخصوص اجرای نقشه راه دیدار و گفت وگو نمود. آنان همچنین درخصوص موضوعات مربوط به اجرای تعهدات هسته ای برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) از سوی ایران تبادل نظر کردند. علاوه بر این مدیرکل با نمایندگان مجلس ایران ملاقات کرد.

•در تاریخ 20 سپتامبر 2015 میلادی مدیرکل و معاون وی در امور پادمان از مکان خاص موردنظر آژانس در سایت پارچین بازدید کردند. نمونه برداری محیطی طی روزهای منتهی به این بازدید صورت گرفت.

•فعالیتهای مقرر در نقشه راه برای دوره منتهی به 15 اکتبر 2015 میلادی طبق برنامه تکمیل شده اند.

•ایران در تاریخ 18 اکتبر 2015 میلادی به اطلاع آژانس رساند که از روز اجرای برجام، بطور موقت پروتکل الحاقی را در مورد موافقت نامه پادمان خود اعمال و کد اصلاحی 1/3 را کاملا اجرا خواهد کرد.

•در تاریخ 18 اکتبر 2015 میلادی، روز تصویب برجام فرا رسید.

•آژانس فعالیت های مقدماتی مربوط به راستی آزمائی و نظارت بر تعهدات مرتبط هسته ای ایران در چارچوب برجام، شامل راستی آزمائی و نظارت بر اقداماتی که ایران در جهت اجرای آن تعهدات اتخاذ نموده، را آغاز کرده است.

•آژانس به فعالیت نظارت و راستی آزمائی در ارتباط با اقدامات مرتبط هسته ای مندرج در برنامه اقدام مشترک ادامه داده است.

A. مقدمه

1. این گزارش مدیرکل به شورای حکام و همزمان به شورای امنیت درخصوص اجرای موافقتنامه پـادمان معاهده عدم اشاعه سلاح های هسته ای و مفاد مربوطه قطعنامه های شورای امنیت در جمهوری اسلامی ایران (ایران) می باشد. این گزارش همچنین در بردارنده اطلاعاتی در مورد اجرای اقدامات ذیل بیانیه مشترک در مورد یک چارچوب برای همکاری و نقشه راه برای تبیین موضوعات باقیمانده گذشته و حال راجع به برنامه هسته ای ایران (نقشه راه)؛ برنامه اقدام مشترک آنگونه که مجددا تمدید شده و برنامه جامع اقدام مشترک (برجام)؛ می باشد.

2. شورای امنیت تاکید نموده است که اقدامات مورد درخواست شورای حکام در قطعنامه هایش درخصوص ایران الزام آور است. مفاد مربوطه قطعنامه های یادشده شورای امنیت که بر اساس فصل هفتم منشور سازمان ملل تصویب شده اند مطابق شرایط این قطعنامه ها الزام آور هستند. قطعنامه 2231 (2015) شورای امنیت مصوب ماه ژوییه 2015 میلادی شامل عباراتی است که زمینه لغو مفاد قطعنامه های شورای امنیت فراهم می کند.

3. این گزارش به تحولاتی که از آخرین گزارش مدیر کل (GOV/2015/50) به بعد رخ داده و نیز به موضوعاتی که سابقه بیشتری دارند، می پردازد.

B. تحولات اخیر

B.1. شفاف سازی مسائل حل نشده

4. شورای حکام در قطعنامه مورخ نوامبر 2011 خود (GOV/2011/69) تاکید کرد که برای ایران و آژانس ضروری است به منظور حل و فصل فوری همه مسائل محتوایی باقیمانده با هدف روشنگری درخصوص آنها شامل دسترسی به تمامی اطلاعات مربوطه، مستندات، سایت ها‍، مواد و اشخاص در ایران، به گفت وگوهای خود شدت بخشند. شورا در قطعنامه سپتامبر 2012 خود (GOV/2012/50) تصمیم گرفت که همکاری ایران با درخواست های آژانس با هدف حل و فصل همه مسائل باقیمانده به منظور اعاده اعتماد بین المللی نسبت به ماهیت منحصرا صلح آمیز برنامه هسته ای ایران، ضرورت و فوریت دارد.

5. همانگونه که قبلا گزارش گردید، در تاریخ 11 نوامبر 2013 آژانس و ایران یک بیانیه مشترک راجع به چارچوبی برای همکاری (GOV/INF/2013/14) امضاء کردند. در چارچوبی برای همکاری ایران و آژانس توافق کردند در ارتباط با فعالیتهای راستی آزمائی برعهده گرفته شده از سوی آژانس بمنظور حل و فصل همه موضوعات گذشته و حال همکاری بیشتری نموده و چنین فعالیتهائی را بصورت گام به گام به پیش ببرند.

6. همانگونه که قبلاً گزارش گردید، در تاریخ 14 ژوئیه 2015 مدیر کل و جناب آقای علی اکبر صالحی معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان انرژی اتمی در وین نقشه راه را برای تبیین موضوعات گذشته و حال آنگونه که در ضمیمه گزارش مدیر کل در ماه نوامبر 2015 (GOV/2011/65) موجود است، در مورد برنامه هسته ای ایران امضا کردند (نقشه راه).

نقشه راه مبین فعالیت های ضروری بر اساس چارچوب همکاری اتخاذ شده تا بدینوسیله همکاری و گفت وگو بین آژانس و ایران با هدف حل و فصل کلیه موضوعات گذشته و حال که توسط آژانس و ایران حل نشده بود را تسریع و تقویت نماید. (نقشه راه در ضمیمه یک مجدداً آورده شده است).

