بازتاب داخلی سخنان روحانی درباره منتقدان بی‌سواد توافق ژنو

منتقدان سخنان دیروز رئیس جمهور، وی را متهم می کنند که به قصد عوض کردن سوژه از موضوع سبد کالا و مشکلات شهرهای برف گرفته از منتقدان توافق ژنو سخن گفته است. اگر هدف این بوده، محتوای روزنامه های امروز، نشان دهنده توفیق رئیس جمهور است. هدفمندی یارانه ها و اعتراض به «در کمین نشستن»، دیگر مطالب مهم روزنامه های چهارشنبه هستند.

جنجال سخنان روحانی در مورد منتقدان بی سواد توافق ژنو

روزنامه ها روایات گوناگونی از سخنان رئیس جمهور در جمع دانشگاهیان را در صفحات امروز خود منتشر کرده اند.

ابتکار در مطلبی با تیتر «تا کی می خواهیم رو در روی هم بایستیم؟» از دعوت روحانی به آشتی خبر داده و بخش مهم تر سخنان رئیس جمهور را جایی دانسته که گفته: رئیس جمهور معتقد است باید نگاه به گذشته را رها کرده و به سمت آشتی برویم. وی در تازه ترین اظهارات خود از برخی از افراطیونی که فضای کشوررا متشنج می خواهند می پرسد: آیا می خواهیم رودرروی هم بایستیم و موضوعی را که در گذشته رخ داده است، رها نکنیم؟ آیا پیامبر اینگونه بود؟ پیامبر وقتی به مکه آمد، با آن همه افراد بدخواه که به او و یارانش ظلم کرده بودند و یارانش را به صورت وحشیانه کشتند و بزرگ ترین ظلم های تاریخی را انجام داده بودند، چگونه برخورد کرد؟ آیا شما نمی خواهید پرچم دار آشتی باشید؟

وطن امروز، سخنان رئیس را توهین مستقیم رئیس جمهور به طیف وسیع جامعه منتقد محتوای توافقنامه ژنو دانسته و از جمله در یادداشتی با تیتر «درک می کنیم» در مورد چرایی سخنان رئیس جمهور نوشته: برخی البته معتقدند به آقای روحانی حق باید داد. من شخصا کاملا ایشان را درک می کنم. طرح توزیع سبد کالا در میان مردم که ظاهرا حتی بسیاری از اعضای کابینه هم با آن مخالف بوده اند، در حال تبدیل شدن به یک بحران مدیریتی است. در واقع دولت که از هر فرصتی برای خطابه خواندن در باب حقوق شهروندی و کرامت مردم بی دریغ و سخاوتمندانه استفاده می کند در نخستین تجربه اجرای یک پروژه ملی، ناکارآمدی حیرت انگیزی از خود به نمایش گذاشته و کل داستان سبد کالا را ناخواسته به ابزاری برای تحقیر ملت بدل کرده است؛ بماند که شهروندان در برف و سرما مانده برخی استان های کشور اکنون از دولت سبد کالا نمی خواهند بلکه همه درخواستشان این است که در برف و بوران تلف نشوند.

جناب دکتر روحانی، منتقدان توافق ژنو را که در میان آن ها مراجع تقلید و نمایندگان مجلس هم حضور دارند، مشتی بی سواد خوانده است. خب! اگر این جماعت بی سوادند چرا به جای اینکه به سخنان آن ها در حد یک صفحه ناقابل پاسخ داده شود، اهانت می کنند، به دادگاه شکایت می برند و داغ و درفش علم می کنند؟ لا اقل پاسخ این بی سواد ها را بدهید!

آقای روحانی گفته است، منتقدان معدودند و از جاهایی معدود خط می گیرند. این هم اتفاقا باید سبب مسرت ایشان باشد. جماعتی معدود گوشه ای برای خود چیزهایی می گویند، برای پاسخ به عده ای معدود ضرورتی به این همه عصبانیت وجود دارد؟

کیهان نیز نوشته که از سوی رئیس جمهور و معاون اول «یک سبد اهانت تقدیم به منتقدان دولت!» تقدیم شده است. حسین شریعتمداری در بخشی از یادداشت روز کیهان در باره سخنان رئیس جمهور نوشته: این روز ها که طرح توزیع سبد کالا و نحوه اجرای آن انتقادهای بسیاری را در میان مردم، کار شناسان و رسانه های منتقد و حامی دولت برانگیخته است و اخبار حاصله حاکی است حتی بسیاری از اعضای هیئت دولت نیز به جرگه منتقدین پیوسته اند، انتظار می رفت دولت در این زمینه اقدام به پاسخگویی و عذرخواهی از مردم کند، اما دولتمردان در اقدامی دور از انتظار، سوژه را عوض کرده و منتقدان توافق ژنو را کم سواد و حسود خواندند!

