پرونده ایران در آژانس هم یک گام به جلو رفت؟

یک هفته مانده تا پایان مهلت تعیین شده برای اجرای توافق هفت بندی ایران و آژانس بین المللی انرژی اتمی، به نظر می رسد دو طرف راه مناسبی برای همکاری پیموده اند.

به گزارش «تابناک»، ایران و آژانس در بیستم بهمن ماه سال گذشته، متن تفاهم نامه هفت ماده ای را منتشر کردند که بر پایه آن ایران در قالب همکاری های داوطلبانه کارهایی می کرد که بنا به گفته نجفی، نماینده ایران در آژانس، این اقدامات برای همکاری با آژانس تا ۲۵ اردیبهشت ماه ۹۳ تنظیم شده بود.

این بسته از اقدامات در راستای تفاهمات صورت گرفته در قالب برنامه اقدام مشترک بین جمهوری اسلامی ایران و کشورهای ۱+ ۵ شامل موارد زیر بود:

۱ ـ ارایه اطلاعات مورد توافق طرفین و دسترسی مدیریت شده مرتبط با معدن ساغند یزد،

۲ ـ ارایه اطلاعات مورد توافق طرفین و دسترسی مدیریت شده مرتبط با کارخانه تغلیظ اردکان،

۳ ـ تحویل پرسش نامه اطلاعات طراحی (DIQ) بروز شده راکتور IR ـ ۴۰ (اراک)،

۴ ـ اقدام در راستای به نتیجه رسانیدن رهیافت پادمان برای راکتور IR ـ ۴۰ (اراک)،

۵ ـ ارایه اطلاعات مورد توافق دو طرف و تنظیم بازدید فنی از مرکز لیزر لشکرآباد،

۶ ـ ارایه اطلاعات مواد چشمه [source material]، که هنوز به ترکیب و خلوص لازم برای ساخت سوخت و یا غنی سازی نرسیده است، شامل واردات چنین موادی به ایران و استخراج اورانیوم از فسفات توسط ایران،

۷ ـ و ارایه اطلاعات و توضیحات به آژانس به منظور ارزیابی اظهاریه ایران در مورد نیاز یا کاربرد توسعه EBW (نسل جدید چاشنی های ایمن)

در حالی که مسائل مربوط به رآکتور اراک در مذاکرات ایران و ۵+۱ تا حد زیادی پیشرفت داشته است، در برنامه سفر آپارو، مدیر پادمان های آژانس به تهران، رسیدگی به امور معدن ساغند و کارخانه تغلیظ اردکان یزد و گفت و گو درباره رهیافت پادمانی رآکتور اراک گنجانده شده است.

در همین حال، رویترز خبر داده است که ایران اطلاعاتی را در مورد چاشنی هایی با مصارف نظامی در اختیار این نهاد بین المللی قرار داده است. برخی از اطلاعات درخواستی آژانس شامل چاشنی های سیم پل انفجاری با عملکرد سریع است که می تواند به عنوان یک ابزار منفجر شونده هسته ای مورد استفاده قرار گیرد و در عین حال کاربرد صلح آمیز نیز دارد.

این اطلاعات علاوه بر اینکه در متن توافق سه ماه پیش ایران و آژانس گنجانده شده است، بخشی از یکی از مهم ترین ادعاهای مطرح شده ای است که بر مذاکرات هسته ای ایران و غرب سایه افکنده است.

با رسیدن طرفین به توافق موقت هسته ای در ژنو پیش بینی می شد که روابط ایران و آژانس در آینده حل و فصل موضوع هسته ای ایران نقش مهمی دارد.

مجموعه ادعاهای غرب در مورد ابعاد نظامی برنامه هسته ای ایران، از چند سال پیش تاکنون مورد توجه بوده است. چند روز بعد از توافق موقت ژنو، آسوشیتدپرس به نقل از منابع دیپلماتیک غربی پنج مساله زیر را مواردی دانسته بود که آژانس خواهان حل و فصل آن است:

۱ ـ نشانه هایی مبنی بر انجام آزمایش روی مواد با قابلیت انفجاری بالا،

۲ ـ تلاش برای ساخت چاشنی های انفجاری مورد استفاده برای انفجارهای هسته ای،

۳ ـ مدل سازی رایانه ای هسته ای یک کلاهک اتمی از سوی ایران،

۴ ـ فعالیت های احتمالی برای انجام یک آزمایش هسته ای و تلاش برای ایجاد قابلیت حمل کلاهک هسته ای در موشک می ان برد شهاب ۳،

۵ ـ و وجود اطلاعاتی مبنی بر گسترش فعالیت های تسلیحاتی زیرزمینی پیش از سال ۲۰۰۳.

به نظر می رسد با نزدیک شدن به پایان زمان اجرای توافق بهمن ماه در تهران، ایران و آژانس در پیمودن این گام از اعتمادسازی پیشرفت کرده اند.