سه انتخاباتی که سرنوشت اروپا را تعیین می کند

دیپلماسی ایرانی: از 1 ژانویه لیتوانی تبدیل به جدیدترین عضو ناحیه یورو شده و به جمع هجده کشور اروپایی که در چند سال گذشته با مشکلات اقتصادی روبه رو بوده اند، پیوسته است. متاسفانه شادمانی عضویت لیتوانی چندان طولی نمی کشد، چون سال 2015 سال آشفته ای است. در واقع سه انتخابات مهم امسال انجام می شود که می تواند تهدیدی حیاتی برای اتحادیه اروپا باشد.

تراژدی یونانی

اولین عامل در به وجود آمدن تراژدی یونان، شکست پارلمان یونان در انتخاب رئیس جمهور جدید است. در سیستم حکومتی آنها این بن بست به طور خودکار موجب برگزاری انتخابات پارلمانی که در 25 ژانویه برگزار می شود، خواهد شد. مشکل این است که حزب چپ سیریزا به رهبری الکسیس سیپراس احتمالاً برنده خواهد شد. سیپراس به طور موجهی با اقدامات ریاضتی که بر یونان تحمیل شده مخالف است و اعتقاد دارد که این گونه اقدامات به جای این که برای اقتصاد مفید باشند، مخرب هستند.

با وجود این که این کشور بی بند و بار نیاز جدی به نظم و انظباط اقتصادی دارد، اما برنامه ریاضتی اوضاع را سخت تر کرده است. یونان در حال حاضر با رکودی بزرگتر از رکود برزگ دهه 1930 مواجه است. هر چند کارشناسان درباره این که پیروزی سیریزا در انتخابات برای یونان خوب است یا بد اختلاف نظر دارند، ولی مت اوبراین از واشنگتن پست معتقد است که این مسئله به وضوح وضعیتی مخاطره آمیز برای آلمان خواهد بود. بر کسی پوشیده نیست که صنایع آلمانی این خرج ها را داده اند.

بدبینی بریتانیایی

دوم، در ماه می رای دهندگان بریتانیایی درباره دولت محافظه کار نخست وزیر دیوید کامرون تصمیم گیری خواهند کرد. اگرچه محبوبیت وی کاهش یافته است، اما رقیب وی، اد میلیبند از حزب کارگر به طور گسترده ای به عنوان یک شخص عجیب و غریب دیده می شود. عملکرد ضعیف میلیبند در کمپین انتخاباتی می تواند موجب باقی ماندن کامرون برای پنج سال دیگر در وستمینستر شود. همچنین رای دهندگان که در حال حاضر با جناح راست همراه هستند، می توانند موجب بازگشت حزب استقلال که ضد اتحادیه اروپا است به ریشه های محافظه کارش شوند.

با این حال پیروزی محافظه کاران خبر بدی برای اتحادیه اروپا است. کامرون به مخالفین اتحادیه اروپا قول داده است تا در سال 2017 درباره ماندن یا خارج شدن از اتحادیه همه پرسی برگزار کند. در آخرین نظرسنجی که صورت گرفته 51 درصد از مردم بریتانیا خواستار خروج از اتحادیه اروپا بودند. گذشته از این تصور اتحادیه اروپا بدون حضور انگلستان ناقص به نظر می رسد و دارای پیامدهای سیاسی و اقتصادی است که می تواند موجب شک و تردید در سرنوشت کل پروژه اتحادیه اروپا شود.

لهستانی ها در پای صندوق های رای

سوم، در ماه اکتبر لهستانی ها پارلمان جدید را انتخاب خواهند کرد. دونالد تاسک، رئیس جدید اتحادیه اروپا، نخست وزیر سابق لهستان و متعلق به جناح میانه بوده است. با این حال وضع حزب وی چندان خوب نیست. رسوایی های به وجود آمده و خستگی رای دهندگان ممکن است باعث به وجود آمدن شرایطی شود که دولتی پوپولیست و راست گرا به رهبری نخست وزیر سابق، یاروسلاو کاژینسکی شود.

ذهن توطئه گرای کاژینسکی موجب تفرقه در داخل کشور و نفرت در خارج از کشور شده است. زمانی که برادر دوقلوی وی، رئیس جمهور سابق، لخ کاژینسکی در سال 2010 در سانحه هوایی کشته شد، وی روس ها را به خاطر به وجود آوردن هوای مه آلود متهم کرد. وی همچنین آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان را هم متهم به عضویت در اشتازی، پلیس مخفی آلمان شرقی می کند. انتخاب کاژینسکی به عنوان نخست وزیر آینده لهستان، مطمئناً موجب بهبود تنش ها در سالی که برای اتحادیه اروپا طوفانی است، نخواهد شد.

در سال 2012 ماریو دراگی، رئیس بانک مرکزی اروپا گفت هر کاری انجام خواهد داد تا یورو را نجات دهد. با این وجود رای دهندگان عصبانی و دلزده اروپایی چنین شور و هیجانی ندارند و سرنوشت قاره اروپا در دستان آنها است.

منبع: نشنال اینترست/ مترجم: حسین هوشمند