7. بر اساس نقشه راه، در تاریخ 8 سپتامبر 2015، آژانس پرسش های خود را درخصوص ابهامات مربوط به اطلاعات ارایه شده از سوی ایران در تاریخ 15 اوت 2015، به ایران ارایه نمود.
آژانس و ایران بمنظور رفع این ابهامات در روزهای 15، 16، 17، 19 و 30 سپتامبر 2015 و در 10 و 14 اکتبر 2015 نشست های فنی - کارشناسی برگزار کردند و آژانس در روزهای 9 و 15 اکتبر 2015 مبادرت به فعالیت های پادمانی در برخی مکان های خاص مورد نظر آژانس نمود.

8. در تاریخ 20 سپتامبر 2015، مدیرکل درخصوص اجرای نقشه راه، با جناب آقای حسن روحانی رئیس جمهور و جناب آقای علی اکبر صالحی معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان انرژی اتمی و جناب آقای محمد جواد ظریف وزیر امور خارجه ایران گفتگو نمود.
در این گفت وگوها طرفین در مورد موضوعات مربوط به اجرای تعهدات ایران بر اساس برجام نیز تبادل نظر کردند. در همین تاریخ، مدیرکل در مجلس (پارلمان) با اعضای کمیسیون ویژه بررسی برجام ملاقات نمود.

9. در تاریخ 20 سپتامبر 2015، مدیرکل به همراه آقای ترو واریورانتا معاون مدیرکل و رئیس دپارتمان پادمانها از مکان خاصی از سایت پارچین مورد نظر آژانس بازدید نمودند و طی این بازدید آنان به ساختمان اصلی مورد نظر وارد شدند. آنان نشانه هائی از بازسازی های اخیر مشاهده نمودند. هیچگونه تجهیزاتی در این ساختمان وجود نداشت. در روزهای پیش از بازدید مدیرکل و بر اساس توافق مندرج در نقشه راه، برخی فعالیتهای پادمانی از جمله نمونه برداری محیطی در این مکان خاص انجام شد. کلیه اطلاعات کسب شده از سوی آژانس از این فعالیتها، شامل تجزیه و تحلیل نمونه های محیطی و مشاهدات عینی توسط مدیرکل و معاون مدیرکل از سوی آژانس در حال بررسی و ارزیابی است.

10. در تاریخ 25 سپتامبر 2015، مدیرکل و ظریف وزیر امورخارجه در نیویورک ملاقات و درخصوص اجرای نقشه راه گفت وگو کردند.

11. فعالیتهای مندرج در نقشه راه تا مقطع زمانی 15 اکتبر 2015 بر اساس برنامه تکمیل شده اند.

12. تا تاریخ 15 دسامبر 2015، مدیرکل ارزیابی نهایی درخصوص حل و فصل کلیه موضوعات باقیمانده گذشته و حال بر اساس ضمیمه گزارش مدیرکل در سال 2011 (GOV/2011/65) را جهت اقدام به شورای حکام ارائه خواهد داد.

B.2. برنامه اقدام مشترک

13. همانگونه که قبلا گزارش گردید، در تاریخ 24 نوامبر 2013، یک برنامه اقدام مشترک (JPA) میان چین، فرانسه، آلمان، روسیه، انگلیس و آمریکا (E3+3) و ایران مورد توافق قرار گرفت. بر اساس درخواست E3+3 و ایران و حمایت شورای حکام (منوط به تامین بودجه)، آژانس بر اساس برنامه اقدام مشترک فعالیتهای ضروری نظارت و راستی آزمایی هسته ای، شامل فعالیتهایی اضافه بر فعالیتهای صورت گرفته قبلی بر اساس موافقتنامه پادمانها و قطعنامه های شورای حکام و شورای امنیت را به انجام رساند.
برنامه اقدام مشترک از 20 ژانویه 2014میلادی ابتدائا برای مدت 6 ماه اجرائی شد و از آن زمان تاکنون سه بار تمدید شده که آخرین بار آن بتاریخ 30 ژوئن 2015، زمانیکه E3+3 و ایران از آژانس درخواست نمودند تا از سوی E3+3 و ایران، بر اساس برنامه اقدام مشترک «تا اطلاع ثانوی» به فعالیتهای هسته ای مربوط به نظارت و راستی آزمایی در ایران ادامه دهد.

14. از زمان ارایه گزارش قبلی مدیرکل، آژانس به نظارت و راستی آزمائی در ارتباط با اقدامات مرتبط هسته ای مندرج در برنامه اقدام مشترک ادامه داده است. تامین مالی فعالیتهای مرتبط با برنامه اقدام مشترک از طریق کمک های داوطلبانه از سوی کشورهای عضو بوده است. تا تاریخ 15 نوامبر 2015، تقریباً آژانس 7 میلیون یورو از منابع فرابودجه ای موجود برای تامین مالی فعالیتهای مرتبط با برنامه اقدام مشترک استفاده نمود (در مورد فعالیتهای مرتبط با برجام: به بخش B.3 ذیل مراجعه نمایید) و بر اساس شاخص های موجود، در انتظار تعهدات منابع مالی فرابودجه ای از سوی کشورها عضو، به میزان تقریباً 3/1 میلیون یورو می باشد.

B.3 برنامه جامع اقدام مشترک و قطعنامه 2231 شورای امنیت

15. در تاریخ 14 ژوئیه 105 میلادی، کشورهای 1+5 و ایران درخصوص یک برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) توافق کردند. برجام از جمله بیان می دارد که این (برنامه) بر مبنای اجرای برنامه اقدام مشترک بنا شده و اینکه اجرای کامل این برجام ماهیت منحصرا صلح آمیز برنامه هسته ای ایران را تضمین می کند. مدیرکل از توافق با بیان این مطلب که این (توافق) فعالیت راستی آزمائی بیشتر آژانس در ایران را تسهیل می کند، استقبال نمود.