کیهان در پایین تیتر نخست امروز خود در این باره نوشته: بعد از بی تدبیری خسارت آفرین دولت مدعی تدبیر در توزیع سبد کالا که اعتراض و انتقاد همگانی را در پی داشت انتظار آن بود ـ و انتظار منطقی و به جایی نیز بود ـ که رئیس جمهور محترم به خاطر این همه بی تدبیری دست اندرکاران طرح یاد شده، از مردم پوزش بخواهد و برای جبران تحقیر ناروایی که در جریان توزیع سبد کالا نسبت به اقشار محروم و مستضعف روا داشته بودند، دستور پی گیری عوامل موثر در پیدایش این پدیده ناپسند را صادر کرده و خواستار مجازات و یا دستکم توبیخ و برکناری آنان شود، اما، رئیس جمهور محترم برخلاف آنچه از ایشان انتظار می رفت نه فقط کمترین واکنشی نسبت به بی تدبیری پدید آمده در توزیع سبد کالا از خود نشان نداد، بلکه در اجلاس روسای دانشگاه ها و مدیران پارک های علم و فناوری به منتقدان توافق ژنو اعتراض کرد! و از آنان با عنوان «عده ای معدود و کم سواد»! یاد کرد که به گفته ایشان «از جای خاص تغذیه می شوند»! و در همان حال آقای جهانگیری، معاون اول رئیس جمهور نیز که در مراسم معارفه و تودیع روسای جدید و قدیم سازمان میراث فرهنگی شرکت کرده بود، طی سخنانی که عجیب به نظر می رسید، انتقاد به توافقنامه ژنو را «از روی حسادت»! دانسته و گفت «منتقدان می گویند چرا این کار را ما انجام ندادیم»!

اعتماد در دفاع از سخنان رئیس جمهور در یادداشتی با تیتر «دولت تنهاست» به قلم علی تاجرنیا نوشته: سخنان دیروز رئیس جمهوری سخنانی بود که دیر یا زود باید گفته می شد. از ابتدا هم قابل پیش بینی بود، چرا که انتقادات و گلایه های دیروز حسن روحانی در جمع دانشگاهیان و اساتید و رؤسای دانشگاه ها و مراکز تحقیقاتی پاسخی بود به تندروی های جریانی که طی ماه های اخیری که دولت یازدهم به سر کار آمده است بسیار فعال شده اند.

فعال شدن آن ها هم به این دلیل بود که عده ای فکر می کردند در روند انتخابات ۲۴ خردادماه گذشته امور بر اساس برنامه ریزی آن ها پیش خواهد رفت و باز هم می توانند سکاندار امور اجرایی کشور باشند. اما حضور چشمگیر مردم در روز انتخابات معادلات آن ها را برهم زد و حماسه ای مانند دوم خرداد را آفرید. حقیقت این است که دولت تدبیر و امید یازدهم در میان سایر نهادهای نظام به گونه ای تنهاست و تندروی و نقد ها و هجمه هایی که علیه عملکرد دولت می شود سبب شده است تا دولت در میان نهادهای دیگر نظام که در اختیار جناح راست است احساس تنهایی کند. عدم همراهی اکثریت مجلس و سایر نهاد ها در ارتباط با دولتمردان هم این احساس را تشدید می کند.

در کنار این احساس و موقعیت دولت روحانی در میان دیگر نهادهای نظام رویکرد جریانات افراطی که در دوره اصلاحات هم رویکردشان مخالفت با دولت بود در این دوره علاوه بر حوزه های سیاسی و فرهنگی دولت خاتمی به مسائل اقتصادی و منافع اقتصادی آن ها گسترده شده است. چرا که عملکرد دولت های نهم و دهم در به وجود آوردن پدیده ویژه خواری به اسم دفاع از نیرو ها سبب شکل گیری طبقه جدیدی در جریان اصولگرایی شده است.

