نگرانی مقامات پیشین کاخ سفید از توافق با ایران

شماری از مقامات پیشین کاخ سفید و سیاستمداران و اندیشمندان آمریکایی درباره مذاکرات هسته ای دولت اوباما با ایران ، نامه ای به رئیس جمهور آمریکا نوشتند.

به گزارش مونیتورینگ خبرگزاری صدا و سیما بر اساس اعلام پایگاه اینترنتی موسسه واشتگتن ( www.washingtoninstitute.org ) در این نامه آمده است:

توافق هسته ای با ایران هنوز حاصل نشده است. مذاکرات همچنان ادامه دارد. ضرب الاجل تعیین شده برای دست یابی به توافقنامه هسته ای 30 ماه ژوئن است. ما اطلاعات زیادی درباره این توافقنامه احتمالی داریم. بیشتر ما ترجیح می دهیم توافقی قاطع تر با ایران حاصل شود.
این توافقنامه سبب جلوگیری ایران از دست یابی به قابلیت ساخت تسلیحات هسته ای نمی شود. در این توافق از ایران خواسته نشده است زیرساخت های غنی سازی خود را برچیند. بلکه تنها به مدت 10 تا 15 سال سبب محدود شدن قابلیت های ایران در این زمینه می شود. این توافقنامه خواستار شفافیت و بازرسی با هدف بازداشتن و منصرف کردن ایران از ساخت یک سلاح هسته ای شده است.
اما این توافقنامه حاوی راهبردی جامع در قبال ایران نیست. در این توافقنامه به موضوع حمایت ایران از سازمان های تروریستی - همانند حزب الله و حماس - ، مداخله های تهران در عراق، سوریه، لبنان و یمن ( استیلای منطقه ای ایران ) ، زرادخانه موشک های بالستیک ایران یا سرکوب شهروندان این کشور اشاره نشده است . دولت آمریکا امیدوار است دست یابی به توافقنامه هسته ای بتواند بر سیاست های ایران در قبال موضوعات یاد شده تأثیری مثبت داشته باشد.
ما در این باره نگران هستیم که مذاکرات کنونی هسته ای، نتواند سبب شود استانداردهای خود دولت در زمینه دست یابی به توافقی « خوب » رعایت شود.
ما در دیدگاهمان برای جلوگیری و منصرف کردن ایران از ساخت یک سلاح هسته ای متحد هستیم و بر این باوریم هر گونه توافقنامه احتمالی هسته ای باید شامل موارد ذیل باشد:
- نظارت و تأیید صحت و سقم پایبندی ایران به مفاد توافقنامه :
بازرسان آژانس بین المللی انرژی اتمی باید در زمان های مختلف و به صورت موثر به همه سایت ها در ایران دسترسی داشته باشند تا بتوانند پایبندی ایران را به مفاد توافقنامه هسته ای تأیید کنند. این سایت ها باید شامل تأسیسات نظامی ( از جمله تأسیسات سپاه ( و دیگر تأسیسات حساس شود. ایران نباید قابلیت رد یا به تأخیر انداختن روند بازرسی های آژانس را داشته باشد .
- ابعاد احتمالا نظامی برنامه هسته ای ایران:
بازرسان آژانس بین المللی انرژی اتمی باید بتوانند به طور متناوب و به شیوه ای موثر اقدام به نمونه برداری ، مصاحبه با دانشمندان هسته ای و مقامات دولتی کنند و همچنین به بررسی اسناد موجود برای تکمیل روند تحقیقات درباره فعالیت های نظامی هسته ای ایران ( ابعاد احتمالا نظامی ) در گذشته بپردازند. قبل از لغو هر گونه تحریم ها باید این اقدامات انجام شوند.