16. در تاریخ 20 ژوئیه 2015 میلادی شورای امنیت سازمان ملل قطعنامه شماره 2231 (2015) را به تصویب رساند. که در آن از جمله از مدیرکل آژانس بین المللی انرژی اتمی درخواست نمود راستی آزمائی و نظارت لازم بر تعهدات مرتبط هسته ای ایران برای کل دوره تعهدات یادشده درچارچوب برجام را برعهده گیرد؛ تاکید کرد که ایران می بایست همچنانکه آژانس می خواهد بطور کامل همکاری کند تا قادر به حل و فصل همه مسائل باقیمانده که در گزارشات آژانس شناسائی شده اند باشد؛ و درخواست نمود که آژانس و کمیسیون مشترک همانگونه که در برجام مشخص شده، بنحو مناسب، مشورت و تبادل اطلاعات نمایند.

17. همانطوریکه قبلاً گزارش گردید، در تاریخ 25 اوت 2015 میلادی، شورای حکام گزارش مدیرکل درخصوص «راستی آزمائی و نظارت در جمهوری اسلامی ایران در پرتو قطعنامه شماره 2231 (2015) شورای امنیت» (GOV/2015/53 and Corr. 1) را مورد توجه قرار داده و به مدیرکل اجازه داد تا راستی آزمائی و نظارت لازم بر تعهدات مرتبط هسته ای ایران همانگونه که در برجام پیش بینی شده را برای کل دوره تعهدات یادشده در پرتو قطعنامه شماره 2231 (2015) شورای امنیت سازمان ملل، منوط به در اختیار داشتن منابع مالی و منطبق با رویه های پادمانی استاندارد آژانس، اجراء نموده و بر همین اساس گزارش نماید و اجازه داد که آژانس با کمیسیون مشترک همچنانکه در گزارش آمده مشورت و تبادل اطلاعات نماید. دبیرخانه به کشورهای عضو اطلاع داده است که فعالیتهای مندرج در نقشه راه در دوره منتهی به تاریخ 15 اکتبر 2015 تکمیل گردیده است.

18. در تاریخ 18 اکتبر 2015، مدیرکل نامه ای از نماینده دایم ایران نزد آژانس دریافت نمود که طی آن به اطلاع آژانس رساند که متعاقب بند 8 از ضمیمه 5 برجام از روز اجرای برجام، ایران پروتکل الحاقی را تا زمان تصویب توسط مجلس، بطور موقت اجرا خواهد کرد و کد اصلاح شده 1/3 از ترتیبات فرعی موافقتنامه پادمان خود را کاملاً اجرا خواهد کرد.

19. در تاریخ 18 اکتبر 2015، روز تصویب برجام فرا رسید.

20. از زمان گزارش قبلی مدیرکل، آژانس بر اساس برجام فعالیتهای مقدماتی مرتبط با نظارت و بازرسی از تعهدات هسته ای را آغاز نموده است. این فعالیتها شامل ترتیبات آژانس و ایران برای راستی آزمایی و نظارت بر اقدامات ایران در جهت اجرای آن تعهدات از روز تصویب می باشد. از روز تصویب، ایران اتخاذ این اقدامات را تحت نظارت و راستی آزمایی آژانس آغاز کرده است.

C. تاسیسات اعلام شده تحت موافقتنامه پادمان ایران

21. ایران طبق موافقتنامه پادمان خود، وجود 18 تاسیسات هسته ای و 9 مکان خارج از تاسیسات را که مواد هسته ای به طور معمول در آنجا استفاده می شود (LOFs) به آژانس اعلام نموده است (پیوست 3).

با وجودی که بعضی از فعالیتهایی که از سوی ایران در برخی از تاسیسات انجام می شود، همانطور که در ذیل نشان داده می شود، برخلاف قطعنامه های مربوط شورای حکام و شورای امنیت در وضعیت کنونی آنها است، مع ذلک آژانس به راستی‏آزمایی عدم انحراف مواد هسته ای اعلام شده در این تاسیسات و مکانهای خارج از تاسیسات(LOFs) ادامه می دهد‍.

D. فعالیتهای مرتبط با غنی سازی

22. ایران موظف است کلیه فعالیت های مرتبط با غنی سازی را تعلیق نماید. از 20 ژانویه 2014، ایران UF6 غنی شده بالاتر از 5 درصد U-235 را تولید نکرده و تمام ذخایر UF6 غنی شده تا 20 درصد U-235 ایران یا از طریق رقیق سازی و یا تبدیل به اکسید اورانیوم، مورد فرآوری بیشتر قرار گرفته است (پیوست 3 را ببینید). تمام فعالیتهای مرتبط با غنی سازی در تاسیسات اعلام شده ایران تحت پادمان آژانس است و همه مواد هسته ای ‍، آبشارهای نصب شده و ایستگاههای خوراک دهی و کنارگذاری در این تاسیسات تحت اقدامات مراقبتی و نظارتی آژانس قرار دارند.

23. ایران اعلام کرده است که هدف غنی سازی UF6 تا 5 درصد اورانیوم 235، تولید سوخت برای تاسیسات هسته ای اش می باشد. از زمانی که ایران غنی سازی اورانیوم را در تاسیسات اعلام شده خود آغاز نموده است، در آن تاسیسات موارد ذیل را تولید کرده است:

•6/16141کیلوگرم (2/490+ کیلوگرم از زمان گزارش قبلی مدیرکل) UF6 غنی شده تا 5 درصد اورانیوم 235 که 6/8305 کیلوگرم (2/460+ کیلوگرم از زمان گزارش قبلی مدیرکل) آن به شکل UF6 غنی شده تا 5 درصد اورانیوم 235 باقی مانده است و بقیه مشمول فرآوری بیشتر شده اند (پیوست 3 را ببینید).

