تغییر معادلات منطقه با پرواز پهپاد ایرانی

دیپلماسی ایرانی: یک خط ارتباطی روشن و بسیار نگران کننده دیده می شود که پرونده قضیه هواپیمای بدون سرنشین ایرانی را که هفته گذشته از طریق لبنان وارد اسرائیل شد به مواضع بی سر و ته جو بایدن، معاون رئیس جمهوری امریکا در مناظره تلویزیونی اش با رقیب جمهوری خواهش ربط می دهد.

این خط ارتباطی که می بایست مدت ها پیش به آن توجه می کردیم این حقیقت را به ما ثابت می کند که کاخ سفید نه می فهمد و نه می خواهد بفهمد و نه می تواند خاورمیانه را بفهمد و دریابد که مفاهیم اسلامی تا چه اندازه بر آن حاکم هستند.  

جناح های فکری و فرهنگی واقعا عمیقی در این منطقه وجود دارند که اصطلاح های ساده ای چون "سلاح هسته ای" که بایدن در مناظره بر آنها تاکید می کرد، در برابر آنها بسیار ساده و سطحی محسوب می شوند. برای همین است که با همه احترام به کاخ سفید باید گفت که امریکا مشاور خوبی برای اسرائیل در مورد قضیه ایران نیست و با وجود این که نیات خیر بسیاری برای اسرائیل دارد اما از تجربه واقعا کمی در قضایای متعلق به جهان اسلام برخوردار است.

همه چیز متوجه امریکا نیست، بخشی از نهادهای امنیتی سیاسی ما نیز خودشان کور شده اند. هنگامی که هواپیمای بدون خلبان ایرانی در 30 کیلومتری دیمونا سقوط کرد اسرائیلی ذوق زده شدند که توانستند یک حرکت خصمانه ضد اسرائیلی را ناکام بگذارند. آنها حتی دستاورد خود را خودشان به زبان عربی منتشر کردند غافل از این که این اتفاق شادی خاصی ندارد، چرا که این هواپیما همه اطلاعات سیستم دفاعی اسرائیل را عکس برداری کرد و به تهران فرستاد در حالی که اسرائیلی ها هیچ کاری نتوانستند از پیش ببرند. در حقیقت باید گفت که در این عملیات اسرائیل نه برنده بلکه بازنده یکی از تلاش های بسیار ایران علیه اسرائیل شد.  

اما صرفا ورود هواپیمای بدون خلبان ایرانی که به زبان فارسی برای ایرانی ها اطلاعات می فرستاده است، برای ایران و حزب الله دستاوردی استثنائی محسوب می شود. ایرانی ها و لبنانی ها با این هواپیما به هدف خود رسیدند، وقتی که صحبت از یک هواپیمای بدون سرنشینی می شود که نه از سابق برنامه ای برای آن تعریف شده و نه از سوی یک ماهواره مورد ردیابی و جهت یابی قرار می گیرد و نه می تواند تصاویری بگیرد که بگوییم آن را در وقت مناسب به دست صاحبان اصلی اش می رساند اما در عین حال اطلاعات لازم را در اختیار ارسال کنندگان آن می گذارد، طبیعی است که دستاوردی بزرگ برای صاحبان آن محسوب می شود. ابزاری که به پرواز این هواپیما کمک کرد، نشان می دهد که ابزارهای پیشرفته غربی که بیش از 30 سال در این زمینه تجربه دارند در مقابل تجربه نوپای ایرانی ها در این نوع از سیستم دفاعی ناکارامد از کار در آمدند و واقعا با بحرانی تازه مواجه شدند. این نکته را باید توجه داشت که اسد در بحران است و به واسطه بحران سوریه حزب الله در لبنان تحت فشار است و عملیات موفقیت آمیز این سلاح در چنین زمانی هدیه ای ناگهانی برای آنها محسوب می شود. سید حسن نصرالله به روشنی گفت: "قدرت ما ناشناخته است، ما را آزمایش نکنید."

جو بایدن خود را نماینده فکر کاخ سفید می داند، اطلاعاتی که از سازمان امنیت امریکا می آید را مطالعه می کند و می گوید که می داند توانایی های هسته ای ایران چقدر است. به دنیای انگلیسی زبان نیز دائما می گوید که ایران تا دستیابی به سلاح هسته ای فاصله بسیاری دارد. او می گوید که غنی سازی اورانیوم ایران برای رسیدن به بمب هسته ای کافی نیست و ایرانی ها هنوز تا رسیدن به آن فاصله دارند. نقطه اختلافی اسرائیل و امریکا دقیقا از همین جا است. وقتی امریکا صحبت از سلاح هسته ای می زند منظورش تسلیحات هسته ای است که تجربه شده و آزمایش های آن موفقیت آمیز بوده است در حالی که وقتی اسرائیل صحبت از تهدید هسته ای می زند منظورش تمامی ابزارها و وسایلی است که یک کشور در اختیار دارد و می تواند به کمک آن ابزارها در هر زمان ممکن به هدفش برسد و اسرائیل را مورد تهدید قرار دهد. به هر حال اسرائیل خوب می داند که اگر ایران به چنین توانایی ای برسد قطعا در برابر آن دوام نخواهد آورد و شکست خواهد خورد.

همین ورود یک هواپیمای بدون سرنشین از خاک لبنان برای ایرانی ها کافی است که بتوانند خاورمیانه ای بسازند که در آن اسرائیل جایی نداشته باشد و بسیار ضعیف باشد. ایران با این حرکت ثابت کرد که رسیدن به این هدف حتی بدون دستیابی به سلاح هسته ای ممکن است، نکته ای که امریکایی ها و آقای بایدن نمی فهمند.

نویسنده: الکس فیشمن

منبع: القدس العربی به نقل از یدیعوت احرونوت