طبقه ای که از طبقه سنتی اصولگرایان تندرو تر است و مضاف بر این به مسائل اقتصادی هم وابسته اند. تندروهای این طبقه آنچنان است که از ترس به خطر افتادن منافعشان از سوی دولت یازدهم نمی توانند رابطه و تعاملی منطقی با دولت معتدل روحانی برقرار کنند و ترجیح می دهند برای حفظ منافعشان در کار دولت اخلال وارد کنند به همین دلیل هم هست که به گفته آقای روحانی ذره بین به دست به دنبال ایراد و عیب جویی از دولت تدبیر و امید هستند. متاسفانه در این میان سکوت جریان اصولگرای سنتی در برابر تندروی های آن ها که گاهی ضربه های جبران ناپذیری هم بر اعتبار جناح راست وارد کرده است باعث گسترده تر شدن اقدامات این طیف افراطی شده است. به همین دلیل هم هست که آقای روحانی طبیعتا به حمایت طبقه متوسط و روشنفکر جامعه نیازمند است و از آنجا که این طبقه از دانشگاه تاثیرپذیر است، رئیس جمهوری هم تلاش دارد دانشگاه و دانشجویان را با دولت خود همراه کند. چرا که از یک جهت دانشگاه محل علم آموزی و تحقیق و بستر مطالعات روشنفکری است و از جهت دیگر همیشه قشر متوسط جامعه را به خاطر خصایص ذکر شده نمایندگی کرده است. بنابراین روحانی تلاش می کند فضای دانشگاه را که در سال های اخیر رو به رخوت و خمودگی و یاس بوده است امیدوار و پویا تر کند تا دانشگاه و جریانات دانشگاهی با رویکرد حق طلبانه خود به مساعدت دولت بیاید و با روشنگری صحیح به جامعه آگاهی بخشی کند.

شرق اصلی ترین بخش سخنان رئیس جمهور را این پرسش دانسته که «چرا دانشگاه خاموش است؟».

این روزنامه بیشتر به واکنش ها به سخنان رئیس پرداخته و نوشته: شرق: «گرا» دریافت شد. هنوز پژواک صدای «روحانی» فرو نکشیده بود که صدای مخالفانش برخاست. مخاطبان حرف های «روحانی» بی آنکه او نامی از آن ها برده باشد، پیغام را دریافت کردند. روز گذشته رئیس جمهوری بسان روزهای گرم انتخابات در میان دانشگاهیان حاضر در دانشگاه «شهید بهشتی» سخن گفت. حرف هایش را با تبریک دهه فجر و نقش دانشگاهیان در پیروزی انقلاب آغاز کرد. از سکوت دانشگاهیان، پرحرفی کم سواد ها، انزوای دانشجویان، از اینکه برخی خود را متولی همه چیز می دانند و به همه شک دارند، از کارهای جناحی و دست برنداشتن از «اتفاقی» که گذشته، انتقاد کرد و با دانشگاهیان برای آشتی، کمک به دولت و سرانجام شایسته سالاری «هم قسم» شد. او تنها جمله ای که بر زبان نیاورد، این بود؛ «من سرهنگ نیستم ».

اما هنوز روحانی از روی «سن» پایین نیامده بود که اولین صدای مخالف بلند شد. «حمید رسایی»، نماینده مردم تهران در تذکری به رئیس جمهوری از آنچه «ادبیات نامناسب روحانی خطاب به منتقدان توافقنامه ژنو» خواند، انتقاد کرد و گفت: «برخی از علما، نخبگان دانشگاهی و نمایندگان مجلس از این توافقنامه انتقاد می کنند ».