.D.1 نطنز

24. کارخانه غنی سازی سوخت: کارخانه غنی سازی سوخت (FEP) یک کارخانه غنی سازی برای تولید اورانیوم با غنای پایین (LEU) غنی شده تا 5 درصد اورانیوم 235 می باشد که اولین بار در سال 2007 راه اندازی شد. این کارخانه به سالن تولید A و سالن تولید B تقسیم شده است. مطابق با اطلاعات طراحی ارائه شده توسط ایران، 8 واحد برای سالن تولید A برنامه ریزی شده است که هر واحد شامل 18 آبشار است که در مجموع حدود 25000 سانتریفیوژ در 144 آبشار را شامل می شود. در حال حاضر یک واحد آن دارای سانتریفیوژهای IR-2m، پنج واحد آن دارای سانتریفیوژهای IR-1 می باشد و دو واحد دیگر سانتریفیوژ ندارد. ایران هنوز اطلاعات طراحی مربوط به ساخت سالن تولید B را ارائه نکرده است. آژانس به راستی آزمایی خود برای اطمینان از عدم وجود سانتریفیوژ در سالن B ادامه می دهد.

25. همانطور که قبلا گزارش شده و تا زمان روز پذیرش برجام، در واحدی که در بردارنده سانتریفوژهای IR-2m است، 6 آبشار سانتریفیوژهای IR-2m به طور کامل نصب شده بودند، هیچکدام از این آبشارها با UF6 طبیعی خوراک دهی نشده بودند، و کار نصب مقدماتی 12 آبشار دیگر با سانتریفیوژهای IR-2m در این واحد تکمیل گردیده بود.

26. همانطور که قبلا گزارش شده و تا زمان روز پذیرش برجام، 90 آبشار در پنج واحد حاوی سانتریفیوژهای IR-1 به طور کامل نصب شده بود که 54 آبشار با UF6 طبیعی خوراک دهی می شد و کار نصب مقدماتی 36 آبشار با سانتریفیوژهای IR-1 در دو واحدی که دارای سانتریفیوژ نبودند تکمیل شده بود.

27. از روز تصویب برجام، ایران کار برچیدن سانتریفیوژها و زیرساختهای مرتبط را از سالن A آغاز کرده و آنها را در سالن تولید B تحت راستی آزمایی و نظارت آژانس انبار کرده است.

28. در تاریخ 28 اکتبر 2015 آژانس راستی آزمایی نمود که ایران خوراک دهی UF6 طبیعی به آبشارها را به منظور اندازه گیری فیزیکی موجودی (PIT) سالانه در تاسیسات متوقف کرده بود. در تاریخ 31 اکتبر 2015، آژانس راستی آزمایی فیزیکی موجودی (PIV) را در کارخانه غنی سازی سوخت آغاز نمود تا موجودی اعلام شده توسط ایران در تاریخ 31 اکتبر 2015 را راستی آزمایی نماید. تا تاریخ 16 نوامبر 2015، این عملیات همچنان ادامه دارد.

29. ایران تا تاریخ 31 اکتبر 2015 میزان 177738 کیلوگرم UF6 طبیعی را به آبشارهای FEP از زمان شروع تولید در فوریه 2007 خوراک دهی کرده بود و در مجموع 15525 کیلوگرم UF6 غنی شده تا میزان 5 درصد اورانیوم 235 تولید کرد.

30. تا تاریخ 24 نوامبر 2014، ایران 4118 کیلوگرم UF6 غنی شده تا 2 درصد اورانیوم 235 را به اورانیوم طبیعی رقیق سازی کرده بود.

31. آژانس بر اساس نتایج آنالیز نمونه های محیط زیستی گرفته شده در کارخانه غنی سازی سوخت و سایر فعالیتهای راستی آزمایی نتیجه گرفته است که این تاسیسات همان گونه که از سوی ایران در پرسشنامه اطلاعات طراحی گزارش شده عمل نموده است.

32. کارخانه نیمه صنعتی غنی سازی سوخت (PFEP): کارخانه نیمه صنعتی غنی سازی سوخت جزو تاسیسات تولید اورانیوم با غنای پایین و جزء تاسیسات تحقیقات و توسعه است که نخستین بار در اکتبر 2003 راه اندازی شده است. این تاسیسات می تواند شش آبشار را در خود جای دهد و به دو محوطه تقسیم می شود که یکی برای تولید UF6 غنی سازی شده تا 20 درصد اورانیوم 235 (آبشارهای 1 و 6) تعیین شده و محوطه دیگر برای تحقیق و توسعه (آبشارهای 2 ، 3 ، 4 و 5) تعیین شده است.

33. محوطه تولید: همان طور که در گزارش قبلی مدیر کل نشان داده شد، از زمان اجرای برنامه اقدام مشترک، ایران خوراک دهی به آبشارهای 1 و 6 با UF6 با غنای 5% اورانیوم 235 را متوقف کرده و در عوض آبشارها را با UF6 طبیعی خوراک دهی می کند. از زمانی که برنامه اقدام مشترک اجرایی شد ایران آبشارهای 1 و 6 را به صورت به هم متصل به کار نیانداخته است.