- سانتریفوژهای پیشرفته :
توافقنامه هسته ای باید سبب اعمال محدودیت هایی سخت گیرانه در ارتباط با سانتریفوژهای پیشرفته ، آزمایشها و نصب آنها در ده سال نخست اجرای توافقنامه و همچنین مانع از ارتقا فنی و گسترش ظرفیت غنی سازی پس از ده سال نخست شود. هدف به تأخیر انداختن نصب سانتریفوژهای پیشرفته تا جای ممکن است .
- کاهش تحریم ها:
کاهش تحریم های اعمال شده بر ایران باید بر اساس عملکرد ایران و پایبندی تهران به تعهداتش باشد. تا زمانی که آژانس بین المللی انرژی اتمی تأیید نکرده است ایران گام های لازم را برای اجرای توافق نامه برداشته است ، نباید تحریم های بین المللی تعلیق یا لغو شوند. تحریم های غیر هسته ای - از قبیل تحریم هایی که در ارتباط با تروریسم بر ایران اعمال شده اند - باید همچنان بر سر جای خود باقی بمانند.
- پیامدهای نقض مفاد توافقنامه هسته ای:
توافقنامه هسته ای باید شامل راهکاری موثر برای اعمال دوباره تحریم ها به صورت خودکار البته در صورتی باشد که اثبات شود ایران مفاد توافقنامه را نقض کرده است . علاوه بر این، آمریکا باید به تنهایی راهکارهایی جدی در صورت نقض مفاد توافقنامه از سوی ایران بیندیشد. برای آمریکا بسیار اهمیت دارد که مشخص شود طی اجرای توافقنامه هسته ای و پس از انقضای تاریخ آن، این سیاست های آمریکا بوده که سبب شده است ایران نتواند مواد شکافت پذیر کافی برای سلاخت یک سلاح هسته ای تولید کند .
اگر در توافقنامه هسته ای به موارد ذکر شده پرداخته نشود به دشواری می توان بسیاری از ما را برای حمایت از توافق هسته ای مجاب کرد.
ما از دولت آمریکا می خواهیم به تاریخ 30 ژوئن به عنوان تاریخی « اجتناب ناپذیر » ننگرد بلکه تا زمان دست یابی به توافقی « خوب » که شامل موارد بالا می شود، بر روی میز مذاکره باقی بماند. باید برنامه اقدام مشترک را تا زمان ادامه مذاکرات هسته ای تمدید کرد. این اقدام سبب خواهد شد فعالیت های هسته ای ایران همچنان محدود باقی بماند و تحریم های بین المللی نیز در سطح کنونی خود حفظ شوند.
در حالی که آمریکا باید قانون اعمال تحریم ها بر ایران را تمدید کند در عین حال نباید اجازه دهد سطح کنونی تحریم ها حین برگزاری مذاکرات هسته ای افزایش یابد .
ایران برای دست یابی به توافقنامه هسته ای و متعاقب آن کاهش تحریم ها و انزوای بین المللی در آستانه برگزاری انتخابات در فوریه آینده، انگیزه های بسیاری دارد . باید اجازه دهیم اگر طرفی قرار است میز مذاکرات را ترک کند، آن طرف ایران باشد.
برخی بر این باورند دست یابی به توافقنامه هسته ای در حال حاضر سبب تقویت رفتارهای بد ایران خواهد شد. این افراد دلایل بسیاری برای دیدگاه خود دارند. به همین دلیل ما بر این باوریم که آمریکا باید با انجام دادن اقدامات بیشتر در منطقه غرب آسیا ایران را کنترل کند و از دوستان و هم پیمانان سنتی ما حمایت کند.
این به معنای اعزام نیروی پیاده نظام برای انجام دادن عملیات در منطقه غرب آسیا نیست.
بلکه آمریکا باید در عراق روند آموزش و مسلح کردن نیروهای امنیتی عراقی و نیروهای پیشمرگه کرد را افزایش دهد. آمریکا در سوریه نیز باید روند آموزش و اجرای برنامه های تجهیز مخالفان سوری را افزایش دهد . با ترکیه برای ایجاد منطقه ای امن در شمال سوریه همکاری کند . بر روی نقاظ ضعف بشار اسد رئیس جمهور سوریه به منظور ایجاد اختلاف در میان عناصر دولتی سرمایه گذاری کند .
