هاشمی: قهر با آمریکا ابدی نیست

 آیت الله هاشمی رفسنجانی ضمن بیان اینکه در دیپلماسی عملگرایانه مبتنی بر اعتدال بن بستی وجود ندارد، تاکید کرد: سبکی که الان داریم که با آمریکا نه حرف بزنیم و نه رابطه داشته باشیم، قابل تداوم نیست. مگر اروپا با آمریکا، چین با آمریکا و روسیه با آمریکا چه تفاوتی از دید ما دارند؟ اگر با آنها مذاکره داریم، چرا با آمریکا مذاکره نکنیم؟ معنای مذاکره هم این نیست که تسلیم آنها شویم. مذاکره می کنیم اگر مواضع ما را پذیرفتند و یا ما مواضع آنها را پذیرفتیم، تمام است.

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی آیت الله هاشمی رفسنجانی، گزیده مصاحبه ایشان با فصلنامه مطالعات بین المللی بدین شرح است:

• من کاری به این ندارم که ایدئولوژی های مختلف چگونه هستند و ممکن است تحجّر و دگماتیسم در بعضی ایدئولوژی ها باشد. ولی اسلامی را که من می شناسم و به آن معتقدم و بسیاری هم مثل من فکر می کنند، اسلام دگم نیست.اسلام دستور نداده است که با کسانی که مخالف عقیده ما هستند، قطع رابطه شود یا صحبت نکنیم. مگر پیامبر(ص) مأمور نشد که به همه اهل کتابی که اطرافش بودند، دستور دهد تعالوا الی کَلِمَهٍ سَواءٍ بَیْنَنَا و بَیْنَکُم (آیه 64 آل عمران)، یعنی مشترکات را بگیریم، بقیه اختلافات سر جای خودش باشد.
• بحث سر این نیست که نمی شود دیگران را تحمل کرد. آن آیه معروف قرآن کذالک جعلناکم اُمَهً وسطاً لتکونوا شهدا علی الناس. ما، شما را امت وسط قرار دادیم. تفسیرهای مختلفی درباره واژه وسط است. چون خودم اهل تفسیرم، به نظرم بهترین تفسیر همین است که شما معتدل هستید و در وسط ایستاده اید جمله معروف حضرت علی(ع) را ببینید که می فرمایند: "الیمین و الیسار مَضلّه. یعنی چپ روی و راست روی افراطی، از جاده حقیقت، به دو طرف منحرف شدن است. البته زمانی است که دیگران می خواهند با ما بجنگند، ما را از بین ببرند که این مورد، فضای دیگری است و در همین مورد هم اسلام حکم دارد و بحث دیگری است. ولی وقتی می شود با آنها بمانیم و با عمل، عقایدمان را به دنیا معرفی کنیم، راهی که اسلام خواسته است را چرا دنبال نکنیم؟.
• من در سالهای آخر حیات امام(ره) نامه ای را خدمتشان نوشتم، تایپ هم نکردم. برای اینکه نمی خواستم کسی بخواند و خودم به امام دادم. در آن نامه هفت موضوع را با امام مطرح کردم و نوشتم که شما بهتر است در زمان حیاتتان، اینها را حل کنید، در غیر این صورت ممکن است اینها به صورت معضلی سدّ راه آینده کشور شود. گردنه هایی است که اگر شما ما را عبور ندهید، بعد از شما عبور کردن مشکل خواهد بود...
• یکی از این مسایل رابطه با آمریکا بود. نوشتم بالاخره سبکی که الان داریم که با آمریکا نه حرف بزنیم و نه رابطه داشته باشیم، قابل تداوم نیست. آمریکا قدرت برتر دنیا است. مگر اروپا با آمریکا، چین با آمریکا و روسیه با آمریکا چه تفاوتی از دید ما دارند؟ اگر با آنها مذاکره داریم، چرا با آمریکا مذاکره نکنیم؟ معنای مذاکره هم این نیست که تسلیم آنها شویم. مذاکره می کنیم اگر مواضع ما را پذیرفتند و یا ما مواضع آنها را پذیرفتیم، تمام است.
• اینکه همه را از لحاظ عقیدتی قبول داشته باشیم، نه. ظلم هایی که کشورهای استعماری به کشورهای جهان سوم و عقب نگه داشته شده، کرده و می کنند که در سابق هم بیشتر بود. هم دوران استعمار رسمی و هم دوران استعمار نو. خیلی ظلم کرده اند و واقعاً مردم را استعمار می کنند. ما با این موارد مخالف هستیم. اما معنای آن، این نیست که با اینها کار نمی کنیم و یا مذاکره نمی کنیم. می توان کار کرد. نظرات را هم گفت. ما می توانیم بدون دردسر به کشورهایی که مظلوم هستند، کمک کنیم. طبیعتاً اگر از لحاظ عقیدتی بنا بودعمل کنیم، با کشورهای الحادی که اصلاً خدا و معنویات را قبول ندارند، طبعاً باید با آنها همکاری نمی کردیم. اما الان به آنها نزدیک تر هستیم. نمی گویم که با آنها نمی توانیم کار کنیم. با آنها هم می توانیم کار کنیم فکر می کنم هر کشوری در دنیا، عقاید خودش را دارد و عقاید ما هم پابرجاست. آنجایی که در عمل تضاد پیدا می کنیم، بحث دیگری است. با تعامل می شود. بسیاری از مشکلات را حل کرد.