34. بین 20 ژانویه 2014 و 21 آگوست 2015، ایران 2/1425 کیلوگرم UF6 طبیعی را به آبشارهای 1 و 6 در کارخانه نیمه صنعتی غنی سازی سوخت خوراک دهی کرده و در مجموع 4/136 کیلوگرم UF6 با غنای 5% اورانیوم 235 تولید نمود.

35. همانطور که قبلا گزارش شد، ایران در تاریخ 22 آگوست 2015 یک آزمایش مشتمل بر تزریق اورانیوم تضعیف شده به آبشارهای 6 را آغاز کرد، در حالی که آبشار 1 تحت خلاء باقی ماند. در 10 اکتبر 2015، ایران این تزریق را متوقف کرد. محصول و دنباله ها در پایان فرآیند مجددا ترکیب شدند.

36. در تاریخ 25 اکتبر 2015، آژانس یک PIV را در کارخانه غنی سازی سوخت آغاز کرد تا موجودی اعلام شده توسط ایران در تاریخ 25 اکتبر 2015 را راستی آزمایی نماید. تا تاریخ 16 نوامبر 2015، این عملیات همچنان ادامه دارد.

37. محوطه تحقیق و توسعه: از زمان گزارش قبلی مدیرکل، ایران به طور متناوب UF6 طبیعی را به سانتریفیوژهای IR-6s به عنوان ماشین های مجزا و به سانتـــریفیوژهایIR-1 ،IR-2m ، IR-4 و IR-6، بعضی اوقات به ماشین های مجزا و گاهی به آبشارهایی با اندازه های گوناگون خوراک دهی کرده است. آژانس تایید کرده است که یک سانتریفیوژ IR-5 و یک پیش نمونه سانتریفیوژ IR-8 در جای خود برقرار مانده است ولی بدون اتصال می باشد.

38. بین 18 آگوست 2015 و 25 اکتبر 2015، تقریباً در مجموع 7/370 کیلوگرم UF6 طبیعی به سانتریفیوژ های محوطه تحقیق و توسعه خوراک دهی شده است اما به دلیل اینکه محصول و دور ریز آن در پایان فرآیند دوباره ترکیب شده اند، هیچ اورانیوم با غنای پایینی کنار گذاشته نشده است.

39. براساس نتایج آنالیز نمونه های زیست محیطی در کارخانه نیمه صنعتی غنی سازی سوخت و سایر اقدامات راستی آزمایی، آژانس نتیجه گرفته است که تاسیسات، همانطور که ایران در پرسشنامه اطلاعات طراحی(DIQ) مربوطه اعلام نموده، فعالیت کرده است.

D.2. فوردو

40. کارخانه غنی سازی سوخت فردو: کارخانه غنی سازی سوخت فردو یک کارخانه غنی سازی با استفاده از سانتریفیوژ برای تولید UF6 غنی شده تا 5 درصد اورانیوم 235 می باشد. این تاسیسات که برای اولین بار در سال 2011 راه اندازی شد به نحوی طراحی شده است که 2976 سانتریفیوژ را در 16 آبشار در بر می گیرد و بین واحد یک و واحد دو تقسیم شده اند. همه سانتریفیوژهایی که نصب شده‏اند از نوع ماشینهای IR-1 هستند.

41. همان طور که قبلا گزارش شد، از زمان اجرای برنامه اقدام مشترک، ایران خوراک دهی چهار آبشار واحد دو با UF6 غنی شده تا 5 درصد اورانیوم 235 را که قبلا برای این منظور بکار گرفته شده بود متوقف کرد و در عوض از آن زمان شروع به خوراک دهی آنها با UF6 طبیعی کرده است. ایران در همان دوره زمانی این آبشارها را به نحوی که به هم متصل شده باشند، به کار نگرفته است. هیچ یک از 12 آبشار دیگر در کارخانه غنی سازی سوخت فردو (FFEP) با UF6 خوراک دهی نشده بودند.

42. از روز تصویب ایران برداشتن سانتریفیوژها و ساختارهای وابسته به آنهارا تحت راستی آزمایی و کنترل آژانس شروع نموده است. سانتریفیوژهای برداشته شده و ساختارها در یک سالن آبشار در FFEP باقی مانده اند.

43. ایران بین تاریخ های 20 ژانویه 2014 و 25 اکتبر 2015 مقدار 3/3942 کیلوگرم UF6 طبیعی را به داخل آبشارهای کارخانه غنی سازی سوخت فردو خوراک دهی کرده و مجموع 6/364 کیلوگرم UF6 غنی شده تا 5 درصد اورانیوم 235 را تولید نمود.

44. ایران خوراک دهی به آبشارها در FFEP را در 25 اکتبر 2015 در راستای آماده سازی برای PIT متوقف نموده است. در همان تاریخ آژانس یک راستی آزمایی موجودی فیزیکی در FFEP انجام داده تا موجودی اعلام شده توسط ایران در تاریخ 25 اکتبر 2015 را راستی آزمایی نماید. از تاریخ 16 نوامبر 2015 این راستی آزمایی موجودی فیزیکی در حال انجام است.

45. بر اساس نتایج تحلیل نمونه های زیست محیطی در تأسیسات فردو و سایر اقدامات راستی آزمایی، آژانس به این نتیجه رسیده است که این تأسیسات همان گونه که ایران در پرسشنامه اطلاعات طراحی (DIQ) برای تاسیسات فردو اعلام داشته فعالیت نموده است.

