تفاوت های شکست اسرائیل در سه جنگ

جنگی که در روز چهارشنبه 24/8/1391 علیه مردم نوار غزه آغاز شد سرانجام پس از گذشت 8 شبانه روز در شامگاه چهارشنبه مورخ 1/9/1391 خاتمه یافت و اسرائیل نتوانست آن را به مانند دوره های پیشین ادامه دهد و مجبور به پذیرش آتش بس شد. اما این شکست چه تفاوت هایی با شکست های پیشین اسرائیل داشت؟

 در این جنگ گرچه اسرائیل همانند جنگ های پیشین نیروهای ذخیرة خود را فراخواند و بارها حرف از جنگ زمینی زد ولی جرأت نکرد تا یک جنگ زمینی را علیه نوار غزه آغاز کند زیرا آن را ناموفق ارزیابی می کرد بنابراین جنگ حدود یک سوم مدت زمان قبلی بیشتر طول نکشید.

از سوی دیگر در این جنگ گروه های مقاومت فلسطینی توانستند راکت ها و موشک های بیشتری با برد بلندتری به سوی سرزمین های اشغالی پرتاب کند و اسرائیل نتوانست با سامانه های گنبد آهنین و سپر موشکی خود از اصابت آنها به طور کامل جلوگیری کند. جالب تر آن بود که مناطقی همچون تل آویو که تا کنون در هر جنگی از آتش مقاومت مصون باقی مانده بود نیز در معرض پرتاب موشک های دوربرد قرار گرفت و تا روز آخر نیز اسرائیل نتوانست مراکز پرتاب این موشک ها را از بین ببرد.

نکتة طنز جنگ 8 روزه آن بود که فلسطینی ها اعلام کردند که تعدادی از موشک های پرتاب شده به سوی سرزمین های اشغالی از نوع فجر5 و ساخت ایران بوده است. این در حالی است که در سه ماه گذشته نتانیاهو به طور مرتب سخن از حمله به تأسیسات هسته ای ایران می کرد و حال معلوم شد که موشک های ایرانی در بیخ گوش نظامیان صهیونیست قرار دارد و آنها علیرغم محاصرة کامل نوار غزه نتوانسته اند از ورود آنها به سرزمین های مقاومت جلوگیری کنند.

پرتاب های موشک های با فناوری ایرانی از سرزمین های فلسطینی بیان گر آن است که این تنها جمهوری اسلامی است که قدرت دفاعی فلسطینی ها را در برابر مجهزترین ارتش خاورمیانه تقویت می کند. همچنین صهیونیستها بر خلاف جنگ 33 روزه که از عملیات هلی برن استفاده کردند در جنگ 8 روزه از برنامه ریزی جهت انجام اینگونه عملیات ها به دلیل ناتوانی در اجرای موفق آنها خودداری ورزیدند.

 اما از نظر سیاسی، تأثیر تحولات در کشورهای عربی و اثر بیداری اسلامی بر جنگ 8 روزه بود. در جریان جنگ غزه نه تنها کشورهایی مانند مصر و تونس از اسرائیل حمایت نکردند بلکه نخست وزیر مصر و وزیر خارجة تونس به نوار غزه سفر کردند و برای اسرائیل مشخص شد که کشورهای عربی دشمن شمارة یک خود را فراموش نکرده اند.

 گرچه دولت مصر در جریان حملة اسرائیل به نواز غزه، مرز رفح را نگشود ولی پایتخت مصر به محلی برای رای زنی های گروه های مقاومت فلسطینی تبدیل شده بود و این بیانگر آنست که مصر کنونی با مصر دوران حسنی مبارک متفاوت است. البته عدم اجازه به وزیر خارجة جمهوری اسلامی جهت سفر به نوار غزه بیانگر نگرانی دولت مصر از تأثیرگذاری بیشتر ایران بر توسعة جریان مقاومت به عنوان یکی از موثرترین راه ها در برابر صهیونیست ها دانست.

به هرحال شکست اسرائیل در جنگ 8 روزه قدرت عمل نظامی صهیونیست ها را برای جنگ های آینده محدود ساخت و مشخص شد که اسرائیل نه تنها باید شعار از "نیل تا فرات" را به طور کامل فراموش کند بلکه باید به واقعیت قدرت یافتن فلسطینی ها و لبنانی در سایة حمایت انقلاب اسلامی ایران از آنها گردن نهد و همانطور که حزب الهر سرزمین های لبنان را از دست اشغالگران آزاد کرد منتظر آزادی سرزمین های فلسطینی هم باشد. ان تنصرالهی ینصرکم و یثبت اقدامکم.