«زهره طبیب زاده نوری»، از نمایندگان نزدیک به جبهه پایداری در تذکری به رئیس جمهوری گفت که «آیا قید دانشجو برای کسانی که فعالیت ضدنظام و فسادهای اخلاقی داشتند برائت از فعالیت های او می شود؟».
«بیرانوند»، نماینده بروجرد و «رحماندوست»، نماینده تهران نیز در تذکری به رئیس جمهور خواستار جلوگیری از سخنان تفرقه افکنانه و کنترل این سخنان شدند. «کریمی قدوسی»، نماینده مشهد و دیگر عضو جبهه پایداری نیز در تذکری به وزیر علوم خواستار «جلوگیری از احیای انجمن های مسأله دار سیاسی و برگزاری اردوهای مختلف در دانشگاه ها و همچنین برگزاری کنسرت‏ ها در محیط‏های علمی» شد. «مهرداد بذرپاش»، دیگر نماینده اصولگرای مجلس هم گفته: «ما بی سوادیم و سواد شما هم در نحوه توزیع سبد کالا نمایان شد ». اکنون باید منتظر ماند و دید که ندای یاری طلبی رئیس جمهوری در میان دانشگاهیان پژواکی می یابد؟

شهروند هم منتقدین سخنان رئیس را نزدیکان احمدی نژاد دانسته و از جمله نوشته است: در همین راستا مهرداد بذرپاش، نماینده تهران و از نزدیکان طیف احمدی نژاد این انتقاد رئیس جمهوری را به مسائل اقتصادی و توزیع سبد کالا گره زد و ضمن انتقاد از نحوه توزیع سبد کالا توسط دولت، اظهار داشت: «در پاسخ به این اظهارات رئیس جمهوری باید گفت، ما بیسوادیم و سواد شما هم در نحوه توزیع سبدکالا کاملاً نمایان و مشهود بود.» وی افزود: بهترین پاسخ به آقایان همین یک مصرع است که گفت، ادب مرد به ز دولت اوست. همچنین لطف الله فروزنده، معاون پارلمانی دولت احمدی نژاد، هم در واکنش به اظهارات روحانی وجود فضای نقد را در کشور یک ضرورت دانست و از دولت خواست تا آن را بپذیرد.

او در همین زمینه تأکید کرد: «فضای نقد در کشور یک ضرورت است و دولت باید پذیرش آن را داشته باشد. اگر فضای نقد و بررسی در کشور نباشد کشور با مشکلات جدی روبه رو خواهد شد.» فروزنده همچنین با تاکید بر حمایت از دولت گفت: «قطعا تخریب با نقد متفاوت است و دولت باید از نقد عملکرد خود استقبال کند. در جامعه ما نخبگان بسیاری وجود دارند که نقدهای دلسوزانه ای به دولت داشته و هیچ گاه هدفشان تخریب نیست.» قائم مقام جمعیت ایثارگران همچنین ضمن انتقاد از بیسواد خطاب کردن منتقدان ژنو گفت: «اگر کسی را قبول نداریم نباید وی را متهم کنیم تا فضای کشور منطقی باقی بماند. باید از نقد ها استفاده کنند. حیات جامعه و نشاط آن منوط به وجود فضای نقد است و باید تفاوت میان نقد و تخریب قایل شد. حق نداریم منتقد خود را کم سواد خطاب کنیم ».

فروزنده توافق ژنو را دارای نقاط قوت و ضعف دانست که باید مورد نقد و بررسی نخبگان قرار گیرد و دولت با در نظر گرفتن آن ها در روند خود، در صورت لزوم کاستی‎ ها را اصلاح کند. او لازمه شعارهای «تدبیر و اعتدال» را وجود خردجمعی و پذیرش نقد دانست و گفت: «هیج مجموعه ای نمی تواند ادعا کند فاقد ایراد است و هر اقدام بشری نقاط قوت و ضعف دارد.» فروزنده توافق هسته‎ای را توافقی با دشمن عنوان کرد و گفت: «به دولت اعتماد داریم اما به غرب اعتماد نداریم و باید در ادامه مذاکرات هوشمندانه و با دقت عمل کنیم ». البته دامنه این انتقادات تا مجلس شورای اسلامی هم رفت تا آن جا که تعدادی از نمایندگان مجلس در تذکراتی به رئیس جمهوری از اظهارات وی مبنی بر بیسواد خواندن منتقدان توافقنامه ژنو انتقاد کردند.