D.3- سایر فعالیت های مرتبط با غنی سازی

46. ایران به تأمین دسترسی مدیریت شده منظم آژانس به کارگاه های مونتاژ سانتریفیوژ، کارگاه های تولید روتور سانتریفیوژ و تأسیسات انبار کالا ادامه می دهد. چنین دسترسی ، به همراه اطلاعات مورد توافق متقابل مربوط به آن، همچنین در پی یکی از اقدامات عملی توافق شده در ارتباط با چارچوب همکاری توسط ایران تأمین شد. به عنوان بخشی از این دسترسی مدیریت شده، ایران همچنین موجودی قطعات روتور سانتریفیوژ که قرار است جایگزین سانتریفیوژهای خراب شوند را برای آژانس تأمین نمود. آژانس اطلاعات تأمین شده توسط ایران را تجزیه و تحلیل نموده است و طبق درخواست، اطلاعات تکمیلی اضافی دریافت کرده است. بر اساس تجزیه و تحلیل کلیه اطلاعات تأمین شده توسط ایران و نیز طبق دسترسی مدیریت شده و دیگر فعالیت های راستی آزمایی انجام شده توسط آژانس، آژانس می تواند تایید کند که از زمان اجرایی شدن برنامه اقدام مشترک، تولید و مونتاژ روتور سانتریفیوژ با برنامه ایران برای جایگزینی سانتریفیوژهای خراب سازگار است.

E. فعالیتهای بازفرآوری

47. ایران موظف است، فعالیتهای بازفرآوری خود شامل تحقیق و توسعه را به حال تعلیق در آورد. همانگونه که قبلاً گزارش شده، ایران در ژانویه 2014 اعلام کرد که «در طول مرحله اول بازه زمانی (6 ماه)، ایران در مراحل مربوط به فعالیتهای بازفرآوری یا ساخت یک تأسیسات قادر به بازفرآوری مشغول نخواهد شد.»

ایران در نامه ای به آژانس به تاریخ 27 اوت2014 خاطر نشان ساخته است که این اقدام داوطلبانه در راستای تمدید برنامه اقدام مشترک (JPA) تمدید شده است.

48. آژانس نظارت خود را بر کاربرد سلول های داغ در راکتور تحقیقاتی تهران (TRR) و تأسیسات تولید رادیوایزوتوپ مولیبدن، ید و زینون (MIX) ادامه داده است. آژانس در تاریخ 15 نوامبر 2015 یک بازرسی و یک راستی آزمایی اطلاعات طراحی (DIV) را در رآکتور تحقیقاتی تهران و در تاریخ 14 نوامبر 2015 یک راستی آزمایی اطلاعات طراحی (DIV) را در تاسیسات MIX انجام داد.
آژانس می تواند تایید کند که هیچگونه فعالیت جاری مرتبط با بازفرآوری در رآکتور تحقیقاتی تهران، تأسیسات MIX و دیگر تأسیساتی که آژانس در ایران به آنها دسترسی دارد، وجود ندارد.

F. پروژه های مرتبط با آب سنگین

49. ایران ملزم است، کار بر روی تمامی پروژه های مرتبط با آب سنگین را به حالت تعلیق درآورد. ایران از زمان اجرای برنامه اقدام مشترک، نه هیچگونه قطعات اصلی در رآکتور IR-40 نصب کرده و نه مجموعه های سوخت هسته ای برای رآکتور IR-40 در کارخانه تولید سوخت (FMP) تولید کرده است.

50. رآکتور IR-40: رآکتور IR-40 که تحت پادمان آژانس قرار دارد، یک رآکتور تحقیقاتی متوسط آب سنگین 40 مگاواتی است که برای گنجایش 150 مجموعه سوخت حاوی اورانیوم طبیعی به شکل UO2 طراحی شده است.

51. آژانس در تاریخ 16 نوامبر 2015 میلادی یک راستی آزمایی اطلاعات طراحی (DIV) در رآکتور IR-40 انجام داد و مشاهده نمود که از زمان گزارش قبلی مدیر کل هیچ یک از قطعات اصلی باقیمانده رآکتور نصب نشده اند. همان گونه که قبلاً گزارش شده است، متعاقب یکی از اقدامات عملی توافق شده در ارتباط با چارچوب همکاری، ایران در ماه اوت 2014 یک رهیافت پادمانی برای رآکتور IR-40 را با آژانس نهایی کرد.

52. کارخانه تولید آب سنگین: کارخانه تولید آب سنگین (HWPP) تأسیساتی برای تولید آب سنگین با ظرفیت طراحی سالانه تولید 16 تن آب سنگین مخصوص رآکتور است.

53. همانگونه که قبلاً گزارش شد، اگر چه HWPP تحت پادمان آژانس نیست اما در تاریخ 8 دسامبر 2013 موضوع دسترسی مدیریت شده از سوی آژانس قرار گرفت. در طول دوره دسترسی مدیریت شده، ایران همچنین اطلاعات مربوطه مورد توافق دو طرف را به آژانس ارائه داد. علاوه بر آن، دسترسی به محل ذخیره آب سنگین در تأسیسات تبدیل اورانیوم (UCF) در اصفهان در فوریه 2014، آژانس را قادر ساخت تا مشخصات آب سنگین را تعیین نمایند.

G. تبدیل اورانیوم و تولید سوخت

54. ایران در تأسیسات تبدیل اورانیوم (UCF)، کارخانه پودر دی اکسید اورانیوم غنی شده (EUPP)، کارخانه تولید سوخت (FMP) و کارخانه تولید صفحه سوخت (FPFP) در اصفهان شماری از فعالیتها را به شرح ذیل انجام می دهد که ملزم به تعلیق آنها می باشد، هر چند که تأسیسات مزبور تحت پادمان آژانس قرار دارند.

55. ایران از زمان شروع تبدیل و تولید سوخت در تأسیسات اعلام شده خود، از جمله اقدامات زیر را معمول داشته است:

• 550 تن UF6 طبیعی را در تاسیسات تبدیل اورانیوم (UCF) تولید نموده که 185 تن آن به کارخانه غنی سازی سوخت (FEP) انتقال یافته است.

