لزوم تغییر مسیر دولت اوباما در خاورمیانه

 

به گزارش سرویس بین الملل فرارو به نقل از دیلی سیگنال، فرض اولیه دولت اوباما این است که گروه های اسلامی تندرویی مانند القاعده و داعش تهدید جدی تری برای آمریکا هستند تا ایران. آنطور که کاخ سفید تحلیل می کند: ایران مشکل آمریکا نیست بلکه راه حل بالقوه برای ناآرامی های منطقه ای است.

 

به همین دلیل است که باراک اوباما، رئیس جمهوری آمریکا پس از روی کار آمدن دست دوستی به سمت ایران دراز کرد. و به همین دلیل است که دولت اوباما تاکید می کند که خواهان همکاری با ایران برای متوقف کردن پیشروی های داعش در عراق است.

 

بی تردید القاعده و داعش، دشمنان ما هستند و دشمنان خطرناکی هم هستند. اما این باعث نمی شود که ایران به دوست ما تبدیل شود. 

 

اگر دید خود را کمی بازتر کنید، سیاست دولت اوباما عقلانیت خود را بیشتر از دست می دهد. در سوریه و عراق، داعش دشمن ما است. در نیجریه نیز بوکوحرام به چشم کاخ سفید می آید. اما در مصر، ما سرنگونی رژیمی به رهبری اخوان المسلمین را محکوم می کنیم. کاخ سفید از اقدامات گروهی مانند حماس روی بر می گرداند و در لیبی، ما معمر قذافی را بمباران کردیم تا به شورشیان اسلامگرا و دولت ضعیفی که جایگزین وی شدند، پشت کنیم.

 

اگر دولت آمریکا بر این باور است که اسلام گراهای تندرو خطرناک ترین دشمن ما هستند، باید در این مسیر واکنش نشان دهد. این یک سیاست شفاف خواهد بود. باراک اوباما در ماه می به استهزا مدعی شد که جریان جنگ در حال فروکش کردن است و زمانیکه امیدهای خود را به همکاری با ایران وصل می کند، یعنی منافع خود او درگیر این فروکش است.

 

فجایع فصل بهار باید ما را گیچ کرده باشد. در شرایطی که خاورمیانه رو به انفجار بود، وزارت خارجه وقت خود را برای بی ربط ترین مسئله موجود، توافق صلح اسرائیل-فلسطین- تلف کرد و همانطور که قابل پیش بینی بود، این دولت شکست خورد و شاهد قدرت گرفتن حماس بود.

 

کاخ سفید به هر چیزی که دست زده، نابودش کرده است. مداخله در لیبی باعث جایگزینی یک دیکتاتور وحشتناک شد. مصر در حال سوختن در آتش یک دیکتاتوری سرکوبگر است، در حالیکه همه آمریکا را مقصر می دانند. رژیم بشار اسد در سوریه در آستانه پیروزی قرار دارد و ما هیچ کاری نکرده ایم جز اعلام خط قرمزهای احمقانه و وعده کمک به مخالفان.

 

ما با دوستان خود هم رفتار درستی نداریم. دولت اوباما با سرمایه گذاری در ترکیه بدون آنکه بازگشتی در کار باشد، تلاش بسیاری برای راندن اسرائیل از خود کرده و حال نیز به لرزش درآمدن اردن است. در پاکستان، طالبان آنقدر جسور شده که به فرودگاه کراچی حمله می کند، در افغانستان نیز با خروج نیروهای آمریکا تا پایان سال جاری میلادی، جایگاه طالبان ارتقا خواهد یافت.

 

و در پی همه اینها، عراق در آستانه سقوط است. تشخیص درست و غلط جنگ عراق غیرضروری است: اگر تو رئیس جمهور منتخب آمریکا هستی، باید با جهان همانطور که هست تعامل داشته باشی. اوباما در سال 2011 اعلام کرد که آمریکا یک «عراق مستقل، با ثبات و متکی به خود» ساخته است. این حرف آن زمان درست نبود، امروز هم نیست.

 

تد بروموند در انتهای مطلب خود با بیان این که مسئله تحقیرآمیز این است که پاسخ اوباما به همه این مسائل ناچاری همکاری با ایران است، این پاسخ غلط به سوال غلط است، مدعی می شود که ایران جواب نیست، بلکه بخشی از مشکل است. و سوال این نیست که ما چطور می توانیم مسئله دفاع از منافع خود را به گردن دیگران بیاندازیم بلکه سوال این است که آیا می توانیم خود را از این جریان خارج کنیم پیش از آنکه جایگاهمان در خاورمیانه به خطر بیافتد.