آمریکا در یمن نیز باید از اقدامات عربستان سعودی و امارات متحده عربی در تحت فشار قرار دادن طرف های مختلف حاضر بر روی میز مذاکرات حمایت کند و همچنین در پی جدا کردن نیروهای جنبش کمیته های مردمی از ایران باشد.
واشنگتن در مجموع در سطح منطقه ای باید مانع از رسیدن تسلیحات ایرانی به دست گروه های افراطی شود و به مقابله با تلاش های تهران در تهدید و ناامن کردن خطوط کشتی رانی ادامه دهد. انجام شدن این اقدامات در نهایت سبب تقویت توانمندی های آمریکا در مبارزه با شورشیان داعش خواهد شد . مقابله با داعش و فعالیت های سلطه جویانه ایران در منطقه سبب خواهد شد دوستان و هم پیمانان ما اطمینان حاصل کنند آمریکا همچنان از آنها حفاظت خواهد کرد. این اقدامات همچنین به برطرف شدن نگرانی های اسرائیل در ارتباط با برنامه هسته ای ایران کمک خواهد کرد.
.........................................................
اسامی امضا کنندگان این نامه به شرح زیر است:
- گراهام آلیسون مدیر مرکز علم و امور بین المللی بلفر
- هاوارد برمن نماینده سابق دموکرات مجلس نمایندگان آمریکا (2013- 1983)
- رابرت بلک ویل معاون دستیار رئیس و معاون مشاور امنیت ملی برنامه ریزی راهبردی در دولت جرج بوش رئیس جمهور آمریکا 2004 - 2003
- ژنرال جیمز کارترایت معاون رئیس ستاد مشترک ارتش آمریکا 2011- 2007
- پاتریک کلاوسون استاد بلندپایه و مدیر تحقیقاتی موسسه واشنگتن
- پائولا جی دوبریانسکی معاون وزیر امور خارجه آمریکا در امور جهانی 2009 - 2001
- رابریت آینهورن مشاور ویژه وزیر امور خارجه آمریکا در امور منع اشاعه و کنترل تسلیحات 2013 - 2009
- نورمن آیزن سفیر آمریکا در جمهوری چک 2014 - 2011
- مایکل آیزناستات استاد و مدیر برنامه مطالعات امنیتی و نظامی موسسه واشنگتن
- استفان هادلی مشاور امنیت ملی جرج بوش 2009 - 2005
- اولی هاینونن معاون مدیر کل آژانس بین المللی انرژی اتمی 2010 - 2005
- جیمز جفری سفیر آمریکا در عراق 2012 - 2010، معاون مشاور امنیت ملی بوش 2008 - 2007، استاد ممتاز در موسسه واشنگتن و برنده جایزه فیلیپ سولوندز
- جوزف لیبرمن سناتور آمریکایی 2013 - 1989
- دیوید ماکوسکی مشاور برجسته سیاسی معاون ویژه آمریکا در مذاکرات فلسطین - اسرائیل ( 2014 - 2013). استاد ممتاز و مدیر طرح روند صلح خاورمیانه در موسسه واشنگتن
- دیوید پترائوس مدیر آژانس اطلاعات مرکزی آمریکا (سیا) 2012 - 2011
- دنیس راس دستیار ویژه اوباما و مدیر ارشد شورای امنیت ملی برای منطقه مرکزی 2011 - 2009 ، رایزن و استاد برجسته موسسه واشنگتن
- گری سیمور هماهنگ کننده کنترل تسلیحات و سلاح های کشتار جمعی در ریاست جمهوری اوباما 2013 - 2009
- رابرت ساتلوف رئیس سیاست خاورمیانه و مدیر اجرایی در موسسه واشنگتن