دولت مکلف به اجرای فاز دوم هدفمندی در تیرماه ۹۳ شد

ابتکار مانند دیگر روزنامه ها به تصمیمات مجلس در مورد وضعیت قانون هدفمندی در سال آینده پرداخته است. در گزارش این روزنامه با عنوان «جدال تبصره ها در مجلس» آمده است: روز گذشته نمایندگان مجلس شورای اسلامی پیشنهاد دولت در هدفمندی یارانه در سال ۹۳ را که در قالب تبصره ۲۱ قانون هدفمندی به مجلس ارائه شده بود، به کناری گذاشته و با پیشنهاد جایگزین مبنی بر دادن تنخواه به دولت موافقت کردند. امری که رئیس کمیسیون تلفیق مجلس آن را خلاف قانون اساسی دانست و گفت که شورای نگهبان این مصوبه را به مجلس بازمی گرداند.

با این تصویب مجلس شورای اسلامی دولت مکلف شد حداکثر تا پایان خرداد سال آینده اقدامات لازم برای اصلاح هدفمندی یارانه ها را انجام داده و از تیرماه سال ۹۳ فاز دوم را اجرایی کند. در جلسه علنی روز سه شنبه مجلس شورای اسلامی و در ادامه بررسی لایحه بودجه ۹۳ کل کشور نمایندگان پیشنهاد محمد قسیم عثمانی عضو کمیسیون های برنامه بودجه و تلفیق بوجه ۹۳ درخصوص تبصره هدفمندی یارانه ها را تصویب کردند.

بر اساس مصوبه مجلس دولت مکلف است حداکثر تا پایان خرداد ماه سال ۹۳ اقدامات قانونی لازم را جهت اصلاح قانون هدفمند کردن یارانه ها انجام و از ابتدای تیرماه ۹۳ به گونه ای عمل کند که ضمن رفع نواقص اجرایی فاز اول براساس قانون اصلاحی مذکور فاز دوم را اجرا نماید. همچنین بر اساس این مصوبه پرداخت یارانه نقدی از محل اصلاح قیمت های کالا ها و خدمات موضوع مواد ۱ و ۳ قانون هدفمندسازی یارانه ها مصوب ۱۵ /۱۰/ ۱۳۸۸ مندرج در پیوست شماره ۳ این قانون (موضوع ردیف ۲۹۵۳۳۰) و یارانه های نان، برق و سایر کالا ها و خدمات مندرج در این قانون تنها تا پایان خرداد ماه و تا سقف ۱۱۰ هزار میلیارد ریال مجاز است. محمد قسیم عثمانی دردفاع از پیشنهاد خود گفت: در پیشنهادی که دولت در این زمینه آورده با یکسری ابهامات مواجه هستیم.

نماینده مردم بوکان در مجلس شورای اسلامی افزود: زمانی که آقای داوودی در کمیسیون حضور یافت از قیمت حامل های انرژی بی اطلاع بود و اگر ما تبصره پیشنهادی را به تصویب برسانیم خبرنگاران از ما خواهند پرسید قیمت حامل های انرژی چقدر است و ما باید بگوییم نمی دانیم. براین اساس، دولت مکلف است تا پایان خرداد ۹۳ اقدامات قانونی لازم را جهت اصلاح قانون هدفمندی یارانه ها و از ابتدای تیرماه ۱۹۹۳ به گونه ای عمل کند که ضمن رفع نواقص اجرایی فاز اول، براساس قانون اصلاحی مذکور، فاز دوم را اجرا کند. طبق تبصره الف، پرداخت یارانه نقدی از محل اصلاح قیمت های کالا ها و خدمات موضوع مواد یک و سه هدفمند کردن یارانه ها مندرج در پیوست شماره ۳ این قانون و یارانه ها نان، برق و سایر کالا ها و خدمات مندرج در این قانون تنها تا پایان خردادماه تا سقف ۱۱۰ هزار میلیارد ریال مجاز است. طبق تبصره ب، به دولت اجازه داده می شود از کلیه روش هایی که منع قانونی ندارد برای شناسایی جامعه هدف استفاده کرده و زمینه اجرایی هدفمندی یارانه ها در فاز دوم را بر مبنای درآمد نسبی خانوار فراهم کند.

