تمام سلام منتظر چراغ سبز عربستان

دیپلماسی ایرانی: کش مکش سیاسی تمام سلام برای تشکیل دولت جدید لبنان که اتفاقا عمر زیادی هم نخواهد داشت، ادامه دارد. از یک سو ولید جنبلاط، رئیس حزب سوسیالیست پیشرو و رهبر دروزی ها برایش خط و نشان می کشد و از سوی دیگر  اعضای 14 مارس به او فشار می آورند که برای تشکیل دولت به کسی امتیاز ندهد. حزب الله و جریان امل به ریاست نبیه بری نیز به او هشدار می دهند که اگر مطالباتشان را برآورده نکند با او همکاری نخواهند کرد.به گزارش روزنامه الاخبار، چاپ بیروت، با این حال اخباری به گوش می رسد که نشان می دهد جنبلاط در مواضعش تا اندازه ای نرم شده و خواستار همکاری تمام سلام با حزب الله شده است.

به نوشته الاخبار تمام سلام به تازگی در حین خروج از نمایشگاهی در بیروت با جنبلاط دیدار کرده و جنبلاط به او گفته است که چرا با حزب الله برای تشکیل دولت به توافق نمی رسی؟ او نیز پاسخ داده است: «از طریق یک دوست مشترک یعنی حبیب سعد با حزب الله در ارتباطم.» جنبلاط گفته است: «نمی شناسم ولی به هر حال تو باید با حزب الله صحبت کنی و آنها را راضی کنی تا بتوانی دولتی قابل قبول تشکیل دهی.»

در درون حزب الله این صحبت در جریان است که این حزب نزدیک به یک سال و نیم پیش با سلام در ارتباط بوده است و از طریق حبیب سعد برخی پرونده ها را به او در جریان می گذاشته است. در این دوره دیدارهای بسیاری میان تمام سلام و رهبران حزب الله انجام می شده است. اما این رابطه پس از ترور ژنرال وسام الحسن و شرکت تمام سلام در آن تشیع جنازه که پشت فواد سنیوره، نخست وزیر اسبق حرکت می کرده و دومی در این مراسم اظهارات تندی را علیه حزب الله و سوریه بیان می کند، شکراب می شود. اما هر دو طرف ترجیح دادند که این موضوع رسانه ای نشود و فقط مساله ای میان خودشان مسکوت باقی بماند.

در این میان گفته می شود که تمام سلام نیز ترجیح داده است که تجربه پدرش را تکرار کند و همان طور که او در زمان کمیل شمعون، رئیس جمهوری اسبق پذیرفته بود دولتی تشریفاتی تشکیل دهد و در انتخابات شرکت نکند، وی نیز دولتی تشکیل دهد که تنها عمر کوتاهش تا انتخابات باشد و خودش از شرکت در انتخابات منصرف شود. اما این فقط فکر تمام سلام نبود که او چنین دولتی تشکیل دهد. عربستانی ها نیز پشت پرده همین فکر را در ذهن می پروراندند و را آشی را با همین طعم می پختند. به همین دلیل بود که جریان های سنی را تحریک کردند که به دنبال تمام سلام بروند و او را برای پذیرفتن جانشینی نجیب میقاتی که با دسیسه عربستانی ها و جریان 14 مارس در حرکتی خزنده و شبهه کودتا از قدرت کنار رفت، راضی کنند. جریان های سیاسی لبنانی اسامی بسیاری را در برابر عربستانی ها مطرح می کنند از جمله لیلی الصلح را که گمان می کردند هم حمایت شیعیان را دارد و هم حمایت عربستان و سوریه را. اما در نهایت بده بستان های سیاسی در پشت پرده کار را به تمام سلام رساند.

در آخرین سفری که جنبلاط به عربستان داشت، عربستانی ها به او می گویند که باید در جهت سرنگونی دولت میقاتی گام بردارد و زمینه را برای به قدرت رسیدن دولتی جدید فراهم کند. هم زمان از غازی العریضی خواسته شده بود که با حزب الله رایزنی کند که نخست وزیری سلام را با دولتی جدید بپذیرد. جنبلاط بعد از این که به بیروت باز می گردد به میقاتی می گوید که چنین طرحی به او دیکته شده است اما به او وعده می دهد که در دولت جدید بعد از انتخابات مجددا او نخست وزیر لبنان شود. اما هنگامی که از میقاتی شنید که قصد استعفا دارد، شوکه شد، فهمید که حزب الله دست عربستانی ها را خوانده است و زودتر از این که او دست به کار شود، به میقاتی گفته اند که بهتر است، استعفا دهد.

امروز جنبلاط درک می کند که همه محاسبات بر خلاف آن چه تصور می کرده از دست عربستانی ها خارج شده است و دوباره توسط حزب الله انجام می شود. اصرار تمام سلام به این که می خواهد دولتی تشکیل دهد که خارج از مشورت های لازم با نیروهای سیاسی باشد، بازگو کننده دو سناریو است: یا این که او می خواهد قواعد بازی را تغییر دهد و دولتی تشکیل دهد که صرفا با مشورت رئیس جمهور و نخست وزیر تشکیل شده باشد، یا این که می خواهد دولتی را معرفی کند که شرایط سیاسی ای خارج از شرایط سیاسی قابل تصور برای 14 مارس بر آن حاکم شود. میشل سلیمان، رئیس جمهوری لبنان با تشکیل دولتی بدون مشورت با جریان های سیاسی مخالفت کرده است، و گفته است که وی باید حداقل با نفر سوم کشور یعنی نبیه بری، رئیس پارلمان برای تشکیل دولت مشورت کند. این بدان معنا است که تمام سلام می خواهد به نفع حزب الله کار کند اما به تعاملات تهران و ریاض بر سر این پرونده نیز چشم دوخته است. شاید همچنان منتظر چراغ سبز عربستان است که ببیند اجازه می دهد بتواند به طرف خانه حزب الله برود؟

تحریریه دیپلماسی ایرانی