• 8/13 تن اورانیوم طبیعی به شکل UO2 را در تاسیسات تبدیل اورانیوم (UCF) تولید نموده که 2/13 تن آن به کارخانه تولید سوخت (FMP) انتقال یافته است.

• 8538 کیلوگرم UF6 طبیعی، 12689 کیلوگرم UF6 غنی شده تا غنای 5% اورانیوم 235، 10769 کیلوگرم از اورانیوم تهی شده را به EUPP منتقل کرده است.

• 4334 کیلوگرم UF6 غنی شده تا غنای 5% اورانیوم 235 را به فرآیند تبدیل تزریق کرده است.

• 53 کیلوگرم از UF6 غنی شده تا غنای 34/3 درصد اورانیوم 235 را به فرآیند تبدیل تحقیق و توسعه تزریق کرده است و 24 کیلوگرم اورانیوم را به شکل UO2 تولید نموده است.

• 2/337 کیلوگرم از UF6 غنی شده تا غنای20% اورانیوم 235 را به فرآیند تبدیل در کارخانه تولید صفحه سوخت (FPFP) تزریق کرده و 8/162 کیلوگرم اورانیوم به شکل U3O8 تولید کرده است.

• 95.9 کیلوگرم از اورانیم به شکل پسماند مایع، جامد و قطعات سوخت را به فرایند تبدیل خوراک دهی نموده و 44.7 کیلوگرم از اورانیم به شکل U3O8 تولید نموده است.

• 156 کیلوگرم اورانیوم به شکل U3O8 را در کارخانه تولید صفحه سوخت (FPFP) برای ساخت اقلام سوختی جهت رآکتور تحقیقاتی تهران (TRR) مورد استفاده قرار داده است.

56. تأسیسات تبدیل اورانیوم: تأسیسات تبدیل اورانیوم (UCF) تأسیساتی تبدیلی برای تولید هم UF6 طبیعی و هم UO2 طبیعی از کنسانتره سنگ اورانیوم (UOC) است. طبق برنامه ریزی انجام شده تأسیسات تبدیل اورانیوم همچنین UF4 را از UF6 ضعیف شده و قالب های فلزی اورانیوم را از UF4 طبیعی و ضعیف شده تولید خواهد کرد.

57. از ژانویه 2014، ایران نه اورانیوم طبیعی به شکل UO2 را از طریق تبدیل UOC در تأسیسات تبدیل اورانیوم (UCF) تولید کرده است و نه هر گونه اورانیوم طبیعی به شکل UO2 را از تأسیسات تبدیل اورانیوم (UCF) به کارخانه تولید سوخت (FMP) منتقل کرده است.

58. همان گونه که قبلاً گزارش شد، ایران در حال اجرای فعالیتهای تحقیق و توسعه در UCF بر روی بازیافت اورانیم از پسماند مایع و جامد ناشی از فعالیت های تبدیل در تأسیسات تبدیل اورانیوم (UCF) می باشد.

آژانس در 15 نوامبر 2015 مشاهده نمود که بازیابی اورانیوم از چنین پسماند مایعی در جریان است. از گزارش قبلی مدیر کل ایران تحقیق و توسعه در UCF را بر روی تولید UO2 با استفاده از مواد UO2F2 با غنای پائین تولید شده در EUPP شروع کرده است.

59. مابین 13 و 17 ژوئن، آژانس یک PIV در UCF به منظور راستی آزمایی موجودی اعلام شده توسط ایران در 12 ژوئن 2015 انجام داد. نتایج PIV در حال ارزیابی توسط آژانس می باشد.

60. کارخانه پودر دی اکسید اورانیوم غنی شده (EUPP :(EUPP تاسیساتی برای تبدیل UF6 غنی شده تا غنای 5% اورانیوم U-235 به پودر UO2 می باشد. همانگونه که قبلاً گزارش شده است، ایران در می 2014 فعالیت این تاسیسات را با استفاده از اورانیوم طبیعی آغاز نمود. به عنوان بخشی از این فعالیت، ایران تا تاریخ 9 نوامبر 2015 میلادی در مجموع 6319 کیلوگرم UF6 طبیعی را به فرآیند تبدیل تزریق کرده و 8/1828 کیلوگرم اورانیوم به شکل دی اکسید اورانیوم (UO2) را تولید کرده است. از زمان شروع فعالیت این کارخانه در جولای 2014، و تا 9 نوامبر 2015 ایران 4334 کیلوگرم UF6 غنی شده تا غنای 5% اورانیوم U-235 را برای تولید دی اکسید اورانیوم (UO2) به فرآیند تبدیل تزریق کرده است و مقدار 2330 کیلوگرم از اورانیم به شکل UO2 تولید کرده است.

61. از گزارش قبلی مدیر کل ایران از تاریخ 9 نوامبر 2015 ایران خوراک دهی UF6 تهی شده را به فرایند تبدیل در EUPP آغاز نموده و در مجموع به میزان 8650 کیلوگرم به فرایند تبدیل خوراک دهی نموده و 5839 کیلوگرم از اورانیم به شکل UO2F2 تولید نموده است.

62. بر اساس یک راستی‎‏آزمایی فیزیکی موجودی (PIV) که توسط آژانس بین تاریخ 4 و 6 آوریل 2015 را در کارخانه پودر دی اکسید اورانیوم غنی شده (EUPP) انجام شده است آژانس راستی آزمائی نمود که در محدوده عدم قطعیت اندازه گیری که بطور معمول برای این گونه تاسیسات می باشد، موجودی همانگونه که ایران در 3 اوریل 2015 اعلام نموده می باشد.