در ادامه غلامرضا مصباحی مقدم، رئیس کمیسیون تلفیق با اعلام اخطار قانون اساسی گفت: طبق قانون اساسی لوایح باید به تصویب هیات وزیران برسد بنابراین پیشنهاد آقای عثمانی مخالف قانون اساسی است. مصباحی مقدم اظهار داشت: مجلس نمی تواند به دولت تکلیف کند لایحه بیاورد. شورای نگهبان این مصوبه را باز می گرداند. وی اظهار داشت: اگر لایحه بودجه به خاطر این تبصره از سوی شورای نگهبان به مجلس باز گردد باید چه کرد؟

نماینده مردم تهران تصریح کرد: خواهش می کنم اخطار را وارد بدانید، ۱۰ هزار میلیارد تومان سهم بهداشت و ۱۰ هزار میلیارد تومان سهم تولید هوا رفت. خواهش می کنم به بحث بازگردیم. در ادامه محمدحسن ابوترابی فرد در پاسخ به اخطار مصباحی مقدم گفت: اگر شورای نگهبان تبصره ۲۱ را مخالف قانون اساسی بداند به مجلس ارجاع داده و مجلس شورای اسلامی مجدداً این تبصره را بررسی می کند. در نهایت پیشنهاد این عضو کمیسیون تلفیق مجلس با ۱۱۹ رأی موافق، ۷۹ رأی مخالف و ۷ رأی ممتنع به تصویب نمایندگان رسید. پیش از این دولت در لایحه بودجه ارایه شده پیشنهاد داده بود که درآمد حاصل از اجرای قانون مذکور در سال ۹۳ تا مبلغ ۶۳۲ هزار میلیارد ریال باشد تا مبلغ ۵۱۹ هزار میلیارد ریال از محل اصلاح قیمت کالا ها و خدمات موضوع یک و سه قانون و مبلغ ۱۱۳ هزار میلیارد ریال از محل یارانه نان و سایر کالا ها و خدمات مندرج در این قانون باشد.

واکنش هایی از دولت در معرض انتقاد

در شرایطی که دولت خود را در معرض انتقادات زیاد می بیند، روزنامه های نزدیک به دولت مخالفان را به پرهیز از در کمین نشستن دعوت کرده اند.

محمدکاظم ایوبی در یادداشتی با عنوان «در کمین نشسته ها» در روزنامه ابتکار نوشته است: بد ترین جامعه، جامعه ای است که افراد و گروههای در گمین نشسته داشته باشد؛ کمال صدق محبت ببین نه نقص گناه/ که هر که بی هنر افتد نظر به عیب کند

فرهنگ در کمین نشستگی و پایشِ جغدوار برای مچ گیری و از کاهی کوهی ساختن، نشانه بیماری جامعه است، اگر این درد در برخی افراد نادر در جامعه باشد، به واسطه ضعف فرهنگی، پذیرفتنی است و طبیعی، امّا اگر این بلیه در برخی مدعیان نخبگی و بد تر از آن، در مدیران بالایی کشور باشد، فاجعه ای تمام عیار است؛ در نظر بگیرید که یک مسئول مترصد باشد که چه می گویی تا همان سخن را چماق کند و بر سرت بکوبد و عقده های درونی خود را خالی کند، چه وضعی در آنجامعه پیش خواهد آمد؟ نشانه چنین جامعه ای آن است که سانسور شدید و خود سانسوری چندش آور در آن حاکم خواهد شد و همه چیز و همه کس در مسیر مجیز گویی متولیان جامعه است و کسی حق ندارد از نقایص و ضعف جامعه و متولیان آن سخنی بر زبان بیاورد و گرنه حسابش با کرام الکاتبین است! این چنین جامعه ای به تدریج خواهد مُرد و جامعه مرده، قبرستانی بیش نیست!

علی نصیری نیز در سرمقاله ایران روزنامه دولت با عنوان «اکنون وقت حساب کشی نیست» نوشته: بیش از ۶ ماه است که انتخابات ریاست جمهوری برای مردم به پایان رسیده و آن ها با رأی به خردمندی و اعتدال در حوزه های کلان سیاسی، اقتصادی و... پرونده رقابت انتخاباتی را برای ۴ سال بسته اند. اما گویی برای برخی از گروه ها و طیف های سیاسی این پرونده سر دراز دارد. برای آنهایی که از سال ۸۴ تا ۹۲ پرونده انتخابات بسته نشده، جغرافیای سیاست در ایران مانند تابلویی است که می توان برآن شعارهای زیبا و یادگاری نوشت اما به وقت ضرورت فراموش کرد که منادی شفافیت، اخلاق گرایی، توانمندی، خدمت به مردم و... بوده اند.

هنوز زمان چندانی از بیانیه های تبریک به منتخب جدید ملت در انتخابات یازدهم نمی گذرد اما برخی در نخستین آزمون همیاری و همدلی با دولت برای رسیدگی به مشکلات مردم چه در حوزه تأمین مایحتاج عمومی و چه در قضیه مهار معضلات طبیعی نظیر برف بی سابقه ۵۰ سال اخیر شمال ایران ترجیح دادند میز رقابت برپا و در آن سوی این می ز، صف های مردم یا سرمای استخوان سوز زمستان را به کارت بازی تبدیل کنند.

سال هاست که کار شناسان نسبت به عدم بلوغ مدیریتی و سیاسی برخی از طیف های سیاسی کشور هشدار می دهند و نوع عملکرد این دسته را نمادی از تخریب روانی جامعه می دانند، زیرا با چرخش های سیاسی پیاپی، افکار عمومی را سرگردان ساخته اند. سرمایه اجتماعی که مهم ترین پارام تر توسعه و تعالی کشور محسوب می شود، تحت تأثیر همین رفتار سینوسی برخی بازیگران سیاسی دچار ریزش شده است. چنانکه جمعی از محققان درغیاب ایفای نقش بیطرفانه صدا و سیما، معتقدند شعار ها و گفتمان رقیبان انتخاباتی را رصد کرد. آنگاه افکار عمومی درخواهند یافت که رقبای شکست خورده در انتخابات چه میزان به وعده ها و گفتمان خود وفادار می مانند.

متأسفانه حوادث چند روز اخیر نشان می دهد که برخورد امروز برخی نحله های سیاسی با دولت مانند آن مدیری است که در دولت نهم به جای ستایش از کارهای عمرانی مدیریت شهری در گره گشایی از قفل های ترافیکی پایتخت، معتقد بود باید تونل توحید را پر کرد. سخن سخیفی که باعث شگفتی اهل خرد شد. اکنون برخی به گونه ای در فضای رسانه ای عمل می کنند که مصداق آن، نسخه تونل توحید است. این ها گویی منتظرند که پروژه ای در دولت آغاز شود، اگر این پروژه با موفقیت همراه شده، مثل آن مدیر خواهند گفت چه نیازی به این برنامه اقتصادی ضد تحریم و ضد تورمی است. چنانکه امر اصلاح امور جامعه دشوار آید آنگاه فریاد خواهند زد سبد ها و برف ها را باید دفن کرد.

به عبارتی اگر در میانه راه مشکلی پیش آمد مانند آن یکی مدیر دولت سابق که همه را متهم به ناکارآمدی و سوء مدیریت می کرد و خود برای رفع آلودگی هوا، نسخه آب پاشی به آسمان تهران را تجویز می کرد، دست به دامن واژه ها می شوند و کارناوال واژگان ناکارآمدی و سوءمدیریت به راه می اندازند. انگار نه انگار که مدعیان کارآمدی همین چند روز پیش و در روزی که نه از برف سه متری خبری بود و نه از ترافیک سنگین تهران، درمرکز شهر نتوانستند نردبان نجات را به طبقه پنجم ساختمان آتش گرفته برسانند و در برابر دیدگان بهت زده شهروندان تهرانی کارگران زن سقوط کرده و جان خود را از دست دادند. یا آن که در پی بارش برفی نیمه سنگین معابر و خطوط ارتباطی تهران قفل شده و پایتخت چند میلیونی از حرکت باز می ایستد. این مثال ها نه برای ساکت ساختن منتقدین و حتی مخالفان فاقد منطق است و نه برای دفاع از آن نسخه های کذایی آب پاشی و پر کردن تونل توحید، بلکه برای نمایاندن چهره بازیگران پرده نشین سیاست است و تأکیدی بر این مسأله است که اگر این گروه تلاش دیگران را با عکس های شیک تحقیر کنند و از هر حادثه به عنوان فرصتی برای انتقامجویی از حریف بهره جویند باید خود را برای نقد و مؤاخذه بزرگ در میدان سیاست و رسانه آماده کنند که البته چنین مواجهه و نزاعی خوشایند افکار عمومی نیست.