63. کارخانه تولید سوخت (FMP): کارخانه تولید سوخت، تاسیساتی است که برای نیروگاه ها و رآکتورهای تحقیقاتی مجموعه های سوخت هسته ای تولید می کند (پیوست 3 را ملاحظه نمایید).

64. همانگونه که در قبل گزارش شده بود،ایران در نامه ای در فوریه 2015 آژانس را از قصد خود برای انجام یک آزمایش رسوب پذیری نمونه پودر UO2 (غنی شده و طبیعی) به شکل قرص های UO2 نمونه VVER که به همین منظور آنها را تولید می کند آگاه نمود. آژانس در تاریخ 10 نوامبر 2015 راستی آزمایی نمود که تولید نمونه های قرص های دی اکسید اورانیوم (UO2) نوع LEU VVER در حال انجام است. آژانس همچنین راستی آزمای نمود که قرص های با غنای پائین تولید شده در سه مجموعه میله های سوخت با غنای متفاوت قرار گرفته اند که برای کالیبراسیون گاما اسکنر میله سوخت استفاده خواهد شد.

65. آژانس مابین 11 و 15 نوامبر 2015 یک بازرسی و یک مورد راستی آزمایی اطلاعات طراحی (DIV) را در کارخانه تولید سوخت (FMP) انجام داد و تایید کرد که ایران هنوز تولید مجموعه های سوخت هسته ای با استفاده از دی اکسید اورانیوم طبیعی (UO2) برای رآکتور IR-40 را انجام نمی دهد و این که همه مجموعه های سوختی که قبلاً تولید شده بودند در کارخانه تولید سوخت (FMP) باقی مانده اند.

66. کارخانه ساخت صفحه سوخت (FPFP): کارخانه ساخت صفحه سوخت، تاسیساتی است که UF6 غنی شده تا غنای 20 درصد اورانیوم U-235 را به U3O8 تبدیل و مجموعه های سوخت ساخته شده از صفحات سوخت حاوی U3O8 را تولید می کند (پیوست 3 را ملاحظه نمایید).

67. همان گونه که قبلاً گزارش شد، ایران در ژانویه 2014 اعلام کرد که «در خلال مرحله اول بازه زمانی (6 ماه)، ایران اعلام می دارد که هیچگونه خط بازتبدیل برای بازتبدیل اکسید اورانیوم غنی شده تا 20 درصد U-235 به UF6 غنی شده تا 20 درصد U-235 وجود ندارد.»
ایران در نامه ای به آژانس به تاریخ 27 اوت2014 خاطرنشان ساخت که این اقدام داوطلبانه در راستای تمدید برنامه اقدام مشترک (JPA) تمدید شده است.
آژانس در 8 و 9 نوامبر 2015 یک مورد بازرسی و یک مورد راستی آزمایی اطلاعات طراحی (DIV) از کارخانه تولید صفحه سوخت (FPFP) انجام داد که طی آن تایید نمود که هیچ خط فرآوری در کارخانه برای بازتبدیل اکسید اورانیوم به UF6 وجود ندارد.

68. همان گونه که قبلاً گزارش شده است، ایران در مجموع میزان 2/337 کیلوگرم UF6 غنی شده تا غنای 20 درصد اورانیوم U-235 را به فرآیند تبدیل کارخانه ساخت صفحه سوخت (FPFP) تزریق نموده است. ایران تا تاریخ 7 نوامبر 2015 مقدار 8/162 کیلوگرم اورانیوم به شکل U3O8 تولید و پسماندهای جامد و مایع حاوی 4/55 کیلوگرم اورانیوم ایجاد کرده است. باقیمانده اورانیوم نیز که به فرآیند تزریق شده بود همچنان در فرآیند و در پسماند باقی مانده است.

69. از مقدار 8/162 کیلوگرم اورانیوم به شکل U3O8، ایران 6/125 کیلوگرم آن را برای ساخت اقلام سوخت برای رآکتور تحقیقاتی تهران (TRR) مورد استفاده قرار داده و 33 کیلو گرم پسماند جامد تولید نموده است.از قطعات سوخت تولید شده با استفاده از 6/125 کیلوگرم از اورانیم ایران پسماند قطعات سوخت شامل 3/17 کیلوگرم از اورانیم را اعلام نموده است.

70. ایران 9/95 کیلوگرم از اورانیم به فرم پسماندهای مایع، جامد و قطعات سوخت را به فرایند بازیابی اورانیم خوراک دهی نموده که 7/44 کیلوگرم از اورانیم به شکل U3O8 و به میزان 8/11 کیلوگرم از پسماند مایع و جامد اورانیم تولید کرده است. تا تاریخ 7 نوامبر 2015 ایران 4/30 کیلوگرم اورانیم از این 7/44 کیلوگرم را برای تولید قطعات سوخت راکتور تحقیقاتی تهران استفاده نموده است. از همان تاریخ ایران بازیافت اورانیم از همه پسماندهای مایع، جامد و قطعات سوخت را در FPFP متوقف نموده است.

71. آژانس تایید نموده است که ایران تا تاریخ 7 نوامبر 2015 یک مجموعه سوخت آزمایشگاهی و 39 مجموعه سوخت از نوع رآکتور تحقیقاتی تهران (TRR) را در کارخانه تولید صفحه سوخت (FPFP) تولید کرده است. تا تاریخ 15 نوامبر 2015 مجموعه سوخت آزمایشگاهی و تعداد 29 مورد از این مجموعه های سوخت به رآکتور تح